วันจันทร์, มีนาคม 28, 2565

"พลังพิเศษของวัฒน์"


ทูตนอกแถว The Alternative Ambassador Returns
15h ·

พี่วัฒน์ฯ
-
ขออนุญาตเขียนอะไรที่ไม่ได้เกี่ยวกับด้านการต่างประเทศสักนิดนะครับ พี่วัฒน์ วรรลยางกูร คือพี่ที่ผมไม่เคยได้มีโอกาสรู้จัก แต่จะขออนุญาตเรียกพี่ เพราะไม่รู้จะเรียกอะไรดีกว่านี้ ด้วยความเคารพ
-
แม้ชื่อวัฒน์ วรรลยางกูรจะเป็นที่ยอมรับในฐานะนักเขียนและมีผู้ติดตามอ่านผลงานพอควร แต่สังคมไทยส่วนใหญ่มักไม่ค่อยสนใจหรือเห็นค่าของงานวรรณกรรมนัก คนไทยเราอ่านหนังสือกันค่อนข้างน้อย จึงเป็นที่น่าเสียดายที่ผลงานดีๆของพี่ควรเป็นที่แพร่หลายในวงกว้างกว่านี้มาก
และแม้จะมีผลงานถูกส่งเข้าประกวดหลายครั้ง แต่ไม่เคยชนะได้รับรางวัลซีไรต์กับเขา ซึ่งในความเห็นของผมว่า อย่าว่าแต่แค่ซีไรต์เลยคุณภาพงานของพี่วัฒน์ฯนั้น คือเทียบเท่าระดับโลกได้แล้ว
และเหนือกว่าอีกหลายๆเรื่องที่ได้รับรางวัลนี้ ที่บางเรื่องไม่รู้ว่าได้ไปได้ยังไง
-
งานเขียนของพี่วัฒน์ฯ เป็นเรื่องชีวิตของคนธรรมดา ไม่ได้ยิ่งใหญ่พิศดารอะไร แต่มีเลือดเนื้อ มีชีวิตโลดแล่น มีเสน่ห์แห่งความเรียบง่าย ที่ถ่ายทอดออกมาอย่างสวยงามจากจิตใจโดยไม่ต้องอาศัยเทคนิคหวือหวาชนิดต้องปีนกระไดอ่าน แต่เป็นความงามอันเรียบง่ายที่นักเขียนไทยน้อยคนจะบรรลุถึงได้
-
ถ้าผมมีอำนาจ งานเขียนของพี่วัฒน์ฯ เช่นเรื่องฉากและชีวิต มนต์รักทรานซิสเตอร์ เหล่านี้ควรจะต้องถูกบรรจุให้เป็นหนังสือเรียน/อ่านนอกเวลาของเยาวชน เพราะนี่คือหนังสือที่ควรค่าคู่กับสังคมไทย
-
การสูญเสียพี่วัฒน์ฯ จึงถือเป็นการสูญเสียนักเขียน/กวี ที่สำคัญของประเทศนี้ ที่ยืนเคียงข้างประชาชนตลอดมาจวบจนลมหายใจสุดท้าย
-
และที่รู้สึกเศร้ามากเพราะความพิกลพิการของบ้านเมืองเรา ที่มีโจรมาปล้นอำนาจประชาชน ทำร้ายประเทศชาติมาร่วมแปดปี จนทำให้หลายครอบครัวต้องบ้านแตกสาแหรกขาด เช่นครอบครัวพี่วัฒน์ฯ เพราะพี่ไม่เคยยอมก้มหัวให้อำนาจอธรรม
-
และถึงจะอย่างไรผมเห็นมีคนไม่น้อยที่ออกมาแสดงความคารวะอาลัยต่อการจากไปของพี่ ซึ่งนี่คือรางวัลที่แท้จริงที่ทำให้พี่ยิ่งใหญ่กว่านักเขียนอีกหลายคน โดยเฉพาะที่ดันไปเชียร์เผด็จการ
-
ช่วงสุดท้ายของชีวิตพี่วัฒน์ได้ลี้ภัยไปอยู่ฝรั่งเศส ดินแดนของ Victor Hugo นักเขียนผู้ยิ่งใหญ่ที่รังสรรค์เรื่อง Les Misérables (เหยื่ออธรรม) ที่เป็นอมตะจนถึงทุกวันนี้ ซึ่งผมว่าจิตใจและนิยายของพี่ก็เป็นเช่นนั้น
-
ขอให้ดวงวิญญาณเสรีและที่รักความเท่าเทียม เป็นธรรมของพี่วัฒน์ฯ โบยบินไปอย่างสง่างามทรนง
และ ณ ใต้ต้นโอ๊คใหญ่บนสรวงสวรรค์ พี่ได้นั่งดื่มไวน์กับ Victor Hugo และพี่ได้เอาสาโทให้ปู่ Hugo ชิมด้วย
และขอให้เผด็จการจงพินาศ ประชาราษฎร์จงเจริญครับ
(เครดิตภาพ บีบีซี ไทย)