เมื่อ ๑๗ ตุลา ศาลพิพากษาจำคุก ณัฐชนนและเบนจา คนละ ๑ ปี ๘ เดือน ปรับอีกคนละ ๓๐,๑๐๐ บาท ส่วนสมยศถูกสั่งจำคุกและปรับเท่ากัน ไม่รอลงอาญา และเพิ่มโทษคุกอีก ๔๐ วัน ฐานที่เคยถูกตัดสินความผิดคดี ม.๑๑๒ มาแล้วภายใน ๕ ปี
ทั้งหมดนี่มาจากการร่วมชุมนุม #ม็อบ30เมษา ซึ่งทั้งสามปราศรัยเรียกร้องสิทธิในการปล่อยตัวชั่วคราวให้กับ พริษฐ์ ชิวารักษ์ หรือเพนกวิน โดยได้ ‘ดูหมิ่นศาล’ และ ‘ละเมิดอำนาจศาล’ ด้วยข้อความต่อไปนี้
ณัฐชนน : “พวกเราต่อสู้กับกฎหมายที่ไม่เป็นธรรม สู้คนที่มีอํานาจ ความเลื่อมล้ำในสังคม และระบอบเฮงซวยในประเทศนี้” และ “เห็นได้ชัดว่า ณ ศาลอาญา รัชดาแห่งนี้ หมดความชอบธรรมที่จะตัดสินคดีใดๆ และหมดความชอบธรรมไร้ซึ่งความยุติธรรมไปแล้ว”
เบนจา : “อาจกล่าวได้ว่านี่คืออยุติธรรมและจุดต่ำตมที่สุดของการใช้กฎหมาย เพราะกลายเป็นว่ากฎหมายเหล่านี้ที่ควรจะมีบรรทัดฐานในการใช้ ไม่ว่ามาตราใด กลับกลายเป็นเครื่องมือในการปิดปากของผู้เห็นต่างทางการเมืองอย่างเห็นได้ชัด”
สมยศ : “ผมอยากให้น้ำตาของแม่เพนกวิน กลายเป็นน้ำกรดไปรดหัวใจผู้พิพากษาทั้งหมด ให้รับรู้ถึงความยุติธรรมมันหมายถึงอะไร...”
เหล่านั้นศาลเห็นตามที่อัยการกล่าวหาว่า “เป็นการกระทําที่ดูหมิ่น ดูถูก เหยียดหยาม ลดคุณค่าของผู้พิพากษาในการพิจารณาคดี “ใช้ดุลยพินิจพิจารณาคดีที่ไม่ชอบด้วยกฎหมายและไม่เป็นธรรม ทำให้กลุ่มผู้ร่วมชุมนุมเกลียดชัง”
‘ไอลอว์’ ชวนไปทำความเข้าใจในความไม่เหมือนกันของข้อหา ‘ดูหมิ่นศาล’ และ ‘ละเมิดอำนาจศาล’ ว่า “มีองค์ประกอบความผิดที่แตกต่างกัน” การดูหมิ่นนั้นต้องเกี่ยวโยงโดยตรงกับการพิจารณาคดี เช่นกล่าวว่า “ศาลไม่ยึดหลักกฎหมายในการพิพากษา”
ส่วนการละเมิดอำนาจศาล ขอบข่ายกว้างขวางกว่า “การไม่ปฏิบัติตามข้อกำหนดเพื่อรักษาความสงบเรียบร้อย และการประพฤติตนไม่เรียบร้อยในบริเวณศาล” เข้าลักษณะหนึ่ง การไม่รับเอกสารจากศาล และการไม่ไปศาลตามหมายเรียก เป็นอีกสองลักษณะ
จะเห็นว่าคดีนี้จัดตั้งมาตรฐานขึ้นมาอีกอย่างว่า การวิจารณ์ศาล ‘ทำไม่ได้’ แม้นว่าศาลจะไม่ปฏิบัติตามหลักกฎหมาย ‘สากล’ ที่เรียกว่า ‘Rule of Law’ ทำให้ศาลไทยกลายเป็น ‘ศาลเจ้า’ ที่ห้อยอยู่กับอำนาจพิเศษ หรือติดติ่งกับอำนาจศักดิ์สิทธิ์
ถอยกลับไปสู่ยุคบูชาผี มากขึ้นทุกวัน
(https://freedom.ilaw.or.th/en/node/487 และ https://tlhr2014.com/archives/60582)
