วันอาทิตย์, เมษายน 30, 2566

บทกลอน "มันเป็นเพียงวันนี้เท่านั้นเอง!"


มันเป็นเพียงวันนี้เท่านั้นเอง!

Resistant Citizen

May 25, 2016

จากบทกลอน มันเป็นเพียงวันนี้เท่านั้นเอง! ของ อาจารย์ เกษียร เตชะพีระ 
############## 
มันเป็นเพียงวันนี้เท่านั้นเอง! 
##############
เวลามืดคนมักจะพักผ่อน ไม่รู้ร้อนรู้หนาวนั่งหาวหวอ 
ขยับตืนกลัวเตะสะดุดตอ นั่งตัวงอรอฝันตะวันแวว 
หนวกต่อเสียงร่ำไห้ในคืนหิว บอดต่อทิวคนทุกข์ที่ทอดแถว 
ใบ้ต่อถ่อยอธรรมมวลไม่ทวนแนว โอ้มืดจริงยิ่งแล้วหนอยุคนี้! 
"เราคือคนไม่ท้อต่อความมืด คือพันธุ์พืชผู้กบฎต่อภูติผี 
ตาไม่เห็นทางหรือมือเรามี คืบไปทีละก้าวเราคลำทาง 
นานไหมหนอจะทอแสงตะวันใส ยากลำบากเพียงไหนอะไรขวาง เ
ราเมื่อยเหน็บเจ็บร้าวเราครวญคราง เราเคว้งคว้างหงอยเหงาเราเพลียใจ 
ระหว่างการเดินทางอ้างว้างนั้น มือต่อมือพบกันดังฝันใฝ่ 
ใจต่อใจผูกมิตรสนิทใน เธอคือใครเป็นใครในเส้นทาง 
คือนักบวชบำเพ็ญโพธิสัตว์ คือนักปฏิวัติพลิกโลกกว้าง 
คือผู้ใฝ่ความรู้ผู้แคลงคลาง คือผู้บุกเบิกถางหนทางจร 
"กัลยาณมิตร สมญานี้ชวนสนิทสโมสร 
ซึ่งซ้ายขวาเหลืองแดงแบ่งข้างตอน ก็เพียงมายาหลอนรำคาญใจ 
ล้วนคือสามัญชนสูงสง่า ล้วนเกิดมาเป็นมนุษย์สุดยิ่งใหญ่ 
ล้วนผู้ที่ไม่ท้อต่อทุกข์ภัย ล้วนนักเดินทางไกลไม่รอรี 
นักเดินทางประกาศป่าวข่าวความฝัน ด้วยสองมือจะปั้นสุริย์ศรี 
ความมืดดับอับแสงแห่งปฐพี มันเป็นเพียงวันนี้เท่านั้นเอง" 
“มั น เ ป็ น เ พี ย ง วั น นี้ เ ท่ า นั้ น เ อ ง!"