วันจันทร์, เมษายน 24, 2566

"ถ้าใจเรารู้จักคำว่า 'พอเพียง' เราก็สุขที่สุดแล้ว" คำสอนจากทุ่งลาเวนเดอร์


สุรพศ ทวีศักดิ์
13h
สุขทุกข์เกิดที่ใจ ถ้าใจเรารู้จักคำว่า "พอเพียง" เราก็สุขที่สุดแล้ว

(https://www.facebook.com/photo/?fbid=6105151849578103&set=a.330331613726851)


Pavin Chachavalpongpun
10h
การ romanticise ความยากจนมึมาทุกยุคทุกสมัย ใช้เป็นเครื่องมือสื่อสารกับไพร่มาตลอด คนใช้เครื่องมือนี้มีตั้งแต่เจ้า ไปถึงข้าราชการ นักการเมือง มองผิวเผิน มันคือการ celebrate ความพอเพียง มองลึกกว่านั้น มันคือการกดให้ไพร่จมกับความจนที่เราต้องยอมรับและพอใจกับมัน ภูมิพลกินข้าวผัดติดกระทะและบีบยาสีฟันจนหยดสุดท้าย แม้ว่าภูมิพลจะเป็นกษัตริย์ที่รวยที่สุดในโลก ทหารกินข้าวบนใบตองกลางป่า แต่ใส่นาฬิการาคาหลักล้าน นักการเมืองต้มไข่ให้ลูกกิน แต่นักการเมืองคนนั้นคือเศรษฐีร้านทอง นี่คือความตอแหลแบบหน้าด้านๆ ของสังคมไทย — บอกเลยว่า ไม่มีใครอยากแดกไข่ต้มกับพริกน้ำปลาทุกวันค่ะ