Atukkit Sawangsuk
7h ·
เนื่องใน Fourth of July
ย้อนดูบันทึกคณะทูตไทยไปสหรัฐอเมริกาครั้งแรก เมื่อปี พ.ศ.2427
พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระนเรศร์วรฤทธ์ เป็นราชทูตพิเศษ
พระองค์เจ้าโสณบัณฑิตย์ เป็นผู้บันทึกรายงานการเดินทาง (รายงาน ร.5)
:
เคยโพสต์แล้วเอามารีรันใหม่
ครั้งแรกที่เจ้านายไทยไปเห็น "ประเทศไพร่"
:
เมื่อไปเห็นสภาคองเกรส
“พวกเมมเบอร์นั่งตามโต๊ะของตน ตามโต๊ะของตนมีกระดาษข้อความที่ปรึกษาทุกคน แต่ความเรียบร้อยนั้นดูหาสู้จะมีนักไม่ สูบบุหรี่เคี้ยวยากันกลุ้มไปทั้งนั้น และเสียงดังแซ่ไป คนเข้าออกดูพลุกพล่านอยู่โดยรอบ”
:
เมื่อไปเห็นการสวนสนาม
กิริยามารยาทไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง
พลทหารผิวดำเดินหิ้วถังใส่น้ำแข็ง ถามท่านเปรซิเดนท์ “จะรับพระราชทานน้ำหรือไม่” ดูประหลาดดี ต่อหน้าการใหญ่โตก็มาถามกันได้ดังนี้
:
คณะทูตไทยไปชิคาโก นั่งรถไฟกลับโฮเต็ล ปรากฏว่ารถไฟอเมริกันไม่เหมือนอังกฤษที่มีชั้น 1 2 3
:
“เพราะฉะนั้นต้องนั่งปนกับคนงานที่แต่งตัวผ้าเก่าๆ สาบเหม็นฟุ้งไป และเสื้อกางเกงขาดๆ ชุนๆ ปะเต็มไปด้วยฝุ่นและปูนเปื้อนเปรอะไปทั้งนั้น ใช่แต่เพียงแต่งตัวเปื้อนเปรอะอย่างเดียวนั้นหามิได้ ยังมีคนมากเข้าเขาก็มานั่งเคียงๆ เบียดเสียดสีต่างๆ ท่านราชทูตกับเคาน์ซิลเลอร์นั้น เข้าไปนั่งเสียที่มุมปลายที่สุด ให้นายเสน่ห์ (เป็นเลขานุการและล่าม) นั่งคั่นไว้ แต่กระนั้นกลิ่นเหม็นสาบยังมาถึงได้ตลอดกัน มิหนำซ้ำอมยากันแทบทุกคน บ้วนน้ำลายลงเปื้อนพื้นสกปรกเต็มที การเหล่านี้เป็นของหยาบคาย หาควรที่จะกราบบังคมทูลพระกรุณาไม่ แต่ทว่าเป็นความที่ได้ไปถูกปนกับคนเลวที่สุดครั้งหนึ่งซึ่งไม่เคยพบเลย เป็นของประหลาดอยู่ และความรำคาญด้วยคนจำพวกนี้ ใช่แต่ที่ได้กราบบังคมทูลพระกรุณามาเท่านั้นหามิได้ ยังคุยกันอึกทึกกึกก้องจนไม่สบายหู ที่สุดเขาเถียงกันว่าข้าพระพุทธเจ้าทั้งปวงเป็นจีนหรือญี่ปุ่นกันแน่ ต่างคนต่างออกความเห็นกัน ยังแต่จะมาถามเอาเท่านั้น พอถึงเมืองชิคาโกแล้ว ข้าพระพุทธเจ้าทั้งปวงมีความยินดีเป็นที่สุด ที่พ้นจากมนุษย์จำพวกนี้มาได้ ถ้าอยู่กรุงเทพฯ ก็เห็นจะต้องถึงอาบน้ำมนต์กันเป็นแน่”
...
Ok Ask
ร้อยกว่าปีผ่านไปก็ยังคงเห็นคนไม่เท่ากันดังเดิม
สนใจอ่านต่อ สำเนารายงาร พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระนเรศร์วรฤทธิ์ เสด็จประเทศอเมริกา พ.ศ. ๒๔๒๗
