.jpeg)
Thasnai Sethaseree
14 hours ago
·
ระบบที่รักธงชาติ มากกว่ารักเด็ก
เด็กอายุ 13 ปี โตที่ไทย เรียนที่ไทย พูดภาษาไทย อ่านเขียนกัมพูชาไม่ได้เลย จบประถมด้วยเกรดเฉลี่ย 4.00 เล่นดนตรี กีฬา และเป็นที่รักของครู แต่เช้าวันหนึ่ง หลังเคารพธงชาติ ตำรวจก็มารับตัวเขาออกจากโรงเรียน ไปขังไว้เพื่อรอส่งกลับประเทศที่เขาไม่รู้จัก วินาทีนั้น ชุดลูกเสือถูกถอดออก เหลือเพียงเด็กคนหนึ่งที่กลายเป็น “ผู้ต้องหา”
ผมอ่านข่าวนี้แล้วจุกอก โรงเรียนควรเป็นพื้นที่ปลอดภัย แต่กลับกลายเป็นประตูที่ส่งเด็กเข้าสู่ห้องขัง ผมอดถามตัวเองไม่ได้ว่า ทำไมเรายอมให้ “ระบบ” มาทำลายอนาคตของเด็กที่โตขึ้นมาในบ้านหลังนี้เหมือนลูกหลานของเราเอง
คำตอบมันขมขื่น—เรามีรัฐราชการที่ปกป้องอำนาจ มากกว่าปกป้องชีวิต เรามีชนชั้นกลางที่เชื่อว่าการ “ทำตามกฎหมาย” คือการเป็นคนดี ถึงแม้มันหมายถึงการทำลายอนาคตของเด็กคนหนึ่ง เรามีโรงเรียนที่สอนให้เชื่อฟัง มากกว่าสอนให้เห็นคุณค่าของมนุษย์
และสิ่งที่ทำให้ผมเจ็บปวดยิ่งกว่าคือ เสียงที่ดังที่สุดจากบางคนคือ “ตำรวจก็ทำถูกแล้ว” ประโยคนี้เปลือยหัวใจสังคมไทยออกมา—หัวใจที่ยืนข้างระบบ โดยไม่หันไปมองเด็กที่ร้องไห้อยู่ในห้องขัง ทั้งที่พวกเดียวกันนี้เอง จอดรถซ้อนคัน เลี่ยงภาษี ไม่จ่ายค่าส่วนกลางหมู่บ้าน ใช้เส้นสายจ่ายค่าแป๊ะเจี๊ยะส่งลูกเข้าโรงเรียนดัง หรือหาทางเลี่ยงเกณฑ์ทหาร แต่กลับยกมือชี้หน้าว่า “กฎหมายต้องมาก่อน” ผมอยากถามจริงๆ ว่า หัวใจคนพวกนี้ทำด้วยอะไร?
นี่คือความย้อนแย้งที่บาดลึกที่สุด—การศึกษาที่ควรปลดปล่อย กลับกลายเป็นเครื่องมือผลักเด็กออกจากสังคม เพราะเขาไม่มีบัตรประชาชน ทั้งที่ชีวิตจริงทุกอย่างยืนยันแล้วว่าเขาเป็นส่วนหนึ่งของที่นี่
และเรายังเห็นภาพผู้ใหญ่ที่ยืนตรงเคารพธงชาติทุกเช้า แต่ยอมให้เด็กที่ยืนเคียงข้างกันถูกลากไปเข้าห้องขังเพียงเพราะ “เขาไม่มีเอกสาร” เราเห็นพ่อแม่ที่พร่ำสอนลูกให้เป็นคนดี แต่กลับหาทางลัดทุกวิถีให้ลูกตัวเองรอดจากกฎหมาย
ถ้าระบบการศึกษาไทยสร้างเด็กเก่งขึ้นมาได้ แต่ไม่อาจปกป้องเขาจากการถูกขับไล่ ผมถือว่านั่นคือการศึกษาที่ล้มเหลวตั้งแต่รากฐาน และถ้าเรายังยอมรับว่า “ระบบต้องมาก่อนมนุษย์” วันหนึ่งลูกหลานของเราเองก็อาจตกอยู่ในชะตาเดียวกัน
เด็ก 13 ขวบคนนี้ไม่ใช่แค่เรื่องของเด็กคนหนึ่ง แต่คือกระจกสะท้อนทั้งสังคมไทย—สังคมที่ยกย่องโรงเรียน ยกย่องกฎหมาย ยกย่องคำว่า “คนดี” แต่พร้อมทำร้ายมนุษย์ที่บริสุทธิ์ที่สุดด้วยมือของตัวเอง
และที่น่าขมยิ่งกว่านั้นคือ เรากำลังเห็น “ความคลั่งชาติ” ที่พร้อมจะบดขยี้แม้แต่คนในชาติของตัวเอง เพียงเพราะเขาไม่ตรงตามกรอบกระดาษที่รัฐขีดไว้
นี่ไม่ใช่การจับเด็กหนึ่งคน แต่มันคือการเปิดโปงหัวใจจริงๆ ของสังคมไทย—สังคมที่รักธงชาติมากกว่ารักเด็ก
https://www.facebook.com/thasnai.sethaseree.5/posts/24484681264532224
·
ระบบที่รักธงชาติ มากกว่ารักเด็ก
เด็กอายุ 13 ปี โตที่ไทย เรียนที่ไทย พูดภาษาไทย อ่านเขียนกัมพูชาไม่ได้เลย จบประถมด้วยเกรดเฉลี่ย 4.00 เล่นดนตรี กีฬา และเป็นที่รักของครู แต่เช้าวันหนึ่ง หลังเคารพธงชาติ ตำรวจก็มารับตัวเขาออกจากโรงเรียน ไปขังไว้เพื่อรอส่งกลับประเทศที่เขาไม่รู้จัก วินาทีนั้น ชุดลูกเสือถูกถอดออก เหลือเพียงเด็กคนหนึ่งที่กลายเป็น “ผู้ต้องหา”
ผมอ่านข่าวนี้แล้วจุกอก โรงเรียนควรเป็นพื้นที่ปลอดภัย แต่กลับกลายเป็นประตูที่ส่งเด็กเข้าสู่ห้องขัง ผมอดถามตัวเองไม่ได้ว่า ทำไมเรายอมให้ “ระบบ” มาทำลายอนาคตของเด็กที่โตขึ้นมาในบ้านหลังนี้เหมือนลูกหลานของเราเอง
คำตอบมันขมขื่น—เรามีรัฐราชการที่ปกป้องอำนาจ มากกว่าปกป้องชีวิต เรามีชนชั้นกลางที่เชื่อว่าการ “ทำตามกฎหมาย” คือการเป็นคนดี ถึงแม้มันหมายถึงการทำลายอนาคตของเด็กคนหนึ่ง เรามีโรงเรียนที่สอนให้เชื่อฟัง มากกว่าสอนให้เห็นคุณค่าของมนุษย์
และสิ่งที่ทำให้ผมเจ็บปวดยิ่งกว่าคือ เสียงที่ดังที่สุดจากบางคนคือ “ตำรวจก็ทำถูกแล้ว” ประโยคนี้เปลือยหัวใจสังคมไทยออกมา—หัวใจที่ยืนข้างระบบ โดยไม่หันไปมองเด็กที่ร้องไห้อยู่ในห้องขัง ทั้งที่พวกเดียวกันนี้เอง จอดรถซ้อนคัน เลี่ยงภาษี ไม่จ่ายค่าส่วนกลางหมู่บ้าน ใช้เส้นสายจ่ายค่าแป๊ะเจี๊ยะส่งลูกเข้าโรงเรียนดัง หรือหาทางเลี่ยงเกณฑ์ทหาร แต่กลับยกมือชี้หน้าว่า “กฎหมายต้องมาก่อน” ผมอยากถามจริงๆ ว่า หัวใจคนพวกนี้ทำด้วยอะไร?
นี่คือความย้อนแย้งที่บาดลึกที่สุด—การศึกษาที่ควรปลดปล่อย กลับกลายเป็นเครื่องมือผลักเด็กออกจากสังคม เพราะเขาไม่มีบัตรประชาชน ทั้งที่ชีวิตจริงทุกอย่างยืนยันแล้วว่าเขาเป็นส่วนหนึ่งของที่นี่
และเรายังเห็นภาพผู้ใหญ่ที่ยืนตรงเคารพธงชาติทุกเช้า แต่ยอมให้เด็กที่ยืนเคียงข้างกันถูกลากไปเข้าห้องขังเพียงเพราะ “เขาไม่มีเอกสาร” เราเห็นพ่อแม่ที่พร่ำสอนลูกให้เป็นคนดี แต่กลับหาทางลัดทุกวิถีให้ลูกตัวเองรอดจากกฎหมาย
ถ้าระบบการศึกษาไทยสร้างเด็กเก่งขึ้นมาได้ แต่ไม่อาจปกป้องเขาจากการถูกขับไล่ ผมถือว่านั่นคือการศึกษาที่ล้มเหลวตั้งแต่รากฐาน และถ้าเรายังยอมรับว่า “ระบบต้องมาก่อนมนุษย์” วันหนึ่งลูกหลานของเราเองก็อาจตกอยู่ในชะตาเดียวกัน
เด็ก 13 ขวบคนนี้ไม่ใช่แค่เรื่องของเด็กคนหนึ่ง แต่คือกระจกสะท้อนทั้งสังคมไทย—สังคมที่ยกย่องโรงเรียน ยกย่องกฎหมาย ยกย่องคำว่า “คนดี” แต่พร้อมทำร้ายมนุษย์ที่บริสุทธิ์ที่สุดด้วยมือของตัวเอง
และที่น่าขมยิ่งกว่านั้นคือ เรากำลังเห็น “ความคลั่งชาติ” ที่พร้อมจะบดขยี้แม้แต่คนในชาติของตัวเอง เพียงเพราะเขาไม่ตรงตามกรอบกระดาษที่รัฐขีดไว้
นี่ไม่ใช่การจับเด็กหนึ่งคน แต่มันคือการเปิดโปงหัวใจจริงๆ ของสังคมไทย—สังคมที่รักธงชาติมากกว่ารักเด็ก
https://www.facebook.com/thasnai.sethaseree.5/posts/24484681264532224
.....
ศาสดา
10 hours ago
·
โกรธเกลียดฮุนเซนที่ก่อสงคราม โกรธเกลียดทหารกัมพูชาที่มาลอบวางกับระเบิด อันนี้ปกติ หมั่นไส้อินฟลูเอนเซอร์กัมพูชาปากแจ๋วด่าไทยก็เข้าใจได้ แต่โกรธเกลียดไปยันคนธรรมดาที่ไม่รู้อีโหน่อีเหน่ โกรธเกลียดเด็กนักเรียนอายุ 13 ที่พ่อแม่เค้าเข้าเมืองมาผิดกฎหมาย ซึ่งทุกวันนี้พูดไทยได้คล่องพูดเขมรไม่ได้เลย โกรธเกลียดผู้ป่วยเขมรที่ไม่ได้เกี่ยวอะไรกันเลยกับสงครามเป็นชาวบ้านร้านตลาดธรรมดา เกลียดยันคนเขมรที่มาใช้แรงงานซึ่งไม่ได้มีความเห็นเรื่องสงครามและ/หรือไม่ได้สนับสนุนอะไรพวกนี้เลย อันนี้เกลียดทำไม? เพื่ออะไร?
·
โกรธเกลียดฮุนเซนที่ก่อสงคราม โกรธเกลียดทหารกัมพูชาที่มาลอบวางกับระเบิด อันนี้ปกติ หมั่นไส้อินฟลูเอนเซอร์กัมพูชาปากแจ๋วด่าไทยก็เข้าใจได้ แต่โกรธเกลียดไปยันคนธรรมดาที่ไม่รู้อีโหน่อีเหน่ โกรธเกลียดเด็กนักเรียนอายุ 13 ที่พ่อแม่เค้าเข้าเมืองมาผิดกฎหมาย ซึ่งทุกวันนี้พูดไทยได้คล่องพูดเขมรไม่ได้เลย โกรธเกลียดผู้ป่วยเขมรที่ไม่ได้เกี่ยวอะไรกันเลยกับสงครามเป็นชาวบ้านร้านตลาดธรรมดา เกลียดยันคนเขมรที่มาใช้แรงงานซึ่งไม่ได้มีความเห็นเรื่องสงครามและ/หรือไม่ได้สนับสนุนอะไรพวกนี้เลย อันนี้เกลียดทำไม? เพื่ออะไร?
