คนหนุ่มสาวที่ต้องลี้ภัยหลายคนนิยมพรรคเพื่อไทย ข้อนี้จริง แต่เดี๋ยวนี้ไม่รู้นะ

Athikhom Khoms Khunawut

8 hours ago
·
กระเป๋าผ้าใบนี้วางในห้องเก็บของมาเกินสองปี
มันเป็นกระเป๋าที่รุ้ง ปนัสยา ใช้บรรจุเครื่องดื่มอายุ 18 ปีที่คุณพ่อฝากมามอบให้อาจารย์บุญเลิศ ในฐานะนายประกันประจำตัว
นอกจากอยากเป็นนักเขียนแล้ว อ.บุญเลิศแกยังชอบไว้ผมยาว แต่หลังจากมีนักศึกษาในคณะถูกจับ อ.บุญเลิศก็ไปตัดผมสั้น
นักศึกษาในคลาสทักว่า โอปป้าอยากเปลี่ยนลุคเหรอ
อ.บุญเลิศถามกลับนักศึกษาว่า เพราะอะไรรู้ไหม
เพราะเวลาไปประกันตัว ติดต่อเจรจากับตำรวจและเจ้าหน้าที่ศาล มันจะได้ไม่เพิ่มเงื่อนไขยุ่งยาก
พูดคำนี้จบ รุ้งก็เอ่ยขึ้นกลางห้องเรียนว่า หนูรักอาจารย์
.
ต้นปี 2566 เรามีเลี้ยงฉลองเล็กๆ น้อยๆ ที่บ้านผม ในวาระที่รุ้งเรียนจบ อาจารย์ยุกติสรรหาเนื้อชั้นดีสารพัดชิ้นส่วนบรรจุใส่เป้แบกจากบ้านเพื่อมาย่างให้กิน
มีข้อเท็จจริงอย่างน้อยสองเรื่องที่คนมักเข้าใจคลาดเคลื่อน
หนึ่ง อาจารย์เหล่านี้ไม่เคยดันหลังนักศึกษา ตรงกันข้าม พวกเขาทำหน้าที่ดึงหลัง คอยทักท้วงเอ่ยเตือนด้วยซ้ำ
สอง แกนนำนักศึกษาเหล่านี้ ไม่ได้นิยมพรรคส้มตั้งแต่ต้น หลายคนเปิดเผยชัดเจนว่านิยมเพื่อไทย
.
สองวันก่อน รุ้งโพสต์สเตตัสเปิดเผยสถานะปัจจุบัน และบอกกล่าวบางเรื่อง เนื่องในวาระสภาพิจารณาร่าง พ.ร.บ.นิรโทษกรรม
ในรูป รุ้งสวมครุย ถือปริญญาบัตร นั่งอยู่ริมทะเลสาบ มีแสงแดดอาบอุ่น
มันคงเป็นที่ใดสักแห่งบนโลกที่ปลอดภัยและมีเสรีภาพให้กับชีวิตคนหนุ่มสาว
พิจารณารูปแล้ว ผมก็ไปหยิบกระเป๋าผ้าใบนั้นออกมาตากแดดและรับลม

ภัควดี วีระภาสพงษ์
6 hours ago
·
คนหนุ่มสาวที่ต้องลี้ภัยหลายคนนิยมพรรคเพื่อไทย ข้อนี้จริง แต่เดี๋ยวนี้ไม่รู้นะ


https://www.facebook.com/photo/?fbid=24072744495746021&set=a.128778710569268

.....

Sirote Klampaiboon (ศิโรตม์ คล้ามไพบูลย์)
9 hours agohttps://x.com/sirotek/status/1945822430381134013
·
"อ.ศิโรตม์" คนมักเข้าใจว่า "คุณทักษิณ" น่าจะเข้าใจปัญหาเรื่อง ม.112 แต่คุณทักษิณไม่ใช่คนแบบนั้น คนแบบคุณทักษิณคือ.. เมื่อเรามีคดี เราต้องหาทางให้เรา เอาตัวรอดจากคดี | คนดังนั่งเคลียร์

https://www.facebook.com/photo/?fbid=1306224000850568&set=a.869483294524643

https://x.com/sirotek/status/1945822430381134013

.....


ภาณุพงศ์ จาดนอก

Yesterday
·
# หลังการโหวตคว่ำร่างนิรโทษกรรมประชาชนในสภาสิ้นสุดลง เสียงโทรศัพท์สายแรกที่ดังขึ้นมาหลังจากนั้นไม่กี่นาที คือสายจากแม่ เสียงแม่ที่ปลายสายเต็มไปด้วยความห่วงใยที่ผมรับรู้ได้ และคำถามแรกของแม่ก็แทบทำให้ผมกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ “ผิดหวังไหมลูก”
คำถามนั้นมันจุกอก เจ็บใจ แค้น เศร้า และสับสน มันเหมือนมีหลายอารมณ์ถาโถมเข้ามาพร้อมกัน จะให้บอกว่าไม่ผิดหวังก็คงโกหกตัวเอง แต่ลึกลงไปกว่านั้นความรู้สึกทั้งหมดไม่ใช่แค่เรื่องตัวบทกฎหมายที่ตกไป แต่เป็นความคิดถึงเพื่อนพ้องทุกคนที่ยังถูกจองจำอยู่ในเรือนจำ ผมนึกถึงรอยยิ้มของใครหลายคนที่เคยยืนเคียงข้างกันกลางถนน นึกถึงน้ำตาของคนเป็นแม่ของเพื่อนเราที่ไม่มีโอกาสได้โทรหาลูกหลังการโหวต นึกถึงความฝันของเพื่อนที่ยังถูกล่ามไว้ด้วยกรงเหล็กและคำพิพากษา
ใช่ครับผมผิดหวัง แต่สิ่งที่เจ็บยิ่งกว่าคือการต้องพูดกับแม่ว่า “รอก่อนนะแม่ เดี๋ยวเราต้องได้เจอกันสักวัน”
#นิรโทษกรรมประชาชน
ภาณุพงศ์ มะณีวงศ์ - Panupong Maneewong


https://www.facebook.com/photo/?fbid=23981915121477016&set=a.317522271676300