ความเปลี่ยนแปลง - นายผี

หนังสือศึก
April 1, 2014

หลับเถิดชาวไทย
สยามนิกร พ.ศ.2492
จงหลับเถิดชาวไทยอย่าได้ตื่น
เตียงระรื่นรวยรินกลิ่นบุปผา
นอนเสียเถิดหนีทุกข์อย่าลุกมา
ชาวประชาเชิญหลับระงับใจ
นอนเสียเถิดยาหยีพี่จะกล่อม
งามละม่อมมิ่งขวัญอย่าหวั่นไหว
แม้ตื่นตาตาจะตื่นด้วยปืนไฟ
ตำรวจไล่เลี้ยวค้นป่นทั้งปวง
อันยามนี้มีมหาจราจล
ใครเป็นคนสุจริตพลอยติดบ่วง
หลับเสียเถิดทวยเราเอาอย่างควง
จะลุล่วงโรคบ้าที่มาเบียฬ
นายผี

.....

หนังสือศึก
April 9, 2014

ความเปลี่ยนแปลง
นายผี
- - - - - - - -
ในน้ำน่ะมีปลา
และในนาน่ะข้าวใคร
ของเราน่ะอันไร
เป็นสุดรู้ละอกอา

แผ่นดินนี่ของเขา
แลตัวเราก็เถิดหนา
จะอ้างอนัตตา
ใช่ตัวตนของเรามี

ตัวเราแลเขาเลี้ยง
ก็คือสัตวของเขาซี
อ้า! เกิดมาทั้งที
ก็เป็นทาสที่ชื่อไทย

เสียงครวญที่หวนโหย
และละห้อยอยู่หนไหน
ฟังแล้วก็เหลือไกล
แลกำธรไปทั้งกรุง

เหมือนฟ้าที่ครวญคราง
อยู่แสนห่างสุดคันคุง
ไม่แม้นเหมือนเสียงยุง
ซึ่งหวี่ร้องอยู่ริมหู

เสียงไพร่กระฎุมพี
คือจังหรีดที่ในรู
ใช่เสียงที่เหล่าสู
จะสนใจให้ป่วยการ

บัดพวกกระฎุมพี
ก็บอาจจะทนทาน
จึงผลุนขึ้นเผาผลาญ
ทุรภาพเป็นผุยผง

คือสี่ทหารเสือ
ที่อุกอาจทะนงองค์
ผลุนปรี่เข้าไปปลง
เอาซากศพที่แสนโทรม

พวกทาสกสิกร
ก็เป็นกลางบ่รุกโรม
จึงศักดินาโทม
มนัสท้อฤทัยไท

ขอเอาอังคารมา
แลบูชาด้วยอาลัย
สร้างศาลขึ้นสมใจ
แลจะปองเป็นปรนผี

แล้วสี่ทหารเสือ
เอาเจว็ดมาทันที
ไว้ศาลให้สมศรี
ก็สำหรับจะเป็นกล

สมยอมแลขัดแย้ง
อุตส่าหแสร้งด้วยจำจน
จงล่วงจะลวงคน
ให้กลัวเกรงอยู่ชั่วกาล

ฝ่ายหนึ่งเฝ้าปลุกผี
จะให้โลดกำแหงหาญ
ฝ่ายหนึ่งขนาบศาล
สำหรับล่อให้คนหลง

บัดทิพรูปแล
และ บ รู้ก็งวยงง
ยิ่งพิศยิ่งพิศวง
บ สว่างยิ่งสงสัย

สมบัติวิบัติสิ้น
บ่มีดินจะคลาไคล
ย่างเท้าไปทางไหน
ก็ใช่ที่อันเป็นสถาน

นกน้อยมีรวงรัง
จึงเริงร้องได้สำราญ
โพยภัยมิพ้องพาน
สำหรับลูกแลเมียมัน

ตัวเราสิไร้เรือน
จะรองร่างทุเรศครัน
ลูกเมียไม่มีวัน
มารวมร่วมสำเริงรมย์

แม้ตายแต่เพียงหลุม
จะใส่ร่างอันรันทม
ทั้งโลกอันสวยสม
ดูเสร็จแล้วไม่เห็นมี

โอ้เลือดน้ำเงินไหล
ท่วมรอยไถให้ยับยี
ฟ้าร้องขึ้นมาที
ไรก็แลบให้เห็นแสง

เป็นแต่ประกายไฟ
บนฟากฟ้าที่สำแดง
เมื่อไรจึงเพลิงแรง
จะลุกโชตนาการ

เสียงครางที่ครวญใน
ชนบทก็บันดาล
ดังสอดขึ้นผสาน
กับเสียงในนครครวญ

เมื่อใดทั้งสองเสียง
อันครางคร่ำอยู่โหยหวล
จากสองใจรำจวญ
จะเป็นเสียงอันเดียวกัน

เมื่อนั้นแลทั้งสอง
ก็จะสิ้นที่โศรกศัลย์
เมื่อนั้นแลสองขัน
ก็จะขุกได้สุขสม

จึงทิพรูปแสน
จะระทดระทมตรม
เตร็จในพนมงม
ดูเง่าเพชรอยู่งึมงำ