iLaw
19h ·
“ตอนนี้ผมไม่นิ่ง สมองสับสนวุ่นวายมากคิดเรื่องคดีตลอดเวลาว่าเป็นไง”
.
คือคำพูดที่อดีตพนักงานรักษาความปลอดภัย วัย 48 ปี บอกกับทนายความที่ไปเยี่ยมในระหว่างที่คดีของเขายังอยู่ระหว่างการอุทธรณ์ หลังศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำคุก 18 ปี ตามมาตรา 112 จากการโพสเฟซบุ๊ก 12 ข้อความ
.
"วุฒิ" คือชื่อที่เราใช้เรียกเขา เพื่อให้เขาไม่ต้องเปิดเผยชื่อจริงและได้รับผลกระทบกระเทือนไปมากกว่านี้
.
เขาเป็นชายตัวเล็ก ผิวดำแดง ดูแข็งแรงทะมัดทะแมง “วุฒิ” มีภูมิลำเนาเดิมอยู่ที่จังหวัดเพชรบูรณ์ จบการศึกษาสูงสุดระดับชั้น ปวช. สาขาช่างไฟฟ้า เคยทำงานเป็นช่างอยู่ในโรงงานก่อนเปลี่ยนตำแหน่งมาเป็น รปภ. อยู่ที่นิคมอุตสาหกรรมนวนคร และใช้ชีวิตอยู่ที่จังหวัดปทุมธานี พร้อมกับภรรยาที่เป็นแม่บ้านอยู่ที่โรงงานเดียวกัน
.
"วุฒิ" เป็นคนที่ติดตามและสนใจสถานการณ์ทางการเมือง มีความเชื่อในหลักการประชาธิปไตยและแสดงความเห็นอยู่อย่างต่อเนื่อง เขาเล่าว่า “ช่วงปี 2562 – 2563 ผมติดตามข่าวการเมืองตลอด เห็นน้อง ๆ ไปประท้วงกัน ผมก็ไปด้วยเหมือนกัน ผมเคยเห็นตำรวจ เห็น คฝ.ทำร้ายน้อง ๆ และผู้ชุมนุม ไหนจะต้องโดนคดีความกันอีก ผมรู้สึกว่ามันไม่ถูกต้อง"
.
แม้ว่า "วุฒิ" จะอาศัยอยู่ที่จังหวัดปทุมธานี แต่คดีนี้เริ่มต้นขึ้นโดยมีประชาชนคนหนึ่งที่ไม่ได้รู้จักกันมาก่อนไปกล่าวหาเขาไว้ที่สน.นิมิตรใหม่ ตำรวจที่สน.นิมิตรใหม่จึงเป็นผู้รับผิดชอบคดีนี้และออกหมายเรียกให้ "วุฒิ" ต้องไปรับทราบข้อกล่าวหาและต่อสู้คดีที่นั่น ซึ่ง "วุฒิ" เดินทางไปตามที่ตำรวจนัดหมายทุกครั้ง จนกระทั่งคดีของเขาส่งฟ้องต่อศาลเมื่อวันที่ 27 มีนาคม 2566 และศาลจังหวัดมีนบุรีรับฟ้องไว้ โดยไม่อนุญาตให้ประกันตัว
.
ทำให้ "วุฒิ" ต้องถูกส่งตัวไปคุมขังที่เรือนจำจังหวัดมีนบุรีตั้งแต่นั้นเรื่อยมา โดยที่เขาไม่ได้อยู่อาศัยในพื้นที่นั้นมาก่อน ภรรยาและญาติที่จะไปเยี่ยมก็ต้องเดินทางไกลไปยังพื้นที่ที่ไม่คุ้นเคย
.
ในเรือนจำจังหวัดมีนบุรี ไม่มีนักโทษคดีทางการเมืองคดีอื่น และไม่เคยคุมขังนักโทษทางการเมืองมาก่อน เพราะพื้นที่บริเวณนั้นตามปกติแล้วไม่ใช่เป้าหมายของการชุมนุม จึงไม่มีนักโทษทางการเมือง "รุ่นพี่" ที่คอยชี่แนะหรือดูแล ตรงกันข้ามนักโทษที่มีความเห็นต่างทางการเมืองบางคนมักเข้ามาถามวุฒิเกี่ยวกับรายละเอียด คดีที่ถูกกล่าวหา และมักถามทำนองคล้ายคุกคาม "วุฒิ" เคยถูกผู้ต้องขังด้วยกันทำร้ายร่างกาย และยังเคยถูกผู้ต้องขังด้วยกันเรียกเอา ‘ค่าคุ้มครอง’ ด้วย
.
ในทางคดี "วุฒิ" ให้การปฏิเสธตลอดมาตั้งแต่ที่สถานีตำรวจจนกระทั่งขึ้นศาล โดยเขาบอกว่า เขาไม่ได้เป็นคนโพสข้อความเหล่านั้น และหลายข้อความที่ถูกกล่าวหาก็ไม่ได้เป็นการดูหมิ่นพระมหากษัตริย์ ไม่เข้าข่ายองค์ประกอบความผิดของมาตรา 112 แต่ที่ศาลจังหวัดมีนบุรีเกิดเรื่องราวที่อธิบายไม่ได้นักในทางกระบวนการพิจาณาคดี เมื่อผู้พิพากษาแสดงความ "เห็นใจ" และแนะนำให้รับสารภาพเพื่อจะได้ตัดสินให้ "รอลงอาญา" แม้ "วุฒิ" จะอยากสู้คดีแต่ด้วยสภาพความเป็นอยู่ในเรือนจำและความเดือดร้อนทางเศรษฐกิจของครอบครัว การกลับบ้านให้ได้เร็วที่สุดน่าจะเป็นคำตอบของชีวิตเขา จึงเปลี่ยนคำให้การเป็น "รับสารภาพ"
.
ในวันนัดฟังคำพิพากษา 21 ธันวาคม 2566 "วุฒิ" เตรียมใจไว้ที่จะได้กลับบ้าน ครอบครัวของเขามาฟังคำพิพากษาด้วยและเก็บข้าวของมารอพร้อมเตรียมชุดให้เปลี่ยน แต่เมื่อผู้พิพากษาออกนั่งพิจารณาคดี กลับแจ้งว่า หลังจากได้ไปปรึกษาแล้วเห็นว่า คดีนี้ไม่สามารถลงโทษสถานเบาได้ "วุฒิ" จึงตัดสินใจแน่วแน่ว่า หากไม่สามารถรอลงอาญาก็จะขอต่อสู้คดี และเปลี่ยนคำให้การเป็น "ปฏิเสธ" แต่ผู้พิพากษากลับ "สั่ง" ว่า ไม่รับคำให้การปฏิเสธเพราะก่อนหน้านี้เคยรับสารภาพมาแล้ว
.
จากนั้นวุฒิถูกพิพากษาว่ามีความผิดตามมาตรา 112 และพ.ร.บ.คอมพิวเตอร์ฯ จากการโพสเฟซบุ๊ก 12 ข้อความ ให้จำคุกกระทงละ 3 ปี รวมจำคุก 36 ปี เนื่องจากจำเลยให้การรับสารภาพ ลดโทษลงกึ่งหนึ่ง คงจำคุก 12 ปี 72 เดือน (หรือประมาณ 18 ปี)
.
"วุฒิ" ถูกคุมขังตั้งแต่ 27 มีนาคม 2566 เรื่อยมา ครบ 600 วันแล้ว
.
ตามคำพิพากษาของศาลจังหวัดมีนบุรี กว่าที่ "วุฒิ" จะมีโอกาสออกจากเรือนจำก็น่าจะต้องรอถึงปี 2584
.
"คงต้องรอ วันที่ฟ้า สงสารประทานให้ หวังอภัย ยิ่งอ่อนแรง แสงสลัว
มองไม่เห็น แสงสว่าง ทางมืดมัว ต้องทนอยู่ ในรั้ว เรือนจำ ทุกค่ำคืน"
.
เป็นส่วนหนึ่งของบทกลอนที่ "วุฒิ" เขียนขึ้นขณะถูกคุมขัง
.
ดูข้อมูลคดีของ "วุฒิ" เพิ่มเติมได้ทาง
https://tlhr2014.com/archives/64806
https://tlhr2014.com/archives/60494
https://tlhr2014.com/archives/68546
ดูข้อมูลผู้ที่อยู่ในเรือนจำด้วยคดีมาตรา 112 ได้ทาง
ilaw.or.th/days-in-prison
https://www.facebook.com/photo?fbid=968945571945729&set=a.625664036273886
