จึงไม่แปลกที่ได้เห็นตำแหน่ง ‘คนดีของสังคม’ ได้กับ ‘ตูน บอดี้สแลม’ ผู้ที่กำลังอยู่ในใจกลางของกระแส ‘ทัวร์ลง’ ด้วยคำถามที่ว่า ‘วิ่งทำไม’ ในการจัดวิ่งแบบ ‘เวอร์ชวล’ สร้างวิมานบนอากาศเพื่อรับบริจาค ว่าจะเอาไปช่วยเด็ก ม.๓-๖ ซึ่งถูกรัฐบาลนี้ตัดออกไปจากโครงการเรียนฟรี
ยังมีคำถามประกบเข้าไปอีกด้วยว่า คราวที่แล้ววิ่งโด่งดังมาก ได้เงินบริจาคถึง ๑,๓๐๐ ล้านบาท แต่สาธารณะไม่ได้รับแจ้ง ไม่มีข้อมูลพลอมแพลมให้เห็นเลยว่าผ่านมาเป็นปี เอาเงินจำนวนนั้นไปทำอะไรบ้าง เห็นมีคนที่เขาเคยบริจาคให้ถามหา
อีกตำแหน่งอุปโลกโดยโพลกรรณิกา ‘บุคคลแห่งปี’ ได้กับเทพบุตรแห่งการ ‘ไม่รู้ๆ’ ประวิตร วงษ์สุวรรณ ซึ่งกรรณิกาบอกว่า “เป็นรองนายกฯ ที่ดูแลใส่ใจแก้ปัญหา (แบ่งเค้ก/แย่งหัวปลา) ด้วยตนเอง โดยเฉพาะความเดือดร้อนทุกข์ยากของคนฐานราก (แตก)”
ส่วน มิสเตอร์ ‘โฟโต้เจนิค’ คุณหมอที่ออกสื่อสังคมถี่มากเกี่ยวกับโรคระบาดไวรัสโคโรน่า จนกลายเป็นผู้เชี่ยวชาญระดับโลก แรกๆ มีคนเชลียร์จะให้ส่งชิงรางวัลโนเบิ้ล แต่เจ้าตัวสนใจ ‘ซิโน’ มากกว่า หมอยง ภู่วรวรรณเอาไปครอง
ในแค้ทตากอรี่นี้มีข้อควรสังเกตุว่าปีนี้กรรณิกาจัดให้ถ้วนหน้า โดยเฉพาะอันดับสอง เหรียญทอง แน่นหนา เป็น ผอ.โรงพยาบาลมงกุฏวัฒนะ ที่ก่อนโควิดมาก็มักจะฟัดกับพวกคนเสื้อแดง และเป็นนักแสดงละครสัตว์ห้อยโหนสถาบันกษัตริย์เก่งกาจ
โพลกรรณิกาบอกว่า ‘หมอนี่’ “อยู่ในกลุ่มต้นๆ ที่ออกตัวช่วยเหลือประชาชนผุ้ติดเชื้อโควิด” แต่ในช่วงการระบาดของเชื้อไวรัสระลอกแรก แม่งประกาศไม่รับผู้ป่วยที่เป็นเสื้อแดงเสียงั้น เพราะเลือกปฏิบัติอย่างนี้ถึงได้ติดโพลกรรณิกาไง
ผู้ที่ได้อันดับสาม อยู่สถาบันจุฬาภรณ์ซึ่งจู่ๆ กลายเป็นผู้มีอำนาจเต็มนำเข้าวัคซีนป้องกันไวรัสรายหนึ่ง เทียบเท่าหน่วยงานหลักในทางระบาดวิทยาของรัฐ ช่วงที่ผู้คนร่ำร้องให้รัฐนำเข้าวัคซีนโควิดชนิด mRNA พี่เค้าก็ไปเอาซิโนฟาร์มมาขาย
เสร็จแล้วโพลกรรณิกาบอก ‘หมอนั่น’ มีความชอบ “ช่วยบริหารจัดการและคลี่คลายสถานการณ์เรื่องวัคซีนโควิด-๑๙” อีกทั้ง “อิบายเรื่องยากๆ ให้เข้าใจง่าย” กว่าหมอยงนิดนึง แต่ชาวบ้านฟังแล้วไม่ได้งงเลยละ แต่ไม่มีใครรู้เรื่อง เพราะหมอเค้าอยู่คนละโลกกับเราๆ
อย่างไรก็ดีโพลนี้เป็นแถกเดียวกับ รธน.ที่ “ออกแบบมาเพื่อพวกเรา” ของเค้า จึงเป็นเรื่องสมบัติผลัดกันชมเสียมากกว่าจะมีคุณค่าจริงจังอะไรกับส่วนรวม ในกระบวนการสำรวจความเห็นต่างๆ เกี่ยวกับสภาพการณ์ในรอบปีที่ผ่านมา ปีนี้มีเรื่องน่าผิดหวัง
กับฉายาอื่นๆ สภาอับปาง (สภาผู้แทนฯ) ผู้เฒ่าเฝ้ามรดก คสช. (พวก สว.ครึ่งห้าร้อย) ร่างทรง ‘ตู่ตั้ง’ (พรเพชร วิชิตชลชัย) สมพงษ์ (อมรวิวัฒน์) ตกสวรรค์ ดาวดับ (ประธานวิปรัฐบาล วิรัช รัตนเศรษฐ์ และ วัคซีนเต็มแขน (อนุทิน ชาญวีรกูล)
ล้วนแสบสันต์ไม่ย่อมไปกว่าปีก่อนๆ ก็จริงอยู่ หากแต่ปีนี้ขาดหล่นปรากฏการณ์สำคัญไปอย่างไม่อยากให้อภัย ดังที่ Thanapol Eawsakul ทักไว้ใช่เลย เรื่องสถาบันกษัตริย์ที่ “ผู้สื่อข่าวรัฐสภาพร้อมใจกันเพิกเฉย” ต่อหมุดหมายอันสำคัญนี้
“คือการพูดและอภิปรายเกี่ยวกับสถาบันกษัตริย์ อย่างน้อยก็เป็นครั้งแรกนับตั้งแต่รัฐประหาร ๒๕๐๐ เป็นต้นมา ไม่ว่าจะเป็นเรื่อง ‘ตั๋วช้าง’ ตอนต้นปี หรืองบประมาณกษัตริย์ ช่วงกลางปี” เป็นความคืบหน้าของความพยายามนำประชาธิปไตยกลับคืนมา
ยิ่งไปกว่านั้น ประเด็นที่ ยิ่งชีพ (เป๋า)@yingcheep ให้ข้อคิดไว้ ควรตระหนักแล้วสานต่อในปี ๖๕ ว่า “ปารีณา ไกรคุปต์ ไม่อยู่ในสภาแล้ว สิระ เจนจาคะ ไม่อยู่ในสภาแล้ว วิรัตน์ รัตนเศรษฐ ไม่อยู่ในสภาแล้ว พุฒิพงศ์ ปุณณกันต์ ไม่อยู่ในสภาแล้ว
‘ธรรมนัส’ ยังอยู่ แต่คงไม่ค่อยพูดอะไรแล้ว ปีเดียวบรรยากาศเปลี่ยนไปเยอะนะ ฝ่ายเชียร์พลังประชารัฐจะแอบคิดบ้างไหมว่าศาลตัดสิทธิ ส.ส. แต่ฝ่ายตัวเอง” คงยาก เพราะฝ่ายนั้นติดเชื้อในสมอง ดังถ้อยถากถางที่ว่า “คุณเป็นสลิ่ม ไม่มีทางแก้”
(https://www.facebook.com/thanapol.eawsakul/posts/4944431308957002, https://www.facebook.com/workpointTODAY/posts/1802528770116393 และ https://thestandard.co/government-nickname-list-2021/)
