ดังนั้นเมื่อถูกตั้งคำถามเรื่องกลุ่ม ‘ชาญชัย อิสระฯ สมชาย แสวงฯ เจษฎ์ โทณะฯ และนิติธร ล้ำฯ’ ยื่นฟ้องต่อ ปปช.ไว้ในความผิด ม.๑๔๔ ของรัฐธรรมนูญ กรณีปรับลดงบชำระหนี้ธนาคารรัฐ ๕ แห่ง ๓.๕ หมื่นล้านบาท ไปไว้ที่ งบกลาง เพื่อใช้แจกเงินหมื่น
จุลพันธ์ อมรวิวัฒน์ ตอบหน้าตายว่า “มั่นใจกระบวนการดึงงบฯ ๖๘ ถูกต้อง” นักข่าวยิงคำถามเดียวกันใส่ ภูมิธรรม เวชยชัย ว่าคนฟ้องเขาต้องการเอาผิด ให้ ปปช.ส่งถึงศาลรัฐธรรมนูญสั่งพ้นตำแหน่งกันทั้งยวง ตั้งแต่ ครม.ไปถึง ส.ส.-สว.ที่โหวตให้งบประมาณ ๖๘ ผ่าน
ทั่นรองฯ อ้วนบอก “ก็ให้ ปปช.เขาว่าไป” แคร์ซะที่ไหน ไม่ว่าฝ่ายคนฟ้องจะแจงยิบอย่างไร อ้างว่า “นี่ไม่ใช่เพียงตรวจสอบโครงการแจกเงิน แต่ให้เป็นบทพิสูจน์ว่าประเทศไทยยังมีหลักการ ในการปกป้องอนาคตทางเศรษฐกิจอยู่หรือไม่”
เขาอ้างรัฐธรรมนูญมาตรา ๑๔๔ ว่า “ถูกวางขึ้นอย่างละเอียดรัดกุม เพื่อห้าม ส.ส., กมธ., หรือแม้แต่นายกรัฐมนตรีและคณะรัฐมนตรี แก้ไข เปลี่ยนแปลงงบประมาณ โดยมิใช่ในทาง ‘ลดหรือตัดทอน’ รายจ่ายที่เป็นหนี้” เงินกู้ ทั้งต้นและดอกเบี้ย
The Publisher สิ่งพิมพ์ออนไลน์ เขียนถึงเรื่องนี้ว่า ม.๑๔๔ “เขียนขึ้นเพื่อป้องกันไม่ให้รัฐบาลใดเอาเงินที่ต้องใช้หนี้ ไปแจกเพื่อหวังคะแนนเสียงระยะสั้น หากยอมให้ทำได้นอกจากทำลายวินัยการคลัง ยังเปิดช่องให้อนาคตไทยต้องกู้ซ้ำ หนี้พอก ดอกเบี้ยบาน”
ซ้ำย้ำด้วยว่า นี่ “ไม่ใช่เรื่องของนิติสงคราม แต่คือกรรมที่เกิดจากการเลือกใช้อำนาจผิดทางของตัวเอง...ไม่ใช่ไล่ล่า แต่ทำผิด ‘คาตา’ ก็ต้องชดใช้” เขาว่างบชำระหนี้ที่โยกไป ๓๕,๐๐๐ ล้านบาท เป็นจุดตายของทั้งรัฐบาลเศรษฐาและแพทองธาร
“ต้องพ้นตำแหน่ง” กันระนาว ส.ส. ๓๐๙ คน สว.๑๗๕ คน กรรมาธิการงบประมาณอีก ๗๒ คน ที่โหวตผ่านงบประมาณ ๒๕๖๘ วาระสองและสาม แต่เรื่องอย่างนี้ทักษิณยิ่งไม่ยี่หระกว่าใคร ไปหาเสียงเชียงใหม่ ไม่เอ่ยถึงสักคำ
กลับกระทบกระแทกแดกดันหัวหน้าพรรคประชาชนว่า จะเอาแต่เรื่อง ๑๑๒ ไม่มีเพื่อน จึงตั้งรัฐบาลไม่ได้ ซ้ำร้ายหยามหมิ่นหัวหน้าพรรคของเขาว่า ‘สึ่งตึง’ เสียอีก น่าเห็นใจพวกพรรคประชาชนตรงที่ ทั้งๆ ไม่ยอมร่วมหอลงโรงกับพวกร้อง ปปช.
ก็ยังไม่พ้นโดน เสรีพิศุทธ์ เตมียเวส “ข้องใจ” เสียอีกว่า ไปฮั้วกับพรรคเพื่อไทย
(https://www.thai-tai.tv/news/18358/, https://thepublisherth.com/16162-2/ และ https://www.facebook.com/ThePoliticsByMatichon/posts/1109407117894449/)
