.jpg)
สหัสวัต คุ้มคง ปูดในรายการ ‘เที่ยงเปรี้ยงปร้าง’ ของ สมจิตต์ นวเครือสุนทร ว่า “ตั้งงบฯ ไว้สูง แต่ผลงานน่าผิดหวัง...กลายเป็นงานโชว์ที่ใช้งบฯ ไม่คุ้ม เสียโอกาสประเทศ” บริษัทกิจการร่วมค้าซึ่งเซ็นสัญญารับงานไปนั้นเป็นบริษัทตั้งใหม่
ด้วยทุนจดทะเบียนเพียง ๑ ล้านบาท ก่อนเข้าประมูลงานเพียง ๔ เดือน แล้วปิดกิจการไปก่อนนิทรรศการจะเริ่ม “แต่กลับได้รับงานที่มีมูลค่ามหาศาลหลายร้อยเท่า” ก็มีคนมาตอบข้อวิพากษ์ว่าที่จริงมีทีมบริษัทดำเนินการ ๒ ราย
“Theme งาน เป็น Future world แต่เราเล่าเรื่องในอดีต ธรรมชาติ อาหาร สาธารณสุข” เสียงวิจารณ์รายหนึ่งว่าไม่มีอะไรทำให้ตื่นเต้น มีแต่บอร์ดและแผงไฟวิ่งข้อความ เสียงตอบก็บอก “ยุคนี้เป็นยุคของการทำนิทรรศการแบบ Immersive...
ชาวญี่ปุ่นชอบอ่าน ชอบสแกน QR เอาข้อมูลเพิ่มเติม ก็เลยเคาะออกมาเป็นบอร์ดนิทัศน์ตามที่เห็น” กระนั้นก็ยังไม่หลุดข้อครหา “ใช้ภาษีประชาชนโปรโมต (โรงพยาบาล) เอกชน แม้จะให้เหตุผลว่าเป็นโรดโชว์การท่องเที่ยวเชิงการแพทย์”
อย่างไรก็ดี ยังมีเวลาอีก ๖ เดือนที่จะปรับปรุงนิทรรศการกันใหม่ ฝ่าย critics ก็ว่า “แม้แต่ประเทศเล็กใน Africa, South America ที่ไม่มีงบฯ มีพื้นที่ไม่กี่ ตรม. แต่โชว์ความน่าสนใจ น่าไปเที่ยว” ฝ่ายอวยบอก บางประเทศพาวิลเลียนยังสร้างไม่เสร็จเลย
“มี อินเดีย อินโดฯ เนปาล...ส่วน Thailand Pavilion จะดีจะร้าย แต่งานเราเสร็จ สง่างามตามตาเห็น” อ๊ะ นี่ไม่ เป็นทัศนะคติที่ย้อนแย้งไปหน่อยไหม อ้างว่าเสร็จแต่โดนด่าขรม กับยังไม่เสร็จแต่มีเวลา fine tuning จะไม่ดีกว่าหรือ
(https://thepublisherth.com/15761-2/, https://www.facebook.com/dr.xay.chlin.phrrn.nipha/posts/3qZ7GwTh และ https://www.facebook.com/nuishow/posts/zVd3YKm474)
