ผบ.ทบ. ประณามกราดยิงนราธิวาส ไร้มนุษยธรรม ลั่นถึงเวลาสู้-สั่งเข้มความปลอดภัยสูงสุด
มติชนออนไลน์
.....
Nattharavut Kunishe Muangsuk
17 hours ago
·
ความรุนแรงหมุนวุนกลับมา กระบอกปืนเล็งไปที่เป้าหมายอ่อนแอ ผู้คนที่ใช้ชีวิตประจำวันบนท้องถนน
ความเลวร้ายขั้นสุดคือ ความรุนแรงมันพัดพาอคติของคนมาด้วยเช่นกัน การถ่มถุยอย่างเหมารวม มุสลิมต้องก่อการร้าย ต้องรู้เรื่องโจร ต้องพวกเดียวกับโจร ฯลฯ เชียร์ให้รัฐจัดการกวาดล้าง หนักกว่า 20 ปีก่อนตรงที่มันมีโลกโซเชียล มีเพจไม่ปรากฎตัวตน บุคคลที่ไม่สามารถชี้ชัดได้ว่าคือใคร มาเที่ยวให้ความเห็นใส่ร้าย สาดโคลนถึงความเชื่อ ผู้คนชายแดนใต้ นักการเมืองบางคน และพรรคการเมืองบางพรรค
ทุกอย่างมันเกิดขึ้นมาในห้วงเวลาไล่เลี่ยที่ทหารเข้ามาตอบข้อซักถามกรรมาธิการความมั่นคงว่า ทหารไม่ได้ทำไอโอ และหลังจากนั้น พวกเพจต่างๆ ล่อเป้ากันเป็นพายุเลย
บอกเลยว่า ถ้ารัฐบาลเพื่อไทยยังมองไม่เห็นพายุใหญ่ที่กำลังก่อตัวลูกนี้ ปัญหาชายแดนใต้ จะเป็นเครื่องมือชั้นดีให้กองทัพ ปูทางเพื่ออำนาจในอนาคต
นี่คือคำเตือนด้วยปรารถนาดี
.....
Atukkit Sawangsuk
19 hours ago
·
อันที่จริง จุดเปลี่ยนที่ดีขึ้นคือกระบวนการสันติภาพในปี 2556
รัฐบาลยิ่งลักษณ์ คุณทวีเป็นเลขา ศอ.บต.
แต่พอเป็นรัฐบาลแพทองธาร คุณทวีเป็นรัฐมนตรียุติธรรม
ทำไมกระบวนการสันติภาพหยุดชะงัก
Hara Shintaro
20 hours ago
·
บันทึกความรู้สึกของคนต่างด้าวในพื้นที่ความขัดแย้ง
ผมอยู่ที่ปัตตานีตั้งแต่ปี 2542 ห้าปีก่อนเกิดความไม่สงบระลอกใหม่ในพื้นที่จังหวัดชายแดนภาคใต้ ผมจึงผ่านบรรยากาศต่าง ๆ ที่เปลี่ยนแปลงตลอดในพื้นที่โดยตรง ในช่วงแรก ๆ ของเหตุการณ์ที่เริ่มตั้งแต่ปี 2547 ในเมื่อเหตุการณ์เกิดขึ้นเป็นรายวันและมีรายงานข่าวเกี่ยวกับเหตุรุนแรงในพื้นที่เกือบทุกวัน บวกกับเหตุการณ์ครั้งใหญ่ เช่น กรือเซะและตากใบ
ในสมัยนั้น ผมปั่นจักรยานเพื่อไปไหนมาไหนในเมือง แตยังจำได้ว่า หลังจากความรุนแรงครอบงำพื้นที่ เมื่อปั่นจักรยานตอนกลางคืน และมีรถมอเตอร์ไซค์มาจากข้างหน้า เกือบทุกครั้งผมรู้สึกไม่ดีและหัวใจเต้นเร็ว เพราะผมอดคิดไม่ได้ว่า มอเตอร์ไซค์ที่มาจากข้างหน้านี้อาจจะเป็นของผู้ก่อเหตุ และผมอาจจะเป็นเหยื่่อต่อไป พร้อมกับนึกถึึงหัวข้อข่าวหนังสือพิมพ์ว่า "โจรใต้เหี้ยม ฆ่ายุ่นกลางถนน" อะไรประมาณนี้ ความหวาดกลัวเช่นนี้อยู่กับเรามาเป็นหลายปี และทุกครั้งที่ผมต้องไปพื้นที่ที่มีเหตุการณ์เกิดขึ้นบ่ยอ (ที่เรียกว่า พื้น้ที่สีแดง) ผมก็รู้สึกไม่ดีและไม่ปลอดภัยเลย สิ่งเดียวที่ผมต้องการเมื่อผมไปพื้นนที่เหล่านี้คือ "กูอยากกลับ" เท่านัั้น
ตามที่เหตุการณ์ยืดยาวไป ความรู้สึกหวาดกลัวดังที่กล่าวมาก็ค่อย ๆ ลดลง แต่จุดเปลี่ยนที่สำคัญคือการเริ้มต้นของกระบวนการสันติภาพในปี 2556 และหลังจากกระบวนการสันติภาพดำเนินไป หากสังเกตจากประเภทของเหลื่อที่ถูก "สังเวยไฟใต้" เราก็เริ่มเข้าใจว่า พลเรือนไม่ใช่เป้าหมายของการก่อเหตุ และเริ่มมีความรู้สึกปลอดภัยในการใช้ชีวิต ถึงแม้ว่า การบังคับใช้กฎหมายความมั่นคง ด่านตรวจพันกว่าแห่งในพื้นที่ และเจ้าหน้าที่ในเครื่องแบบที่ตระเวนตลอดนั้นยังแสดงถึงควาามเป็นพื้นที่ความขัดแย้งก็ตาม
อย่างไรก็ตาม หลังจากรัฐบาลลูกสาวทักษิณถูกจัดตั้งขึ้นมา แต่กระบวนการสันติภาพถูกชะงักไป สถานการณ์ความสงบในพื้นที่ก็กลับรุนแรงอีกครั้งในระดับที่ไม่เคยเกิดขึ้นหลังกระบวนการสันติภาพ เริ่มมีความเสียหายต่อพลเรือนอย่างมีนัยสำคัญ
ในที่สุด เมื่อวาาน (วันที่ 2 พ.ค. 2568) ที่ผ่านมา เกิดการโจมตีโดยตรงต่อพลเรือนที่เป็นเป้าหมายอ่อน (หมายถึง เป้าหมายที่ไม่มีวิธีการใด ๆ เพื่อปกป้องตัวเองจากการใช้ความรุนแรง) รวมไปถึงเด็กและผู้สูงอายุ ก่อนอื่น ผมขอแสดงความเสีียใจกับครอบครัวของผู้เสียชีวิตและผู้ได้รับบาดเจ็บทุกท่าน เหตุการณ์ที่เกิดขึี้นในช่วงหลายเดือนทที่ผ่านมา และเหตุการณ์สองเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อวานนัั้น ทำให้ผมนึกถึงความรุู้สึกที่ผมเคยมีในช่วงแรก ๆ ของเหตุการณ์ คือ "การใช้ชีวิตตามปกติในพื้นที่แห่งนี้ก็ไม่ปลอดภัย"
ตามประสบการณ์และข้อสังเกตที่ผ่านมา สิ่งเดียวที่ได้ผลจริงอย่างมีนัยสำคัญในการลดการก่อเหตุคือ กระบวนการสันติภาพ รัฐบาล ไม่ว่าจะมาจากพรรคไหนและมีผลประโยชน์อย่างไรก็ต้องตระหนักคุณค่าในชีวิตของคน และต้องคุมครองความปลอดภัย ผมมีข้อกังวลว่า หากไม่มีแนวทางแก้ไขที่ชัดเจน การก่อเหตุลักษณะนี้อาจจะเกิดขึ้นอีก และทำให้ประชาชนในพื้นที่กลับมาในสถานการณ์เดิม ซึ่งพวกเขาต้องรู้สึกไม่ปลอดภัยในการใช้ชีวิตอีกครั้ง นี่คือความเท่่าเทียมกันภายใต้สถานการณ์รุนแรงที่ไม่มีใครต้องการที่ว่า "ทุกคนสามารถเป็นเหยื่อรายต่อไปได้"
ภาพ: https://www.bbc.com/thai/articles/c1dp76v7lyqo
https://www.facebook.com/baitongpost/posts/9769264053155336
https://www.facebook.com/nattharavutm/posts/10163127473188582
