พล.อ.ต.ธนชัย อากาศวรรธนะ คิดเลขเก่ง “ประเมินว่ามีค่าใช้จ่ายประมาณ ๙๐ ถึง ๑๐๐ ล้านบาทต่อปี หากคำนวณอยู่ที่ ๓๐ ปี การท่าอากาศยานอาจต้องจ่ายชดเชยเป็นเงินประมาณ ๓,๐๐๐ ล้านบาท” ยังดีที่ไม่รวม ‘appreciation’ มูลค่าเพิ่มอีกสามเท่าตัว
นี่ถ้าอ้างว่าเป็นสนามกอล์ฟแปลกที่สุดในโลก ผู้เล่นได้ตีกอล์ฟขณะเครื่องบินขึ้นลง ทั่วโลกอยากมาลอง เป็นซอฟพาวเวอร์อย่างหนึ่งละก็ เป็นข่าวนิวยอร์คไทมส์แน่นอน แม้จะอ้างเรื่องผ่านการตรวจสอบมาโดยตลอดเรื่องความปลอดภัย
กีรติ กิจมานะวัฒน์ กรรมการผู้อำนวยการใหญ่การท่าฯ แย้งว่าถึงอย่างนั้น “พบว่ามีปัญหาเกิดขึ้น เช่น มีรถกอล์ฟฝ่าฝืนสัญญาณไฟ นักกอล์ฟไม่ระมัดระวังในการเดินตัดจุดผ่านของรันเวย์” และหอบังคับการบินมองไม่เห็นทางขับรถกอล์ฟเนื่องจากมีต้นไม้บดบัง
“หากรับคืนพื้นที่จากกองทัพอากาศ การท่าอากาศยานจะนำมาพัฒนาเป็นทางเชื่อมต่อของเครื่องบินเข้าสู่รันเวย์ที่ ๑ และรันเวย์ที่ ๒ ซึ่งจะทำให้มีความปลอดภัยมากยิ่งขึ้น” นำไปสู่การพัฒนาเพิ่มศักยภาพการรองรับเครื่องบินมากขึ้น
คำตอบอย่างเห็นแก่ได้ของกองทัพอากาศ มีลักษณะของการวางก้าม คิดค่าใช้จ่ายชดเชย ไม่คิดบ้างว่าเอาที่ดินซึ่งควรเป็นส่วนหนึ่งของรันเวย์ไปใช้เป็นสนามกอล์ฟ ได้ผลประโยชน์แล้วยังก่อความเสี่ยง ซ้ำผลประโยชน์นั้นเป็นการเสริมสุขส่วนตัวอีกต่างหาก
