วันอาทิตย์, กุมภาพันธ์ 16, 2568

ไม่ขอแก้แค้น ไม่ขอแก้ไข ขอแก้ตัว และ ขอเล่นละครให้ดูเฉย ๆ สวัสดี


.....
·
การแก้ รธน. มันจบไปแล้วตั้งแต่ตอนข้ามขั้ว
ตอนนี้มันทำได้แค่เตะถ่วง ทำเป็นพิธีว่า เหมือนจะมีการขยับ เหมือนจะมีทางไป ส่งลูกไปทางนั้นทางนี้ เพื่อสร้างวาทกรรมว่า “กูยังพยายามอยู่ กูจะทำให้ได้จริง แต่มันยังไม่สำเร็จ” แค่นั้น
ตอนที่ข้ามขั้ว พท ต้องจ่ายอะไรไปเยอะมาก เพื่อให้ได้เป็นแถวหน้าของรัฐบาล
ทั้งดีล ทั้งฐานเสียง ทั้งการเสียคำพูด ทั้งการเอาคนมาวางเป็นประกัน ทุกอย่างก็เพื่อจะให้ได้บริหารงาน และหวังว่า จะสามารถทำผลงานจนกลับมาชนะใจประชาชนได้
แต่ผลงานหรือการบริหารนั้น มันจะต้องอยู่ในกรอบ ที่ถูกกำหนดไว้ในดีลเท่านั้น
ส่วนพรรคอย่าง ภจท ที่เป็นพรรคร่วม ก็เหมือนผู้คุมนั่นแหละ เข้ามาร่วมรัฐบาลเพื่อได้ส่วนแบ่ง อำนาจและผลประโยชน์ และคอยขัดขาอะไรที่จะนอกลู่นอกทาง
เขาไม่มีความจำเป็นต้องถืออำนาจนำ เพราะเบื้องหลังเขาได้รับบทนั้นมาแล้วจากกลุ่มอำนาจ เขาเป็นที่สอง ได้ประโยชน์ โดยไม่ต้องมารับเผือกร้อน นี่คือ position ที่ดีที่สุดสำหรับเขา
แต่ พท ต่างหาก ที่อยู่ใน position ที่ ถ้าไม่ปัง ก็พัง และที่สำคัญคือ ทำงานได้แค่ภายใต้กรอบที่เขาอนุญาตมาเท่านั้น ซึ่งแน่นอนว่า การแก้ไข รธน. มัน off limit
ต่อให้ วันนี้ พท จะพูดว่า จะเดินทางอ้อม
คำถามคือ มึงจะอ้อมไปไหนได้ เพราะทุกทางมันมีแต่ทางตัน มันตันตั้งแต่คุณข้ามขั้วแล้ว
วันนี้มันจึงทำได้แค่เตะถ่วง เตะมาหลาย ๆ กระบวนท่า จะส่งให้ศาลตีความอีก ลากศาลเข้ามาเอี่ยวเรื่อย ๆ แล้วสุดท้ายก็ยืมมือศาลมาฟัน
ศาลมันคงจะตัดสินเข้าข้างมึงหรอก
วันนี้ก็ทำได้แค่สัญญาว่า จะทำได้จริง
แต่ไอ้ที่พูด ๆ มาน่ะ สุดท้ายมันไม่มีอะไรการันตีว่า จะทำได้จริงเลยสักอย่าง ได้แต่ผลัดไปเรื่อย ๆ ให้ดูเหมือนยังไม่ผิดสัญญาเท่านั้นแหละ
ใครจะเชื่อ ก็เชื่อไปนะ
แต่ผมฟันธงไปตั้งแต่ตอนตั้งรัฐบาลแล้วว่า การแก้ รธน มันพินาศสิ้นไปแล้ว
ตอนนี้มันแค่เต้น เล่นละครให้ดูเฉย ๆ

https://www.facebook.com/thinkashobby/posts/1177598563748066

https://www.facebook.com/reel/1352649822403043/?ref=embed_video