ขึ้นรถกระบะคันเดียวแล่นไปบน ‘เส้นทางแห่งความเจ็บปวด’ ของแกนนำ #นักเรียนเลว กลายเป็น ‘โมเดล’ (ที่จริงอยากเรียกว่านวัตกรรมด้วยซ้ำไป) ของการประท้วงความอยุติธรรมในสังคมไทยยุคนี้ไปอย่าง ‘แยบยล’ ยิ่งนักแล้ว
น่าจะมีกลุ่มตัวแทนผู้ใช้รถใช้ถนนของกรุงเทพฯ ระดับ ติดดิน สัก ๖-๗ คนเอาอย่างบ้าง นั่งเรือท้องแบนไปตามถนนสายต่างๆ ของเมืองกรุงที่กลายเป็นลำคลองชั่วคราว ‘รอระบาย’ ไปสุดที่ศาลาว่าการเทศบาล เพื่อประท้วงผู้ว่าฯ แต่งตั้งที่ไม่ยอมทำอะไร
๒ กันยา รถแห่ “กูจะไปไล่อีณัฏฐพล” เริ่มเมื่อบ่ายโมงครึ่ง ฝนยังไม่มา ที่จุดแรกโรงเรียนสามเสนวิทยาลัย จี้ผู้บริหารแก้ไขกฏระเบียบเรื่องทรงผมซึ่งทางโรงเรียนตั้งขึ้นเอง กำหนดโทษฝ่าฝืนด้วยการเฆี่ยนตี ไม่สอดคล้องกับแนวทางของกระทรวงศึกษาธิการ
ที่นั่นผู้บริหารไม่ยอมออกไปรับหนังสือข้อเรียกร้อง นักเรียนจึงนำป้ายผ้าขนาดใหญ่ไปติดไว้บนรั้ว ข้อความว่า “โรงเรียนนี้ไม่เคารพกฏกระทรวง” ก่อนจะเดินทางต่อไปยังโรงเรียนเตรียมอุดมศึกษา ซึ่งมีการแจ้งประจานว่าครูละเมิดนักเรียนหญิง
ที่นั่นมีการขึงป้ายระบุว่า “พบครูดีดสายเสื้อในนักเรียนหญิงในโรงเรียน” เนื่องจากทางโรงเรียนกวดขันเรื่องเสื้อชั้นในนักเรียนหญิง มีบางคนสวมใส่สีสันฉูดฉาด ครูจึงดึงสายเดี่ยวดีดให้เจ็บ ที่นี่ก่อนหน้านี้สองวันนักเรียนพากันแต่งดำผูกโบว์สีชมพู
พวกเขาประท้วง ดร.โสภณ กมล ผู้อำนวยการซึ่งสั่งย้ายทิ้งทวนครู ๗ คนก่อนที่ตนจะครบกำหนดเกษียณราชการเพียงสองวัน นักเรียนยังแจ้งความผิดและความไม่โปร่งใสของ ผอ. ๘ ข้อด้วยกัน รวมถึงการเรียกเก็บค่าหนังสือจากเด็กพันบาท ทั้งที่ต้นทุน ๘๐๐
แผ่นป้ายประท้วงขนาดใหญ่ชิ้นหนึ่งเขียนว่า “ไม่เอาเผด็จการ” และ “โกงเงินวัด ระวังตกนรกน้า” คงมาจากกรณีจัดซื้ออู่ (อุโมงก์) ตรวจอุณหภูมิร่างกายที่ราคาสูงมาก ๓ เครื่องโดยไม่จำเป็น ทั้งที่มีการร้องเรียนไปถึงรัฐมนตรีศึกษาฯ และ ปปช.แล้วยังเงียบ
จากโรงเรียนเตรียมรถกระบะแห่ขับไล่ ‘รมต.เป่านกหวีด’ ไปต่อที่เซ็นต์โยเซฟคอนแวนท์ มีคอมเม้นต์ของนักข่าว TheStandard @eak_reporter “ใครบอกพี่คะว่าเซนต์โยไม่สนการเมือง มาค่ะ พวกหนูรอ” นักเรียนไปยืนออรอรับรถแห่กันอยู่ริมกำแพง
“บ่ายสองกว่า ณ หน้าโรงเรียนเซนโยเซฟคอนแวนต์ อาจารย์เดินมาไล่ให้กลับบ้าน น้องบอกเป็นเสียงเดียวกัน รอแม่ค่ะ” @thepeople_co เขียนทวี้ต เมื่อรถไปถึงมีการปราศรัยเรียกร้องให้ครูยุติการทำโทษโดยใช้สิ่งของตบตีนักเรียน
ที่นั่นได้รับป้ายติดประตูรั้วว่า “ครูโรงเรียนนี้ทำร้ายร่างการนักเรียน” ก่อนที่ฝนเริ่มเทลงมา กระนั้นนักเรียนคนหนึ่งก็ยังแสดงกิจกรรมสัญญลักษณ์ด้วยการหมอบกราบราบพื้นหน้าประตูอันเฉอะแฉะ ครั้นรถแห่ไปถึงโรงเรียนเทพศิรินทร์ ฝนก็กระหน่ำอย่างหนัก
กลุ่มแกนนำนักเรียนเลว นำโดย ‘มิน’ ลภนพัฒน์ หวังไพสิฐ คงปักหลักอภิปรายไม่ยั่นสายฝน พูดถึงระเบียบทรงผม ‘สั้น’ ว่าเลิกได้แล้ว พร้อมทั้ง “เรียกร้องให้ครูอาจารย์ยุติการทำโทษด้วยความรุนแรงอันเป็นการละเมิดสิทธิมนุษยชน”
จุดต่อไป (ที่ห้า) โรงเรียนวัดราชบพิธ ซึ่งเคยมีคลิปอื้อฉาว ‘ครูตีนักเรียน’ เผยแพร่ทางออนไลน์เป็นไวรัล ที่นั่นจึงมีผู้อำนวยการและคณะครูออกมาต้อนรับ #นักเรียนเลว แม้พวกครูจะยืนยันว่าไม่เคยทำการเฆี่ยนตีเด็ก
โรงเรียนที่ได้รับการเยือนอย่างไม่ทางการเพื่อประท้วงความไม่เอาไหนของ รมว.ศึกษาฯ ก่อนเส้นทางจะไปสิ้นสุดที่กระทรวง ก็ยังคงได้รับป้ายติดไว้ที่ประตูรั้วว่า “ครูโรงเรียนนี้ยังใช้ไม้เรียวฟาดนักเรียน” อยู่ดี และที่หน้ากระทรวงมีปลัดฯ สุภัทร จำปาทอง ออกไปให้พบ
ท่ามกลางห่าฝนที่ตกอย่างหนัก มีการแสดงสัญญลักษณ์ประท้วงด้วยการทุ่มเค้กลงกับพื้น เพื่อบอกว่า “หาก (รมว.) แก้ปัญหาไม่ได้ ก็เป็นแค่เค้ก” พร้อมทั้งมีการโปรยใบปลิว ๑ หมื่นแผ่นเป็นใจความเลียนแบบจดหมายลาออกให้กับรัฐมนตรี
รายละเอียดทั้งหมดแสดงให้เห็นว่า เด็กรุ่นนี้มีความคิดความอ่านล้ำหน้าผู้ใหญ่ที่ครองอำนาจกันอยู่ขณะนี้ อย่างที่โฆษกพรรคเพื่อไทยคนใหม่สดๆ ใสๆ น.ส.อรุณี กาสยานนท์ บอก “ไม่ใช่เรื่องแปลก ถ้าเราจะมีเด็กๆ ที่ฉลาดกว่า รมต.ศึกษา”
พวกเขาฉลาดใช้วิธีให้แกนนำขึ้นรถแห่ไปตามโรงเรียนต่างๆ แล้วนักเรียนแต่ละแห่งตั้งขบวนรอร่วมชุมนุมกันอย่างคึกคัก “ไม่ต้องใช้คนมารวมตัวกันจำนวนมาก คนไม่ค่อยว่างมาก็ไม่เป็นไร ก็สามารถเปล่งเสียงด่าออกไปได้แล้ว” ดัง ยิ่งชีพ (เป๋า) @yingcheep ว่า
น่าสนใจที่จะมีการนำโมเดลไปใช้กับการชุมนุมอื่นๆ บ้างเป็นบางครั้ง เพื่อไม่ให้สิ้นเปลืองทั้งพลังคนและน้ำเลี้ยง ดังคำของ พิชิต ลิขิตกิจสมบูรณ์ ที่ว่า “ใช้คนน้อย ทรัพยากรน้อย แต่ทรงพลัง” จะเรียกโมเดลนี้ว่า ‘ประท้วงจรยุทธ์’ ก็คงจะเก๋ดีไม่หยอก
(ขอบคุณหลายข้อมูลจาก https://www.facebook.com/thestandardth/posts/2561176057508604 และ https://www.facebook.com/theactive.net/posts/3552397798124888?__tn__=%2CO*F)
