ภัสริน รามวงศ์ ส.ส.กทม.พรรคประชาชน แสดงปฏิกิริยาตอกกลับการคัดค้านของ สว.เดชา นุตาลัย ว่า สว.คนนี้มั่วนิ่ม “กฎหมายกำหนดชัดว่าต้องมีลักษณะการกระทำที่ส่อไปทางเพศ และทำให้ผู้อื่นเดือดร้อนรำคาญ อับอาย หวาดกลัว หรือไม่ปลอดภัย ถึงจะเข้าข่ายความผิด”
แต่ สว.เดชาไพล่ไปเหมาเอาว่า ถ้ามีใครร้องเพลงจีบหรือแอบมอง แล้วติดคุกทันทีนั้นไม่ใช่ “เพลงที่ไม่ได้เจาะจงใครย่อมไม่ใช่การคุกคามในแบบที่กฎหมายสื่อ เพราะไม่มีผู้เสียหายที่ชัดเจน” แต่ “การตามรังควาน ตามตื๊อ การส่งข้อความส่อไปทางเพศ
การเฝ้ามองจนทำให้คนรู้สึกไม่ปลอดภัย ซึ่งในบริบทไทยแม้อาจมองพฤติกรรม ‘ตื๊อ’ หรือ “ตื๊อเท่านั้นที่ครองโลก” เป็นเรื่องปกติ “แต่ในความเป็นจริงอาจเป็นการคุกคามที่ฝังรากและถูกทำให้ชอบธรรมโดยไม่รู้ตัว” ดังนั้นการอ้างล้อเลียนแล้วหญิงพอใจ ติดใจ
อ้างว่า “ผู้หญิงถูกมองแล้วก็ตื่นเต้นใจเต้นแรง เป็นการเหมารวมและเหยียดเพศ เพราะในความจริง ผู้หญิง ผู้ชาย หรือจะใครคนไหน จำนวนมากรู้สึกหวาดกลัวและไม่ปลอดภัย ไม่ใช่เขินอายอย่างที่ ส.ว.ท่านนี้โรแมนติไซส์ให้ดูน่ารัก”
เธอบอกด้วยว่า “ทั้งหมดนี้สะท้อนทัศนคติที่ไม่เคารพสิทธิขั้นพื้นฐานของผู้อื่น” การคัดค้านกฎหมายด้วยเหตุผลเลอะเทอะแบบนี้ ไม่ได้ปกป้องความเป็นธรรมชาติของมนุษย์อย่างที่อ้าง แต่คือการปกป้องสิทธิของผู้คุกคามให้ยังทำร้ายคนอื่นได้”
ร่างกฎหมายดังกล่าวผ่านมติของที่ประชุมร่วมสองสภา ตั้งแต่วันที่ ๓๐ กรกฎา ซึ่งหลักใหญ่ของร่างฯ เป็นการแก้ไขคำนิยามเรื่องคุกคามทางเพศ และการกระทำชำเรา โดยที่เพิ่มเติมนิยามจากเดิมที่ให้เป็นการกระทำเฉพาะการสัมผัสทางกายเพียงอย่างเดียว
ก็ให้ “ครอบคลุมทั้งการกระทำโดยทางกาย วาจา การส่งเสียง การแสดงกิริยาท่าทาง การติดต่อสื่อสาร การเฝ้าดู การติดตามรังควาน รวมถึงการกระทำด้วยระบบคอมพิวเตอร์” กับนิยาม ‘การกระทำชำเรา’ เพิมเติมถึงการล่วงละเมิดไม่เพียงอวัยวะเพศ
ให้ครอบคลุมถึงการใช้อวัยวะอื่นๆ ของผู้กระทำ หรือวัตถุอื่นๆ เช่น นิ้วมือ ปากกา ล่วงล้ำอวัยวะเพศ ทวารหนักผู้อื่น” รวมทั้ง “ถ้าการคุกคามทางเพศเป็นการกระทำโดยอาศัยความสัมพันธ์ในฐานะที่เป็นผู้บังคับบัญชา นายจ้าง หรือผู้มีอำนาจเหนือประการอื่นๆ ด้วย”
(https://www.bangkokbiznews.com/politics/1192098, https://www.matichon.co.th/politics/news_5329457 และ https://smart-vote.s3.ap-southeast-1.amazonaws.com/)
