เวลาได้ยินเรื่องคนมีการศึกษาแสดงความฉ้อฉลออกมา เรามักจะอุทานกันว่า "การศึกษาไม่ช่วยอะไร" เรื่องนี้จะว่าเกี่ยวกับการศึกษาก็ไม่เชิง เพราะขึ้นอยู่กับกมลสันดานเป็นใหญ่ เพราะถึงที่สุดแล้วการศึกษาไม่ช่วยอะไรจริง หากบุคคลผู้นั้นไม่ได้รับอบรมสั่งสอนให้มีหิริโอตตัปปะ หรือรู้จักควบคุมความทะยานอยากของตนเอง
ปัญหานี้ใช่ว่านะเพิ่งมาเกิด หรือมีเฉพาะแค่บ้านเรา แต่มีมานานและแทรกซึมไปทั่วทุกสังคม ในจีนเองก็ประสบปัญหานี้มาตลอดกระทั่งปัจจุบัน ตัวอย่างที่เห็นได้ชัดคือ กลโกงการสอบรับราชการ หรือ "เคอจู่" อย่างที่เราเรียกกันว่าสอบจอหงวนนั่นเอง
เคยอธิบายไปแล้วว่าการสอบของจีนมีหลายระดับ มีปริญญาหลายดีกรีกว่าจะสอบผ่านเลือดตาแทบกระเด็น บางคนใช้เวลาสอบทั้งชีวิตผมเผ้าขาวโพลน ลูกหลานสอบผ่านเป็นขุนนางแล้วตัวเองยังไปไม่ถึงไหนก็มี สาเหตุส่วนหนึ่งที่ทำให้สอบผ่านยาก เพราะปริมาณผู้สอบมาก ข้อสอบยาก และผู้คุมสอบมีใจลำเอียง ซึ่งทางการเองพยายามแก้ปัญหานี้มาโดยตลอด
ปัญหาข้อแรกแก้ด้วยการกระจายสนามสอบ และจัดสอบปีละ 2 ครั้งบ้าง 3 ครั้งบ้างแล้วแต่ระดับ ระดับต้นจะสอบปีละครั้ง
ปัญหาข้อ 2 - 3 แก้ไขยากเย็น แต่ก็มีมาตรการที่รัดกุมพอควร อย่างข้อ 3 ท่านแก้ด้วยการให้เจ้าพนักงานลอกข้อสอบบัณฑิตทุกคนอีกทอดหนึ่ง เพื่อป้องกันผู้ตรวจข้อสอบจำลายมือของตัวเองหมายตาไว้ หรือรับสินบนไว้
ข้อ 2 นั้นเจ้าพนักงานไม่ต้องแก้ เพราะพวกฉ้อฉลมักหาทางแก้ไขเองด้วยวิธีการโกงสารพัด
ปัญหาข้อสอบยากนั้นที่จริงไม่ใช่ปัญหา เพราะเป็นกระบวนการคัดกรองในตัว ความยากอยุ่ที่บัณฑิตจะต้องรอบรู้ในศิลปศาสตร์ทั้ง 6 คือมีอักษรศาสตร์ พิธีกรรม และลิปิศิลป์ (ลายมือสวย) เป็นอาทิ หลักสูตรของศิลปศาสตร์ทั้ง 6 ส่วนใหญ่อิงกับตำราของสำนักขงจื๊อ ซึ่งพื้นฐานมี 4 เล่มหลัก 5 เล่มรอง และเล่มปลีกย่อยอีกมากมาย ต้องจำให้ขึ้นใจทุกตัวอักษร เพราะเวลาเรียงความตามกระทู้ต้องยกโควเตชั่นมาอ้างอิง อ้างผิดตกทันที แม้แต่เขียนอักษรผิดตัวก็คัดตกทันที
นี่เองที่ทำให้บัณฑิตใจคดมากมายหาทางลักลอบนำตำราเหล่านี้เข้าในห้องสอบ (ซึ่งจัดแบ่งเป็นห้องขนาดพอนั่งได้มีผนังกั้น) กลเม็ดเหล่านี้แยบผล และแสดงถึงความอุตสาหะของจอมโกงอย่างยิ่ง เช่น ลอกตำราลงบนเสื้อชั้นใน ถุงเท้า ผ้าเช็ดหน้า หรือพกเป็นตำราพิเศษเล่มขนาดเท่าครึ่งฝ่ามือก็มี ตัวอักษรที่เขียนไป ส่วนใหญ่จะเป็นตำราหลักๆ เช่น หลุนอวี่ หรือ วจนะขงจื๊อ, ตำราต้าเสวีย หรือมหาวิทยามรรคของขงจื๊อ และข้อความจากตำราประวัติศาสตร์ทั้ง 23 ราชวงศ์ ก่อนสมัยราชวงศ์ชิง
ส่วนเสื้อชั้นในช่วยโกงเป็นของสมัยราชวงศ์ชิงเช่นกัน คัดลอกแนวข้อสอบ หรือบทความที่โดดเด่นในยุคก่อนไว้เป็นแนวทาง เสื้อตัวนี้มีตัวอักษรถึง 40,000 ตัวอักษร เป็นของพิพิธภัณฑ์เจียติ้ง ในเซี่ยงไฮ้
ตัวอักษรในอุปกรณ์ช่วยโกงมีขนาดเล็กจิ๋วเท่าเมล็ดข้าว ก็ยังสามารถเขียนลงไป และแกะความออกได้ ทั้งหมดนี้ก็เพื่อหวังจะเป็นใหญ่ในภายหน้าด้วยวิธีการมิชอบ ซึ่งหากตรวจพบว่าโกงผลที่ได้รับก็เท่ากับตัดอนาคตตัวเอง ไม่อาจเข้าสอบได้อีก มีสถานะเป็นสามัญชนไม่อาจไต่เต้าขึ้นมาเป็นบัณฑิตกับเขาได้ นับเป็นเรื่องอับอายยิ่ง หรืออย่างร้ายที่สุด คือถูกลงทัณฑ์ แต่มักไม่เป็นเช่นนั้น เพราะชนชั้นบัณฑิตได้รับการยกเว้นไม่ต้องถูกโบยตี
หากในยุคนั้นเคร่งครัดในจารีตแค่เพียงได้รับความอับอายจากสังคมก็เพียงพอแล้ว แต่หากอยู่ในยุคที่การกินสินบาทคาดสินบนรุนแรง โทษก็เบาบาง
ปัจจุบัน สิ่งของเหล่านี้ก็ยังหลงเหลืออยู่ สร้างความฉงนสนเท่ห์ให้กับผู้พบเห็นอย่างยิ่งว่า หากนำความเพียรพยายามในการโกงไปใช้ในทางที่ถูกต้อง เห็นจะเป็นประโยชน์มากกว่ารนี้หลายเท่า
cr. ภาพ
- 江南风博客
-.info.gov.hk
-古代考试作弊书
-The Daily Salty
Kornkit Disthan
