.jpg)
ไหนลองเทียบปีต่อปีดูซิ ศิริกัญญา ตันสกุล เลยต้องทบทวนเศรษฐศาสตร์มหภาค ๑๐๑ ให้นักลองผิดลองถูกยัดใส่ที่รองผม เอาละ “เรามาดูไปพร้อมกันทีละตัว” นะ
คือ ๑.ดัชนีการบริโภคภาคเอกชน ตัวรวม ไม่ต้องปรับฤดูกาลก็ได้ เธอว่า “ของจริงน่ากลัวกว่ากราฟชีพจรคนตายอีก” ให้ดูการเจริญเติบโตเทียบกับเดือนเดียวกันของปี ๖๗ “ตั้งแต่ มกรา ๖๖ ถึงสิงหา ๖๗ เคยโตเฉลี่ย ๕%” แล้วไง
งั้นไปดูต่ออีกเสียเลย ตัว ‘ดัชนีการบริโภคสินค้าไม่คงทน’ ครูไหมว่าตอนที่สำนักงานสถิติสำรวจ พบ “คนตอบว่าเอาไปใช้ซื้อของพวกนี้มากที่สุด อาหาร ของสด ของใช้ในบ้าน ปรากฏว่าก่อนแจกเฉลี่ยโต ๓% หลังแจกโต ๒%”
สะใจไหมน้องเผ่าภูมิ ครั้นพอถึงเรื่อง ‘ดัชนีสินค้ากึ่งคงทน’ ของใหญ่ขึ้นมาอีกหน่อย ประเภทเสื้อผ้า รองเท้า เครื่องใช้ไฟฟ้าขนาดย่อม กระเตื้องขึ้นมาหน่อย “ก่อนแจกโตเฉลี่ย ๐% หลังแจก (ก็ยังเหมือนกัน) โต ๐%”
พอเป็น ‘ดัชนีสินค้าคงทน’ เช่นรถยนต์ และเครื่องใช้ไฟฟ้าขนาดใหญ่ เธอว่า “เราอุตส่าห์ยกประโยชน์ให้ เพราะปัญหายอดขายรถยนต์ตกต่ำมันจะถ่วงให้ดัชนีต่ำ” ตามไปด้วย แต่ถ้าจะเอาก็ได้ นี่ไง “ก่อนแจกโตเฉลี่ยติดลบ ๓% หลังแจก -๑๔%”
ยังไม่สะใจ เอา ‘ดัชนีภาคบริการ’ ด้วยก็ได้ ครูไหมให้เบื้องหลังอีกเหมือนกันว่า ที่ไม่เอามาเอ่ยถึงแต่แรก “เพราะมันมีผลจากการใช้จ่ายของนักท่องเที่ยวต่างชาติด้วย ช่วงไฮซีซั่นปีที่แล้วพอดี” แต่ก็เนอะ “สภาพ...
ก่อนแจกโตเฉลี่ย ๑๓% หลังแจกโต ๗%” ตานี้รอดูสิว่าจะเถือกไม่ต้องถือ (แถน) กันต่อไปยังไง
