“คุณประสงค์ร้ายต่อราชสกุลมหิดลชัดๆ” ทำไมเขากล้าว่าแรงขนาดนั้น และออกพับลิค เนื่องจาก “คุณพยายามบล็อกผม แต่คุณห้ามไม่ให้ผมพูดความจริงไม่ได้หรอก” ต่อกรณีเอ็ดดี้ลำเลิกว่า “คนในครอบครัว...ถูกตัดขาด...เพราะอะไร”
เอ็ดดี้ไม่วายเหิม ว่า “เกินจากนี้ คือสิ่งที่ไม่ควรก้าวล่วง ของจริง” Peter จึงเอาของจริงมาเล่า “ความจริงคือ ท่านหญิง (กบ) ถูกแย่งไปจากอกแม่ที่โรงแรม ไม่ได้เต็มใจกลับ แล้วพระบรมก็ทรงฟ้องให้แบ่งสิทธิการเลี้ยงดูเอา ก็ตกลงกัน...”
แถมอีก “ท่านชายไม่ได้ผิดอะไร ข่าวลือที่หาว่าท่านแม่คบชู้ คือเรื่องใส่ร้ายของคนที่ชื่นชอบองค์โสม เรื่องที่หาว่าขโมยของ ก็เอาไปแค่ของที่พระบรมทรงให้” ฉะนั้น “เรื่องที่เอ็ดดี้ว่าท่านชายมาแบบไม่บริสุทธิ์ใจนี่ไม่จริง
ในหลวงทรงสัญญากับท่านชายตั้งแต่ ๒ ปีที่แล้ว ช่วงโควิด และปีที่ผ่านมาก็คือตามกำหนดเวลา และเดือนนี้ก็จะกลับมาอีกทั้งสี่คน รองอนุทิน และท่านใหม่ รับทราบและประสานงาน เรื่องคนดูแล และบัตรประชาชน จะทำให้เรียบร้อย ตามขั้นตอน”
จะเป็นอย่างนี้หรือไม่ เอ็ดดี้ถึงได้เต้นแร้งเต้นกา เขียนซะยาวเหยียดชักแม่น้ำทั้งห้า เรื่อง “ไม่ได้รับอนุญาตให้ใช้นามสกุล มหิดล ณ อยุธยา” ซึ่งเขาก็เขียนวกวนอยู่กับ “การไม่ได้รับยอมรับในฐานะสมาชิกของราชวงศ์” อ้างโน่นนี่นั่นเรื่อง ‘ความละเอียดอ่อน’
โยงไปถึง “การเกิดข้อขัดแย้งในเรื่องการสืบสันตติวงศ์ หรือการเรียกร้องสิทธิ์ในราชวงศ์” เนื่องจาก “การกำหนดสถานะทางราชวงศ์ที่ชัดเจน สามารถช่วยลดโอกาสในการเกิดข้อขัดแย้ง” ทำให้เขาก้าวสวบ เสนอแนะให้พินิจ
“ดังนั้น การตัดสินใจในประเด็นนี้ จึงมักถูกพิจารณาอย่างรอบคอบเพื่อป้องกันปัญหาที่อาจเกิดขึ้น” แล้วใครล่ะที่ไม่รู้ จนเอ็ดดี้ต้องสะกิด จะเป็นไปไม่ได้หรือที่คนให้ออกจะเปลี่ยนใจเปิดให้เข้า เมื่อเวลาผ่านไป บนพื้นฐาน “ภาพลักษณ์และความมั่นคงในสายตาประชาชน”
พวกไพร่ฟ้าหน้าใสย่อมไม่มีสิทธิเสนอหน้าว่าความอยู่แล้ว นั่งใต้ถุนเรือนสูงได้ยินเสียงตึงตังข้างบน จนตระหนกตกใจ ว่าใครกันโหวกเหวกดังลั่น ไม่เป็นอันได้ตั้งสติ ตั้งตาทำมาหากิน ข้อสำคัญคนโวยวายนั่น เป็นอะไรกับเจ้าของบ้าน
