วันนั้น พี่เต้นเรียกร้องให้ยุบสภา วันนี้พี่เต้นบอกว่าไม่ต้องยุบ “จากจุดยืนที่พี่เต้นเอ่ยมา เท่ากับว่าการต่อสู้ของคนเสื้อแดงในวันนั้น ก็กลายเป็นแค่การเรียกร้องให้พรรคการเมืองหนึ่ง... แค่นั้นหรือ?”

Ratthapol Supasopon
10 hours ago
·
เห็นพี่เต้นออกมาบอกว่า...
“ผมยังยืนยันเช่นเดิมว่าสถานการณ์นี้ยุบสภาฯ ไม่ใช่ทางออก”

แล้วจากนั้นพี่ก็ไล่เรียง “ประวัติศาสตร์ระยะใกล้” เรื่องของไทยรักไทย-เพื่อไทยยุบสภาแล้วนำไปสู่การรัฐประหารได้อย่างน่าตื่นตาตื่นใจ เพื่อจะบอกว่าพรรคเพื่อไทยนี้กรณีพิเศษ ไม่ควรยุบ แต่ทว่าพี่เต้นไม่รู้ว่าลืมหรือจงใจข้ามไปว่า 2551-2553 คนเสื้อแดงโดยการนำของพี่เองต่อสู้เพื่อเรียกร้องให้รัฐบาลอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ ยุบสภาแล้วคืนอำนาจให้ประชาชนได้ทำการเลือกตั้ง

วันนั้นคนเสื้อแดงร่วมชุมนุมกันมหาศาล จุดสูงสุดของพี่คงเป็น “เสียงจากดินถึงฟ้า“ ละมั้งครับ.. คำปราศรัยที่ทำให้ผมอิน จนแอบพ่อแม่ไปดูแนวปะทะที่สามเหลี่ยมดินแดง อินจนเถียงกับคนรอบตัว อินจนในหัวเริ่มไม่คิดเรื่องดนตรีที่ตัวเองเคยรัก ทิ้งเส้นทางนั้นแล้วเริ่มคิดแต่ว่าอยากจะเข้าเรียนที่ธรรมศาสตร์ แม้จะไม่ได้เก่งวิชาการอะไรเลย แต่ก็อยากจะเข้าไปต่อสู้ทางการเมือง ผลักดันสิ่งต่าง ๆ เรื่องการเมืองที่เราได้รับความเจ็บปวดหลังการต่อสู้

อินจนรู้สึกว่าคนเสื้อแดงก็เป็นเพื่อนพี่น้องร่วมอุดมการณ์จริง ๆ และเราไม่ได้ต่อสู้เป้าหมายแค่ให้พรรคการเมืองใดพรรคการเมืองหนึ่ง แต่เพื่อให้ไอ้วัฒนธรรมลอยนวลพ้นผิด ที่ผู้มีอำนาจมันกระทำต่อประชาชนมันหมดไปสักที

พี่เคยพูดหลังออกจากคุกในปี 2554 มาว่า พรรคเพื่อไทยต้องเป็นพรรคที่จะมาแบกคนเสื้อแดงขึ้นบ่า แล้วสนับสนุนการต่อสู้ของคนเสื้อแดง ไม่ใช่ภาระให้คนเสื้อแดงยังต้องมาแบกหามในการต่อสู้ และถ้าเมื่อไหร่ที่ “นายกฯทักษิณ” กลายเป็นปฏิปักษ์กับประชาธิปไตย วันนั้นพี่จะออกมาสู้กับทักษิณและพรรคเพื่อไทย.. ผมยึดถือคำมั้นนั้นเป็นสัญญาใจ นั่นทำให้โหวตเลือกตั้งครั้งแรกในชีวิตของผม คือ พรรคเพื่อไทย

ช่วงที่เข้ามธ.ใหม่ ๆ แล้วเริ่มทำกิจกรรมทางการเมือง ผมเคยถูกญาติคนหนึ่งด่าว่า “สู้เพื่อทักษิณขนาดนี้ ทักษิณกลับมาชีวิตเธอคงสบาย” (ซึ่งปัจจุบันผมไม่ถือโกรธญาติคนที่ว่านานแล้วนะครับ แค่อ้างอิงเฉย ๆ) ผมเคยโดนดูถูกว่าออกไปทำกิจกรรมการเมืองทำไม เสียเวลาชีวิต ยิ่งย้อนไปปี 2553 ผมเคยถูกถามว่า คิดจริง ๆ เหรอว่ากำลังสู้เพื่อประชาธิปไตยจริง ๆ ไม่ใช่แค่พรรคการเมืองหนึ่งได้มีอำนาจ.. ผมก็เชื่อว่าเรากำลังสู้เพื่อประชาธิปไตยจริง ๆ

สุดท้าย ตัดภาพมาที่ตอนนี้ จากจุดยืนที่พี่เต้นเอ่ยมา เท่ากับว่าการต่อสู้ของคนเสื้อแดงในวันนั้น ก็กลายเป็นแค่การเรียกร้องให้พรรคการเมืองหนึ่ง ที่รู้ตัวดีว่าจะชนะการเลือกตั้ง และผูกขาดชัยชนะฝ่ายเดียวมานาน ได้เข้าสู่สนามอำนาจที่ตนเองถนัดกว่าใครในวันนั้น แค่นั้นหรือ?

พอวันนี้พรรคการเมืองที่ครั้งหนึ่งเคยจะต้องแบกหามการต่อสู้ของประชาชนให้เบาลง เป็นภาระมากล้น ก็เลยขึ้นบ่าให้ประชาชนแบกหามกันต่อมากว่าทศวรรษนึงอย่างไร้ยางอาย อย่างนั้นหรือ?

หรือว่าจะให้แบกต่อไป หาเรื่องทำอะไรโง่ ๆ เพิ่มรอจนม็อบจุดติด ค่อยยุบสภา จนมันพังแล้วเกิดรัฐประหาร แล้วค่อยบอกว่า “เห็นมั้ย บอกแล้วว่ายุบสภาแล้วมันจะเป็นงี้“ เอางั้นเหรอ? หรือยังไงดี? ครั้งนี้ทักษิณจะดีลอะไรอีกดี?

ผมไม่เสียดายหรอกนะ ที่เคยอินมากจนทิ้งชีวิตเดิม ๆ ของตัวเองมาต่อสู้ทางการเมือง (จนตอนนี้ก็สู้ไม่ไหวแล้ว เลยต้องเอาชีวิตรอดโง่ ๆ ไปก่อน) แต่เสี้ยวหนึ่งของผมอดรู้สึกไม่ได้จริง ๆ ว่าผมแม่งโง่บัดซบที่เคยเชื่อว่าพี่จะยืนหยัดในหลักการจริง ๆ และเชื่อว่าถึงเวลาที่สำคัญ ถึงหัวเลี้ยวหัวต่อ พี่จะเลือกสู้เพื่อหลักการ.. สุดท้ายหลักการของพี่ก็คือ ‘พวกพ้อง’ และแน่นอนว่ามันชัดเจนว่าใครคือพวกพ้องของพี่

อ่อ ผมไม่ได้มีบทบาทอะไรในเสื้อแดงนะครับ มวลชนทึ่ม ๆ ตัวนึง ผมมันแค่แฟนคลับระดับล่าง ๆ ไม่เหมือนหลายคนที่ใกล้ชิดพี่เต้นจริง ๆ หรอก พวกนั้นเขาของจริง

https://www.facebook.com/photo/?fbid=10238745528836351&set=a.2607583348372