วันพฤหัสบดี, พฤษภาคม 02, 2567

จดหมายอานนท์ นำภา ถึงลูก ในวันแรงงานสากล "ตระกูลทางพ่อเป็นผู้ใช้แรงงาน เป็นชาวนา พวกเธอจึงมีสายเลือดของคนที่ใช้แรงงานสร้างสรรค์โลกด้วย...หวังว่าพวกเธอจะซึมซับและมีภาพจำที่พ่อและแม่ยืนเคียงข้างพี่น้องผู้ใช้แรงงาน เมื่อเติบโตพวกเธอจะได้ยืนเคียงข้างบรรดาลุงป้าน้าอาเหล่านั้นตามวาระและโอกาสที่อำนวย ไม่โตไปเป็นผู้กดขี่เสียเอง"


อานนท์ นำภา
6 hours ago

1 พ.ค. 2567 วันกรรมกรสากล ถึงปราณและขาล ลูกรัก
.
ดอกคูณบานแล้วร่วงแต่ลมร้อนยังไม่จางหายไป อากาศแบบนี้น่าเป็นห่วงบรรดาคนที่ทำงานกลางแจ้ง พี่น้องกรรมกรแรงงานที่ใช้สองมือสร้างสรรค์สังคม สร้างปราสาทราชวัง คนลงแรงที่ไร้ชื่อเสียงเรียงนามจะจารึก พอวันที่ 1 พฤษภาคมวนมาถึง ก็ทำให้คิดถึงพี่น้องผู้ใช้แรงงานและคิดถึงเมื่อครั้งฝึกเป็นทนายความใหม่ๆ ที่สำนักงานกฎหมายมีสิทธิ
.
“มีสิทธิ” เป็นชื่อสำนักงานกฎหมายที่รู้จักกันดีในสายแรงงาน การได้ฝึกทนายที่นั่นทำให้พ่อได้เรียนรู้อะไรหลายๆอย่าง ได้รู้จักนักต่อสู้ด้านสิทธิด้านสิทธิแรงงานหลายคน และได้ช่วยคดีพี่น้องผู้ใช้แรงงานเหล่านั้น นั่นคือเกียรติของทนายความที่พ่อคิดถึงก็ยิ้มได้และมีกำลังใจทุกครั้ง
.
ตระกูลทางพ่อเป็นผู้ใช้แรงงาน เป็นชาวนา พวกเธอจึงมีสายเลือดของคนที่ใช้แรงงานสร้างสรรค์โลกด้วย พ่อกับแม่ไปร่วมชุมนุม ซื้อน้ำ ซื้ออาหารไปสมทบการชุมนุมของพี่น้องแรงงานบ่อยครั้ง และในหลายๆครั้ง เจ้าปราณก็จะมีโอกาสตามไปด้วย เราพยามเลี้ยงลูกทั้งสองให้ติดดิน และมีสำนึกของความเป็นสามัญชน ไม่ใช่สำนึกของการเป็นเจ้าคนนายคน
.
หวังว่าพวกเธอจะซึมซับและมีภาพจำที่พ่อและแม่ยืนเคียงข้างพี่น้องผู้ใช้แรงงาน เมื่อเติบโตพวกเธอจะได้ยืนเคียงข้างบรรดาลุงป้าน้าอาเหล่านั้นตามวาระและโอกาสที่อำนวย ไม่โตไปเป็นผู้กดขี่เสียเอง
.
ฝากความระลึกถึงบรรดาลุงป้าน้าอาสายแรงงานทุกคนด้วย หวังว่าทุกคนคงสบายดี
.
อานนท์ นำภา
แดน 4


,,,,,
อานนท์ นำภา
18 hours ago
·
เขียนตอน 4 ทุ่มของคืนวันที่ 29 เม.ย. 2567 พ่อทนความร้อนไม่ไหวต้องลุกมาอาบน้ำในบล็อกของเรือนนอน โชคดีได้แป้งเย็นของน้าคนหนึ่งในห้องเดียวกัน ได้โรยตัวด้วยแป้งเย็นหลังอาบน้ำใหม่ สติปัญญาค่อยกลับมา เมื่อไหร่อากาศร้อนผ่าวแบบนี้จะหมดไป เฮ้อ…
.
ปราณและขาลลูกรัก วันนี้พ่อไปฟังคำพิพากษาคดีม.112 ที่ศาลอาญากรุงเทพใต้ ได้โทษทัณฑ์จากการพูดความจริงมาอีก 2 ปี รวม 3 คดีตอนนี้ก็เกิน 10 ปีเป็นที่เรียบร้อย เหลือที่ยังไม่ได้ตัดสินอีก 10 กว่าคดี ไม่ว่าจะตัดสินอย่างไร โทษที่ออกมามันก็เป็นเพียงตัวเลขเท่านั้น การติดคุกของพ่อคือการรับโทษไม่ใช่การรับผิด การพูดความจริงเพื่อประโยชน์สาธารณะในประเทศประชาธิปไตยไม่มีทางเป็นความผิดไปได้
.
อย่างไรก็ตามในอีกมุมหนึ่งการที่พ่อยังอยู่ในคุกและจำนวนโทษที่ค่อยๆสูงขึ้นมันก็ช่วจสะท้อนถึงปัญหาของสังคมไทยเป็นอย่างดี ลูกทั้งสองไม่ต้องเป็นห่วง พ่อติดคุกด้วยความมุ่งหมายและจุดหมายที่ตั้งมั่น ความเข็มแข็งของจิตใจยังมีอยู่อย่างเหลือเชื่อ ยิ่งได้รับกำลังใจอันมากมายจากมิตรสหายและรับทราบว่าทุกคนกำลังต่อสู้ตามวิถีของตน ยิ่งทำให้ไฟการต่อสู้ในใจพ่อลุกโชน
.
ใกล้เปิดเทอมแล้ว ปีนี้เจ้าปราณก็จะได้ขึ้นป.3 ส่วนเจ้าขาลย่างเข้าขวบปีที่ 2 รออีกปีนิดๆก็จะได้เข้าอนุบาลแล้ว ความยากลำบากของแม่ของพวกเธอก็จะมากขึ้นไปด้วย ฝากพวกเธอทั้งสองคนให้กำลังใจแม่ด้วย ตอนที่แม่ขับรถไปส่ง ปราณต้องไม่ลืมรัดเข็มขัดนิรภัยและต้องให้น้องนั่งในคาร์ซีทเท่านั้น และห้ามเล่นกันรบกวนแม่เด็ดขาด
.
พ่อคงต้องนอนแล้ว เมื่อเช้าตื่นเช้ากว่าปกติ พรุ่งนี้คงต้องตื่นเช้าเพราะต้องถูกเบิกตัวไปทำหน้าที่ทนายความให้พี่คนหนึ่งที่โดนม.112 จากการร้องเพลงหน้าเรือนจำ หลับฝันดีทั้งสามคน
.
รักและคิดถึง
อานนท์ นำภา