จดหมายจากมิตรชาวกัมพูชาถึงปชช.ไทย

Pravit Rojanaphruk
13 hours ago
·
(English below)
จดหมายจากมิตรชาวกัมพูชาถึงปชช.ไทย
ปล. เช้านี้ผมโพสต์วิพากษ์แม่ทัพภาคที่ 2 ที่ประกาศเมื่อวานว่าจะยึดปราสาทตาควาย “คืน” แต่รัฐบาลไทยยังเงียบเหมือนมีอะไรติดคอ ทั้งๆที่เพิ่งไปเซ็นข้อตกลงหยุดยิงที่มาเลเซียได้ไม่ถึงอาทิตย์ เพื่อน FB ชาวกัมพูชา
อ. Deth Sok Udom นักประวัติศาสตร์ไทย-กัมพูชา ชาวเขมรคนสำคัญ ได้อ่านโพสต์ผม และตัดสินใจเขียนจดหมายถึงประชาชนไทย ผมจึงขอใช้เจมิไนแปล และผมตรวจทานขัดเกลาก่อนนำมาลงพิมพ์ตรงนี้:
—
ถึงเพื่อนและเพื่อนร่วมงานชาวไทยทุกท่าน
ไม่ว่าเราจะมีจุดยืนอย่างไร ผมเชื่อว่าเราทุกคนเห็นพ้องต้องกันว่า นี่ไม่ใช่เพียงแค่ความขัดแย้งระหว่างสองตระกูลการเมือง หรือข้อพิพาทระหว่างสองประเทศอย่างที่นักวิจารณ์บางคนกล่าวอ้าง ตลอดหน้าประวัติศาสตร์การทูตของเรา การเมืองแบบแบ่งฝักแบ่งฝ่ายมักอยู่เบื้องหลังเสมอ แต่ในครั้งนี้ สิ่งเหล่านี้กลับปรากฏให้เห็นอย่างชัดเจนมากขึ้น และไม่ใช่เรื่องน่าแปลกใจหรือยากที่จะมองเห็นแผนการที่กำลังดำเนินอยู่ท่ามกลางการเมืองภายในอันแตกแยกของประเทศไทย
ความสัมพันธ์กัมพูชา–ไทยได้ตกต่ำถึงขีดสุดแล้ว และโอกาสที่จะกลับไปสู่สถานะเดิมก่อนเกิดสงครามก็ริบหรี่ลงทุกวัน
ชาวไทยมีสิทธิที่จะรักประเทศของตนและปกป้องสิ่งที่พวกเขาเชื่อว่าเป็นอธิปไตยของตน เช่นเดียวกับที่ชาวกัมพูชาทำ แต่ในยุคปัจจุบัน การปกป้องหวงแหนเช่นนี้ควรดำเนินการด้วยวิธีการที่ไม่ใช้ความรุนแรง ผ่านกลไกทางการทูต และช่องทางทางกฎหมาย เราต้องไม่ปล่อยให้การผจญภัยทางทหารและแผนอนแยบยลทางการเมืองมาฉกฉวยโอกาสแห่งสันติภาพระหว่างสองประเทศของเราไป
การนิ่งเฉยหรือไม่เคลื่อนไหวในสถานการณ์เช่นนี้จะเป็นการกระทำที่ขาดความรับผิดชอบต่อประเทศชาติ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในมุมมองแบบประชาธิปไตย ซึ่งผู้มีสิทธิเลือกตั้งชาวไทยส่วนใหญ่ (เกือบ 38%) ได้ให้การสนับสนุนพรรคพลเรือนก้าวหน้าที่มีพันธกิจในการลดอิทธิพลของกองทัพต่อรัฐบาลพลเรือน
สวัสดิภาพของประชาชนในทั้งสองประเทศกำลังตกอยู่ในความเสี่ยง รวมถึงในระดับภูมิภาคและระหว่างประเทศ ประเทศไทยจะไม่ได้อะไรเลยจากการละเลยข้อตกลงหยุดยิง หากความทะเยอทะยานส่วนตัวและการใช้อำนาจเกินขอบเขตยังคงดำเนินต่อไป
หากจะมีช่วงเวลาใดที่จะแสดงให้เห็นว่าประชาชนชาวไทยส่วนใหญ่ไม่ต้องการสงครามนี้ ช่วงเวลานั้นก็คือตอนนี้
จากเพื่อนที่พนมเปญ
เดช สก อุดม
Deth Sok Udom
11 สิงหาคม 2568
---
ปล. อ่านโพสต์ผมก่อนหน้านี้ตรงนี้: https://www.facebook.com/share/p/1DtKYD1gek/
----
A well written post from a Cambodian FB friend, and a prominent scholar on Thai-Cambodia history, following my commentary on Khaosod English regarding hawkish 2nd Army Region Commander Lt Gen Boonsin's remark last night that he will "reclaim" Ta Kwai, despite the ceasefire.
To our Thai friends and colleagues,
Regardless of where we stand, I believe we can agree that this is not simply a conflict between two political dynasties, nor is it merely a dispute between two nations, as some commentators have portrayed it. Throughout our diplomatic history, factional politics have always been in the background. (so much so that the title of my doctoral dissertation was "Factional Politics and Foreign Policy Choices in Cambodia-Thailand Diplomatic Relations, 1950-2014")
This time, however, they are increasingly visible, and it is neither surprising nor difficult to see the game plan at play amid Thailand’s fractured domestic politics.
Cambodian–Thai relations have already reached rock bottom, and any prospect of returning to the pre-war status quo grows dimmer by the day. Thais are entitled to love their country and defend what they believe to be their sovereignty—just as we Cambodians do. But in this day and age, such defense should be pursued through non-violent means, diplomatic mechanisms, and legal avenues. We must not allow military adventurism and political calculus to hijack the prospects for peace between our two countries.
Remaining silent or inactive in this context would be irresponsible domestically, especially from a democratic standpoint — where the largest share of Thai voters (nearly 38%) supported a civilian progressive party committed to reducing military influence over civilian government and determining the nation’s direction in domestic, regional, and global affairs. The lives, livelihoods, and well-being of people in both countries are at stake. Regionally and internationally, Thailand stands to gain nothing from walking away from the ceasefire if this personal ambition and institutional overreach are allowed to prevail.
If there is ever a moment to show that the majority of Thai people do not want this war, it is now.
From a friend in Phnom Penh,
11 August 2025
----
See my previous post which led to the reaction here: https://www.facebook.com/share/p/1DtKYD1gek/

https://www.facebook.com/pravit.rojanaphruk.5/posts/4293719760855842