Atukkit Sawangsuk
9h
·
บทความนี้ตั้งคำถามดี กระตุกความเห็นสังคม
เพียงแต่อยากยกมาตั้งข้อสังเกต
ว่าหัวเรื่องสอดคล้องกับอารมณ์ความรู้สึกหลายคนที่มองผลเลือกตั้งวูบวาบ
เดือนที่แล้วหอมกลิ่นความเจริญ เดือนนี้จิตตกกับเรื่องหยก
เพราะเห็นความคิดของพวก “สลิ่ม” ที่ย้ายมาเลือกก้าวไกลแล้วยังไม่พ้นหลุมเดิม
:
ผมว่าอันดับแรกต้องแยกนะ ฐานคะแนนก้าวไกล ฐานหลักยังเป็นคนรุ่นใหม่ ฝ่ายก้าวหน้า คนเสื้อแดงที่ต้องการเปลี่ยนโครงสร้าง
ซึ่งมีมากกว่า โดยเฉพาะ “ด้อมส้ม” ที่ไปฟังปราศรัย อยู่ในกลุ่มนี้มากกว่า
:
กลุ่มที่เป็นสลิ่ม แล้วย้ายมาเพราะเบื่อประยุทธ์ เหม็นแมลงสาบ อยากเลือกคนดี ไม่ซื้อเสียง แต่ยังมีทัศนะเก่านั้น มีแน่นอน
แต่ก็ไม่ใช่ทัศนะเก่าหมดทุกด้าน
อย่างน้อย ไม่มีใครไม่รู้ว่าก้าวไกลเสนอแก้ 112
(แม้มันมีแง่มุมซับซ้อน ที่อนุรักษนิยมรักเจ้าส่วนหนึ่งเลือกก้าวไกล)
:
อย่างไรก็ตาม ธรรมชาติของการเลือกตั้งนั้น
14 ล้านเสียง 10 ล้านเสียง 4 ล้านเสียง
มันไม่ใช่เรื่องอุดมการณ์แน่วแน่ทั้งหมดนะครับ
มันไม่ใช่ทุกคนไปเลือกตั้งโดยผ่านการศึกษาแนวทางนโยบาย สนใจการเมืองมาตลอดสี่ปี
เช่น 4 ล้านเสียงเลือกประยุทธ์ ก็ไม่ใช่พวกที่จะออกมาม็อบกับ ศปปส. เสียหมด อาจจะมีคนเลือกเพราะบัตรคนจน 1,000 ก็ได้
ฉันใดฉันนั้น คนเลือกก้าวไกล อย่างผิวเผิน ก็มีไม่น้อย เพราะเห็นว่าภาพลักษณ์ดี คนหนุ่มสาวบุคลิกดี อยากลองของใหม่ โดยไม่ใช่สลิ่มหรือแดงมาก่อน ที่เราเรียกว่าสวิงโหวตนั่นแหละ
(แบบคนเลือกเพื่อไทย ก็ไม่ใช่เสื้อแดงหมด แต่อาจเชื่อเรื่องเศรษฐกิจดี)
:
ผมไล่ดูคอมเมนท์แล้ว คนกลุ่มหลังก็มีเยอะ ที่มองเรื่องหยกด้วยความคิดที่ถูกปลูกฝังมาแบบพื้นๆ
อีกส่วนหนึ่งก็เป็นสลิ่มแท้ ดักดาน เข้ามายุให้แตก
เช่นพวกที่หาว่าหยกเป็นเครื่องมือ เป็นเหยื่อฝ่ายการเมือง (อันนี้ไม่ได้เลือกก้าวไกลแหงๆ)
อีกพวกที่เห็นก็พวกสับสนทางความคิด เช่นมองว่าหยกทำเหมือนประชาธิปัตย์บอยคอตเลือกตั้ง ซึ่งเป็นเรื่องธรรมดา คนเลือกฝ่ายประชาธิปไตยไม่ได้มีความคิดเป็นระบบทั้ง 26 ล้านเสียง
:
ที่พูดเพื่อจะบอกว่า อย่าประเมินว่ามันเป็น “สลิ่มเปลี่ยนใจ” เสียหมด แล้วตกอกตกใจ จนวิตกกับพลังส่วนนี้ แล้วไปคิดว่าชัยชนะเป็นแค่อุปาทาน
ฐานเสียงหลักและที่กำลังเติบโต ของก้าวไกลคือฝ่ายก้าวหน้า
คนมาจากสลิ่มจำนวนหนึ่งเมื่อผ่านการถกเถียง ก็จะต้องจำนน แม้อาจเปลี่ยนได้ไม่มากนัก แต่เขาก็ไม่มีตัวเลือกอยู่แล้ว
ดังนั้น พูดในแง่ของพรรค ก็ไม่ต้องกริ่งเกรงฐานเสียงกลุ่มนี้ จนลังเลกับการเปลี่ยนแปลงสู่สิ่งใหม่
เพราะเขาก็ต้องการเปลี่ยนแปลงแม้ไม่พร้อมบางด้าน แต่ที่เลือกก้าวไกล จะมากจะน้อยก็อยากเปลี่ยน
:
มีคนตั้งคำถามอยู่ว่า
ก้าวไกลจะชนทุกเรื่องไหวหรือ
ผมเห็นว่าต้องทุกเรื่องพร้อมกัน
เลิกเกณฑ์ทหาร รื้อกฎอำนาจนิยมโรงเรียน สุราก้าวหน้า สมรสเท่าเทียม ปฏิรูปกองทัพ ปฏิรูปตำรวจ กระบวนการยุติธรรม แก้รัฐธรรมนูญ ฯลฯ
เปลี่ยนสู่เสรีประชาธิปไตยทุกด้าน บางคนอาจไม่เห็นด้วยบางเรื่องแต่สนับสนุนบางเรื่อง เช่นอยากให้เลิกเกณฑ์ทหาร ก็ต้องยอมรับเรื่องอื่นไปด้วยกัน ชุดความคิดเดียวกัน (แบบต้องยอมรับว่ามันมาพร้อมกับข้อเสนอแก้ 112)
ยกเว้นสลิ่มที่ยังดักดานกับประยุทธ์ นั่นแหละจะค้านทุกเรื่อง
https://plus.thairath.co.th/topic/spark/103345
บทความนี้ตั้งคำถามดี กระตุกความเห็นสังคม
เพียงแต่อยากยกมาตั้งข้อสังเกต
ว่าหัวเรื่องสอดคล้องกับอารมณ์ความรู้สึกหลายคนที่มองผลเลือกตั้งวูบวาบ
เดือนที่แล้วหอมกลิ่นความเจริญ เดือนนี้จิตตกกับเรื่องหยก
เพราะเห็นความคิดของพวก “สลิ่ม” ที่ย้ายมาเลือกก้าวไกลแล้วยังไม่พ้นหลุมเดิม
:
ผมว่าอันดับแรกต้องแยกนะ ฐานคะแนนก้าวไกล ฐานหลักยังเป็นคนรุ่นใหม่ ฝ่ายก้าวหน้า คนเสื้อแดงที่ต้องการเปลี่ยนโครงสร้าง
ซึ่งมีมากกว่า โดยเฉพาะ “ด้อมส้ม” ที่ไปฟังปราศรัย อยู่ในกลุ่มนี้มากกว่า
:
กลุ่มที่เป็นสลิ่ม แล้วย้ายมาเพราะเบื่อประยุทธ์ เหม็นแมลงสาบ อยากเลือกคนดี ไม่ซื้อเสียง แต่ยังมีทัศนะเก่านั้น มีแน่นอน
แต่ก็ไม่ใช่ทัศนะเก่าหมดทุกด้าน
อย่างน้อย ไม่มีใครไม่รู้ว่าก้าวไกลเสนอแก้ 112
(แม้มันมีแง่มุมซับซ้อน ที่อนุรักษนิยมรักเจ้าส่วนหนึ่งเลือกก้าวไกล)
:
อย่างไรก็ตาม ธรรมชาติของการเลือกตั้งนั้น
14 ล้านเสียง 10 ล้านเสียง 4 ล้านเสียง
มันไม่ใช่เรื่องอุดมการณ์แน่วแน่ทั้งหมดนะครับ
มันไม่ใช่ทุกคนไปเลือกตั้งโดยผ่านการศึกษาแนวทางนโยบาย สนใจการเมืองมาตลอดสี่ปี
เช่น 4 ล้านเสียงเลือกประยุทธ์ ก็ไม่ใช่พวกที่จะออกมาม็อบกับ ศปปส. เสียหมด อาจจะมีคนเลือกเพราะบัตรคนจน 1,000 ก็ได้
ฉันใดฉันนั้น คนเลือกก้าวไกล อย่างผิวเผิน ก็มีไม่น้อย เพราะเห็นว่าภาพลักษณ์ดี คนหนุ่มสาวบุคลิกดี อยากลองของใหม่ โดยไม่ใช่สลิ่มหรือแดงมาก่อน ที่เราเรียกว่าสวิงโหวตนั่นแหละ
(แบบคนเลือกเพื่อไทย ก็ไม่ใช่เสื้อแดงหมด แต่อาจเชื่อเรื่องเศรษฐกิจดี)
:
ผมไล่ดูคอมเมนท์แล้ว คนกลุ่มหลังก็มีเยอะ ที่มองเรื่องหยกด้วยความคิดที่ถูกปลูกฝังมาแบบพื้นๆ
อีกส่วนหนึ่งก็เป็นสลิ่มแท้ ดักดาน เข้ามายุให้แตก
เช่นพวกที่หาว่าหยกเป็นเครื่องมือ เป็นเหยื่อฝ่ายการเมือง (อันนี้ไม่ได้เลือกก้าวไกลแหงๆ)
อีกพวกที่เห็นก็พวกสับสนทางความคิด เช่นมองว่าหยกทำเหมือนประชาธิปัตย์บอยคอตเลือกตั้ง ซึ่งเป็นเรื่องธรรมดา คนเลือกฝ่ายประชาธิปไตยไม่ได้มีความคิดเป็นระบบทั้ง 26 ล้านเสียง
:
ที่พูดเพื่อจะบอกว่า อย่าประเมินว่ามันเป็น “สลิ่มเปลี่ยนใจ” เสียหมด แล้วตกอกตกใจ จนวิตกกับพลังส่วนนี้ แล้วไปคิดว่าชัยชนะเป็นแค่อุปาทาน
ฐานเสียงหลักและที่กำลังเติบโต ของก้าวไกลคือฝ่ายก้าวหน้า
คนมาจากสลิ่มจำนวนหนึ่งเมื่อผ่านการถกเถียง ก็จะต้องจำนน แม้อาจเปลี่ยนได้ไม่มากนัก แต่เขาก็ไม่มีตัวเลือกอยู่แล้ว
ดังนั้น พูดในแง่ของพรรค ก็ไม่ต้องกริ่งเกรงฐานเสียงกลุ่มนี้ จนลังเลกับการเปลี่ยนแปลงสู่สิ่งใหม่
เพราะเขาก็ต้องการเปลี่ยนแปลงแม้ไม่พร้อมบางด้าน แต่ที่เลือกก้าวไกล จะมากจะน้อยก็อยากเปลี่ยน
:
มีคนตั้งคำถามอยู่ว่า
ก้าวไกลจะชนทุกเรื่องไหวหรือ
ผมเห็นว่าต้องทุกเรื่องพร้อมกัน
เลิกเกณฑ์ทหาร รื้อกฎอำนาจนิยมโรงเรียน สุราก้าวหน้า สมรสเท่าเทียม ปฏิรูปกองทัพ ปฏิรูปตำรวจ กระบวนการยุติธรรม แก้รัฐธรรมนูญ ฯลฯ
เปลี่ยนสู่เสรีประชาธิปไตยทุกด้าน บางคนอาจไม่เห็นด้วยบางเรื่องแต่สนับสนุนบางเรื่อง เช่นอยากให้เลิกเกณฑ์ทหาร ก็ต้องยอมรับเรื่องอื่นไปด้วยกัน ชุดความคิดเดียวกัน (แบบต้องยอมรับว่ามันมาพร้อมกับข้อเสนอแก้ 112)
ยกเว้นสลิ่มที่ยังดักดานกับประยุทธ์ นั่นแหละจะค้านทุกเรื่อง
https://plus.thairath.co.th/topic/spark/103345
