“สิ่งที่น่าตกใจ คือ มีการกระทำฆาตกรรมแล้วทิ้งศพลงในแม่น้ำโขง เมื่อประมาณ 2 ปีที่แล้ว ซึ่งเหมือนกับที่เคยเกิดขึ้นเมื่อ 60 กว่าปีที่แล้วกับหะยีสุหรงและคณะ หะยีสุหรงถูกฆาตกรรมเมื่อวันที่ 13 สิงหาคม 2497 โดยลักษณะเป็นการฆาตกรรมด้วยการใช้เชือกรัดคอเหยื่อทั้ง 4 คน แล้วก็ผ่าท้องเอาแท่งซีเมนต์ใส่และนำศพใส่กระสอบ ไปทิ้งน้ำ สภาพการจัดการ การฆาตกรรมแบบนี้เหมือนกับที่พบศพในแม่น้ำโขง และที่ตกใจก็คือไม่อยากจะเชื่อว่า ยังมีเจ้าหน้ากลุ่มหนึ่งรับและส่งต่อความรุนแรงในการกระทำเช่นนี้อยู่”
สำหรับการป้องกันหรือดูแลตัวเองของครอบครัวที่ผ่านมา เราพยายามอยู่ในที่สว่างตลอดเวลา ต้องอยู่ในที่ ๆ ทุกคนเห็นได้ เวลาเราหายตัวไป ทุกคนก็จะเห็นว่าทำไมเราไม่อยู่ และเป็นปากเสียง กระบอกเสียงให้เราได้ เหมือนอย่างที่นายเด่น ถูกขึ้นแบล็กลิสต์ และจะถูกเก็บในช่วงปี 2547 ก็ใช้วิธีแถลงข่าว และอยู่ในความสนใจของผู้คนเสมอ จึงรอดชีวิตมาจนถึงปัจจุบันนี้
ที่มา
ดินแดนแห่งการจับตาสอดส่อง : จากการบังคับสูญหายถึงการสอดแนมทางดิจิตอล
The Isaan Record
จตุรนต์ เอี่ยมโสภา หลานหะยีสุหลง โต๊ะมีนา นักเคลื่อนไหวเพื่อสิทธิของชาวมลายูมุสลิมในพื้นที่ชายแดนภาคใต้ เครดิตภาพประชาไท
