วันพฤหัสบดี, เมษายน 04, 2567

พรรคเพื่อไทย หัวใจคือประชาชน ถ้าไช่ ประชาชนอย่าง เรา เรา อยู่ลำดับที่เท่าไหร่ ?


Atukkit Sawangsuk
15h
·
พรรคเพื่อไทย หัวใจคือประชาชน
Vs รัฐบาลเพื่อใคร หัวใจไม่ใช่ประชาชน
:
เข้าใจได้ที่เพื่อไทยดิ้นพล่าน เขาคิดว่าเขายังมี "หัวใจคือประชาชน"
ว่าที่จริง ผมก็เชื่อว่าเขายังมี "หัวใจคือประชาชน" คนอย่างพี่อ้วน หมอมิ้ง หมอเลี๊ยบ ก็ยังเชื่อถือว่ามีหัวใจเพื่อประชาชน
แต่ประชาชนอยู่ลำดับที่เท่าไหร่สำหรับพรรคเพื่อไทย
:
ในความพยายามอธิบาย Practical เลือกแนวทางที่เป็นไปได้ เป็นประโยชน์ที่สุด จะเข้าไปทำให้ประเทศเดินหน้า เจรจาประนีประนอม ดีกว่าชนกันแหลกราญ
อันที่จริงก็เข้าใจได้ และไม่ปฏิเสธเลย ถ้าพรรคเพื่อไทยหาเสียงแก้ปากท้อง + จะเข้าไปประนีประนอม แลนด์สไลด์ 200+ แล้วจับมือป้อม
ที่ไหนได้ โดนกดดันจนต้องประกาศไม่จับมือรัฐประหาร แพ้เป็นอันดับสอง แล้วตระบัดสัตย์ข้ามขั้ว
:
ตระบัดสัตย์นั้นไม่ใช่แค่ "ไม่จับมือ" แต่ยังต้องโยนทิ้งนโยบายที่สัญญาไว้กับประชาชนอีกหลายอย่าง เช่น ทลายทุนผูกขาด ยกเลิกเกณฑ์ทหาร เป็นไงล่ะ ปกป้องทหารด้วยซ้ำไป ดิจิตอลวอลเล็ต ที่คนทวงถามไม่ใช่สนับสนุนให้ทำ แต่คือการขยี้ว่า มันเป็นนโยบายที่ออกมาในช่วงที่กลัวเพลี่ยงพล้ำ กลัวไม่แลนด์สไลด์ ไม่รอบคอบ จนทำไม่ได้ทันที
:
Pragmatic ที่เพื่อไทยอ้างนั้นเหมือนถูก ถ้ามองว่าก้าวไกลหักหาญเพดานสูงเกินไป
แต่เพราะเพดานอุดมการณ์ต่ำเตี้ย ไม่ใช่หรือ ที่ทำให้เพื่อไทยแพ้ (ขนาดไปยืมคำฮึกห้าวเหิมหาญของก้าวไกลมาหาเสียง)
แล้วท้ายที่สุด การข้ามขั้วประนีประนอมได้อะไร ได้เพดานที่ต่ำติดดินลงไปอีก จนแทบไม่เหลือ
:
แนวทาง Practical นั้นอาจอ้างได้ว่า เพื่อแก้ปัญหาเฉพาะหน้าให้ประชาชน ทั้งเรื่องปากท้องทั้งเรื่องการต่อรองเป็นประชาธิปไตย
แต่เอาเข้าจริง ประชาชนอยู่ลำดับที่เท่าไหร่
เพราะมันมีหลายเหตุผลปนกัน เป็นอุดมการณ์ Practical หรือเพราะจะเอาทักษิณกลับบ้าน หรือเพราะนักการเมืองในพรรคเองก็อยากเป็นรัฐบาลจนตัวสั่น (ไม่มีโครงการลงพื้นที่มา 9 ปี บางกลุ่มก๊วนก็มาด้วยสัญญาเป็นรัฐมนตรี) ขณะที่พวกสายเลือดเพื่อไทยก็คับแค้น สู้มาก่อน แพ้ก้าวไกล ทำไมต้องให้มันขี่คอ บลาๆๆ
:
ความคิด "เพื่อประชาชน" นั้นมีอยู่จริง แต่อยู่ลำดับที่เท่าไหร่
ถ้าไม่มีเรื่องทักษิณกลับบ้าน ถ้านักการเมืองมีคุณภาพมากกว่านี้ เพื่อไทยจะสู้กว่านี้ไหม จะกล้าต่อรองกว่านี้ไหม
เอาเข้าจริง Practical ของเพื่อไทยคือการยอมจำนนก่อน เข้าไปรับใช้แล้วหวังว่าจะต่อรอง
แล้วสุดท้าย ทำอะไรได้บ้าง ที่เป็นชิ้นเป็นอัน ไม่ว่าเรื่องทางการเมืองหรือเศรษฐกิจ นิรโทษกรรม แก้รัฐธรรมนูญ หรือแม้แต่การทวงความยุติธรรมให้คนเสื้อแดง
เมื่อทำไม่ได้ เพราะเอาตัวเองเข้าไปอยู่ในเงื่อนไขนั้นเอง ก็ต้องก้มหน้ารับคำประณาม ทำได้แล้วค่อยมาคุย
ไม่ใช่อวดเก่งกร่างด่าคนที่กล้าสู้ว่าเป็นเด็ก อ่อนประสบการณ์ พวกแบกก็หาว่าโกหก หลอกประชาชน จะสร้างพรรคสร้างนักการเมืองที่มีคุณภาพกว่าก็ว่าเป็นสลิ่ม