Thanapol Eawsakul
5h ·
ความน่าเศร้าของเด็กไทย
.....
ในรอบปีที่ผ่านมาระหว่างเดินทางกลับเข้าที่พักช่วง 5 ทุ่มถึงเที่ยงคืน ผมจะเจอเด็กผู้หญิงคนหนึ่งช่วย ผู้ปกครอง เก็บร้านซึ่งเป็นร้านขายอาหารอยู่หน้าเซเว่นอีเลฟเว่น
คำถามคาใจตลอดคือว่าดึกดื่นเที่ยงคืนขนาดนั้น ทำไมเด็กคนนี้ไม่ได้พักผ่อน
แน่นอนว่าด้วยภาวะเศรษฐกิจที่ ผู้ปกครอง จะต้อง ดิ้นรนขนาดหนัก ขณะเดียวกันคงไม่สามารถปล่อยให้เด็กอยู่บ้านตามลำพังได้จึงต้องกระเตงออกมา
วันนี้น่าจะเป็นวันพิเศษวันหนึ่งในรอบ 2 ปีคือโรงเรียนได้เปิดขึ้นแล้วเด็กก็คงได้ไปโรงเรียน
ระหว่างเดินทางกลับมาประมาณ 4 ทุ่มกว่าก็เจอเด็ก คนเดียวกันนี้ ชุดนักเรียนแต่นอนอยู่บนรถมอเตอร์ไซค์
แน่นอนว่าคงเหนื่อยล้าจาก การเรียน
ลองนึกดูว่าเมื่อถึงเที่ยงคืนเด็กหญิงคนนี้ต้องตื่นมาช่วยผู้ปกครองเก็บร้านกว่าจะกลับไปถึงที่พักอาจจะ ตี 1
กว่าจะได้อาบน้ำนอน แล้วต้องตื่นเช้าไปโรงเรียนร่างกายที่ไหนจะพร้อมสำหรับการศึกษาเล่าเรียน
และตอนเย็น เรื่อยมาจนถึงห้าทุ่ม เที่ยงคืน ก็จะกลับมาเจอวัฏจักรชีวิตเช่นนี้อีก
ในยุคสมัยนี้รัฐสวัสดิการน่าจะเป็นคำตอบพื้นฐานที่จะช่วยให้ความฝันที่จะมีชีวิตที่ดี ของคนเหล่านี้เกิดขึ้นได้ในอนาคต
เพราะเราไม่สามารถปล่อยให้เด็กไทยเติบโตไปตามมีตามเกิดได้อีกต่อไป
Jom Petchpradab
ประเทศที่ทำลายความหวัง ความฝันของความเป็นคน ระบบที่สร้างคนเป็นเครื่องจักร ขณะที่อีกซีกโลกหนึ่ง เครื่องจักรกำลังทำงานแทนคน
