 |
| ภาพจาก ประชาไท |
ผมคิดว่าการจะแก้ไขปัญหาเรื่องการใช้มาตรา 112 อย่างพร่ำเพรื่อมาทำร้ายคนไทยด้วยกันน่าจะมีได้หลายวิธีนะครับ เลือกกันเอาเองนะว่าจะใช้ยุทธวิธีไหน
1. หยุดทุกกิจกรรมการเมือง หยุดพูด หยุดเขียน ลบทุกข้อความต่างๆ ที่จะนำภัยมาถึงตัวออกให้หมด ยอมก้มหน้าก้มตาเออออห่อหมกไปกับคนรักเจ้า ก็ประเทศนี้เป็นแค่ของคนรักเจ้านี่น่า
2. มีกลุ่มองค์กรที่ชัดเจน ที่ทำหน้าที่ระดมทุน เพื่อช่วยกันดูแลคนที่ถูกจับและครอบครัว ทั้งทางด้านคดีความ และทางเศรษฐกิจ เพื่อจะบอกกับสังคมว่า "นักโทษ 112 คือนักโทษการเมือง และเป็นผู้ได้รับผลกระทบจากการเมือง" และพวกเขา "ไม่ใช่อาชญากร"
3. เตรียมตัวเตรียมใจว่า จับก็จับซิวะ ตอนนี้เพื่อนเยอะแล้วในคุก ไหนๆ อยู่นอกคุกก็ยืนไม่ได้ เข้าคุกไปสร้างประวัติศาสตร์ชีวิตของการเป็นนักสู้เพื่อเสรีภาพ ที่ถูกจองจำกันด้วยคุก 112 ร่วมกับเพื่อนๆ ก็แล้วกัน
4. เตรียมลู่ทางหนีที่ไล่สำหรับคนที่ไม่ต้องการถูกจับ ว่าจะลี้ภัยยังไง จะไปที่ไหนดี จะต้องใช้เงินเท่าไร จะปรึกษาใคร
5. ทำรณรงค์กับนานาชาติให้ร่วมกดดันให้ประเทศไทยยุติการใช้มาตรา 112 หรือยกเลิกมาตรา 112 อย่างจริงจังต่อเนื่องและเป็นขบวนการ
6. ยื่นฎีกาต่อในหลวงให้สั่งการให้รัฐบาลทหาร ประกาศยกเลิกมาตรา 112 และพระราชทานอภัยโทษทุกคนที่ถูกคุมขังหรือถูกดำเนินคดี เพราะมันกำลังสร้างความเสื่อมเสียให้ราชสำนักมากกว่าปกป้องคุ้มครองราชสำนัก
7. จัดทำชุดข้อมูลของผู้ได้รับผลกระทบจากมาตรา 112 อย่างเป็นระบบ และง่ายต่อความเข้าใจและการเผยแพร่ ทั้งภาษาไทยและภาษาอังกฤษ เพื่อช่วยกันสร้างความเข้าใจในสังคมเกี่ยวกับมาตรา 112 และตระหนักว่าคนที่ถูกจองจำหรือถูกคดีมาตรา 112 ไม่ใช่ผู้ร้ายหรืออาชญากร แต่เป็นผู้คนที่รักและหวังดีต่อประเทศชาติเช่นเดียวกัน - ดังนั้นมันจึงมีความจำเป็นที่จะต้องมีการปรับแก้หรือเปลี่ยนแปลงกฎหมายตัวนี้
8. ค่อยๆ ละความกลัวทิ้งไปวันละ 112 กรัม - ด้วยการลุกขึ้นมาตั้งคำถามและตอบคำถามตัวเองวันละข้อเกี่ยวกับสถาบันกษัตริย์ - ถ้าตอบไม่ได้ ก็ค้นข้อมูลทางอินเตอร์เนตดู
9. เวลามองเห็นรูปภาพหรือสัญลักษณ์ที่เกี่ยวกับสถาบันกษัตริย์ ก็อย่าหลับหูหลับตากราบ "ทรงพระเจริญ" กันอย่างเดียว ลองเพ่งพิจารณาสิ่งที่เห็นตรงหน้าอย่างตรงๆ ดูสักครั้ง - พระสยามเทวาธิราชไม่รู้และไม่หักคอแน่นอนครับ
10. ลองเขียนความดีของตัวเอง ของพ่อ ของแม่ ของผู้คนที่เรารักและศรัทธาลงสมุดดู แล้วให้คุณค่ากับความดี สิ่งดีที่ตัวเองและคนรอบข้างทำเพื่อครอบครัว สังคม และประเทศชาติ และกล่าวยกย่องชื่นชมความดีความชอบให้ตัวเอง พ่อแม่ และคนเหล่านั้นกันอยู่เรื่อยๆ
11. จัดทำรายชื่อคนและองค์กรที่ฟ้องหมิ่นฯ และคุกคามผู้คนด้วยมาตรา 112 พร้อมเผยแพร่เพื่อประจานพวกเขาเหล่านี้ทางสาธารณะอย่างจริงจัง
เอาแค่ 11 ข้อนี่ก่อนนะครับ เห็นไหมเราทำอะไรได้มากมายเลยทีเดียว เมื่อนึกถึงเรื่องมาตรา 112 ในเชิงรูปธรรมปฏิบัติ
ได้ผลอย่างไรอย่าลืมมาเล่าให้ฟังบ้างนะครับ!
ถ้าเรากลัวจนไม่กล้าทำอะไร
มันก็เท่ากับผลักภาระการต่อสู้ไปให้คนรุ่นลูกรุ่นหลาน
และปัญหานี้ก็จะลากยาวไปอีกไม่รู้กี่ปี
เรามากล้วอย่างมีสติ และกล้าหาญอย่างมีปัญญา กันนะครับทุกท่าน!
จรรยา ยิ้มประเสริฐ