บันทึกมนุษย์แบตเสื่อม เรื่องราวชีวิตของผู้หญิงมองบวก
Yesterday
·
ตำนานของ "เตี่ย" ที่ถูกลบ... ด้วย"ตีน"ของ "ลูกชาย"
(เมื่อมังกรยอมสยบให้งูเห่า จุดจบของสัจจะ และกำแพงสีน้ำเงินที่ปิดตายแผ่นดิน)
ณ ทุ่งราบลุ่มแม่น้ำท่าจีน เคยมีตำนานเล่าขานถึง "มังกรตัวเล็ก" ผู้มีฝีเท้าคล่องแคล่วและวาจาฉะฉาน ชายร่างเล็กที่ใครต่อใครค่อนขอดว่าเป็น "ปลาไหล" ผู้พลิกพลิ้ว...
แต่ในวาระสุดท้ายแห่งอำนาจ มังกรตัวนั้นกลับเลือกที่จะ "หยุดเลื้อย" แล้วยืนหยัดต้านทานพายุด้วยกระดูกสันหลังที่แข็งแกร่งที่สุด...
"เตี่ย" บรรหาร ศิลปอาชา สร้างตำนานที่ยิ่งใหญ่กว่าหอคอยบรรหารแจ่มใส ไม่ใช่ด้วยคอนกรีต แต่ด้วย "สัจจะ" ...
เมื่อปี 2540 เขาเลือกที่จะ "ฆ่าตัวตายทางการเมือง" ยอมหักดิบพรรคร่วม ยอมขัดใจมิตรสหาย เพื่อคลอด "รัฐธรรมนูญฉบับประชาชน" ออกมาให้แผ่นดิน แม้รู้เต็มอกว่ากติกานั้นจะกลับมาบั่นคอตัวเองในภายหลัง...
"ผมเสียใจ แต่ไม่น้อยใจ" ... วลีนั้นคือตราประทับความเป็นรัฐบุรุษของชายผู้สร้างเมืองสุพรรณให้กลายเป็นอาณาจักรที่ไม่มีใครกล้าแตะต้อง...
...รอยแผลจาก "ศิษย์ทรยศ"...
แต่ตำนานของเตี่ย มีรอยด่างพร้อยที่เจ็บปวดที่สุดรอยหนึ่ง... รอยเขี้ยวของ "งูเห่า" ที่เขาเลี้ยงไว้กับอก
ในวันที่มังกรเพลี่ยงพล้ำ ศิษย์เอกที่ชื่อ "เนวิน ชิดชอบ" และพลพรรคกลุ่ม 16 เลือกที่จะใช้มีดสั้นปักหลังผู้มีพระคุณ บีบให้เตี่ยต้องหลั่งน้ำตา ลาออก และยุบสภาในที่สุด...
วันนั้น... เตี่ยเจ็บปวดจากการทรยศ
แต่วันนี้... วิญญาณของเตี่ยอาจต้องร่ำไห้หนักกว่าเดิม เมื่อเห็นสิ่งที่ "ลูกชาย" กำลังตัดสินใจทำ...
...การตัดสินใจที่ผิดพลาดเมื่อทายาทขายวิญญาณ...
กงล้อประวัติศาสตร์หมุนวนมาด้วยตลกร้ายที่แสบสันต์ที่สุด "วราวุธ ศิลปอาชา" ทายาทผู้รับมอบคทาอำนาจ ตัดสินใจนำพาอาณาจักรสุพรรณบุรีที่เตี่ยสร้างมาด้วยเลือดเนื้อ ไปวางใส่พานถวายให้กับ "พรรคภูมิใจไทย" ...
พรรคที่เป็นร่างอวตารของชายคนที่เคยแทงข้างหลังเตี่ยเมื่อ 30 ปีก่อน
ด้วยข้ออ้างแห่งความอยู่รอด ด้วยความกลัวที่จะสูญเสียอำนาจให้กับกระแสสีส้มหรือแดง ทายาทมังกรยอมลดตัวลงเป็นเพียง "อิฐก้อนหนึ่ง" ในกำแพงของศัตรู...
เขายอมลบชื่อชั้นของ "พรรคชาติไทย" ที่เคยเป็นผู้กำหนดเกม ยอมทิ้งแบรนด์ "สัจจะกตัญญู" เพื่อแลกกับร่มเงาของ "พรรคน้ำเงิน" ที่ไร้อุดมการณ์แต่มากด้วยกระสุน...
...กำแพงสีน้ำเงินจากตะวันตกจรดตะวันออก...
การสยบยอมของบ้านใหญ่สุพรรณ และบ้านใหญ่นครปฐม ไม่ใช่แค่การย้ายพรรค แต่มันคือการก่อสร้าง "กำแพงเมืองจีนสีน้ำเงิน" The Great Blue Wall ที่น่าสะพรึงกลัวที่สุด !!!
จากทิศตะวันตก (สุพรรณบุรี/นครปฐม)
พาดผ่านที่ราบลุ่มภาคกลาง (อุทัยธานี/ชัยนาท)
เลื้อยยาวไปจนสุดทิศตะวันออก (ชลบุรี/ฉะเชิงเทรา)
ภูมิใจไทยได้สถาปนาตนเองเป็น "เจ้าของภาคกลางและตะวันออก" อย่างเบ็ดเสร็จเด็ดขาด ปิดตายประตูเมืองไม่ให้ "ประชาธิปไตย" หรือ "การเปลี่ยนแปลง" เล็ดลอดเข้ามาได้...
พวกเขาสร้างอาณาจักรใหม่ที่ขับเคลื่อนด้วย "ระบบอุปถัมภ์ 5G" ... ใครอยากได้ถนน ใครอยากได้น้ำ ต้องก้มหัวให้สีน้ำเงินเท่านั้น!!!
...เงาที่จางหายของมังกร...
ช่างน่าขันและน่าสมเพช...
เตี่ยบรรหารเคยสร้าง "รัฐธรรมนูญ 40" เพื่อมอบอำนาจให้ประชาชน
แต่ลูกหลานกลับไปซบ "ระบอบภูมิใจไทย" ที่เติบโตมาจากการทำลายเจตนารมณ์นั้น และใช้ช่องโหว่ของกฎหมายเพื่อสืบทอดอำนาจ...
ตำนานของเตี่ย... ผู้ยอมตายเพื่อให้ประชาธิปไตยงอกงาม
กำลังถูกลบเลือนด้วยลายเซ็นของลูก... ผู้ยอมศิโรราบให้ระบอบมาเฟียเพียงเพื่อรักษาเก้าอี้...
ในอนาคต เมื่อผู้คนมองไปยังหอคอยบรรหารแจ่มใส พวกเขาอาจไม่ได้เห็นความภาคภูมิใจของคนสุพรรณอีกต่อไป...
แต่จะเห็นเพียง "อนุสรณ์สถานแห่งความพ่ายแพ้" ที่เตือนใจว่า...
แม้แต่เสือที่ดุร้าย หรือมังกรที่ยิ่งใหญ่ ก็ยังต้องแพ้พ่ายให้กับ "หนู" ที่กัดกินแผ่นดินจนพรุน และลูกหลานที่ไร้กระดูกสันหลัง...
https://www.facebook.com/photo/?fbid=26198540506400983&set=a.809669739048076
พี่ท๊อปก็รู้หนิว่าพ่อบรรหารจะเสียใจ pic.twitter.com/ZIn2LfWvm0
— เสธ.ไร่ยอง มัมหมีน้องดีโน่ (@raiyounggarden) December 14, 2025
นารากร ติยายน
4 hours ago
·
This man speaks English extremely well, with a Cambridge-level accent. He would be better suited to being an English teacher.
https://www.facebook.com/reel/900614782629072