Athayuth Khaosa-ard
September 4
·
ปริศนาเที่ยวบิน T7-GTS จากดอนเมืองสู่ดูไบ ผ่านแผนการบินที่ถูกตั้งคำถาม
ค่ำคืนวันหนึ่ง เครื่องบินเจ็ตส่วนตัวหรูหรา Bombardier Global 7500 หมายเลขทะเบียน T7-GTS ทะยานขึ้นจากสนามบินดอนเมือง ปลายทางที่ยื่นแผนการบินไว้คือ สนามบินเซเลตาร์ (WSSL) ประเทศสิงคโปร์ ซึ่งตามปกติใช้เวลาเพียง 2 ชั่วโมงเศษก็ถึง
แต่แล้วสิ่งที่เกิดขึ้น กลับทำให้คนในวงการการบินและผู้สังเกตการณ์ต่างพากันขมวดคิ้ว...
เพราะเครื่องบินลำนี้ไม่ได้ลงสิงคโปร์ แต่เลี้ยวออกสู่มหาสมุทรอินเดีย วนรออยู่ครู่หนึ่ง ก่อนบินตรงไปยัง ดูไบ สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ ใช้เวลาบินรวมกว่า 6–7 ชั่วโมง
คำถามจึงตามมาทันทีว่า...
- เกิดการเปลี่ยนแผนการบินกลางทางจริงหรือ?
- หรือว่าตั้งแต่ต้นแล้ว ปลายทาง “สิงคโปร์” เป็นเพียง แผนหลอก (Decoy Flight Plan) เพื่อปกปิดเส้นทางที่แท้จริง?
---
#หลักการเปลี่ยนแผนการบินกลางอากาศ (In-Flight Re-clearance)
ตามกฎหมายการบินสากล (ICAO Annex 2 + Procedures for Air Navigation Services – Air Traffic Management, PANS-ATM Doc 4444) นักบินสามารถ "ยื่นคำขอเปลี่ยนเส้นทางบิน (Re-routing Request)" ได้ระหว่างทำการบิน โดยมีขั้นตอนดังนี้..
1. "นักบินแจ้งความจำนง" ผ่านคลื่นวิทยุถึงศูนย์ควบคุมการบิน (ATC) ที่รับผิดชอบน่านฟ้านั้น เช่น Singapore FIR หรือ Chennai FIR
2. ATC ตรวจสอบความปลอดภัยและความหนาแน่นการจราจรทางอากาศ ว่าจะอนุญาตให้เปลี่ยนเส้นทางได้หรือไม่ !!
3. หากอนุมัติ นักบินจะได้รับ “Clearance” ใหม่ และต้องปฏิบัติตามเส้นทางใหม่ที่กำหนด
ดังนั้น การเปลี่ยนเส้นทาง “ไม่ใช่เรื่องผิดปกติ” แต่สำหรับเที่ยวบินนี้ สิ่งที่น่าสนใจคือ การเปลี่ยนเส้นทางมีลักษณะเหมือนถูกวางแผนไว้ล่วงหน้า !
---
เชื้อเพลิงที่เป็นตัวบ่งชี้ (Fuel Planning - Smoking Gun)
การวางแผนเชื้อเพลิงคือกุญแจสำคัญที่เปิดโปงเจตนาเที่ยวบินนี้
- ถ้าเครื่องบินตั้งใจจะไปแค่สิงคโปร์จริง ๆ ระยะทางเพียง 2 ชั่วโมงเศษ ก็ไม่จำเป็นต้องเติมเชื้อเพลิงเต็มถัง
- แต่ Global 7500 ลำนี้กลับบินต่อเนื่องไปถึงดูไบได้โดยไม่ต้องแวะเติม แปลว่า "ตั้งแต่ต้น..ต้องมีการบรรทุกเชื้อเพลิงเผื่อเส้นทางเอาไว้ แน่ๆ"
นี่ทำให้เกิดข้อสังเกตสำคัญ 2 ประการ
1. "Landing Weight" – ถ้าเติมเชื้อเพลิงเต็มถังแล้วบินไปลงที่ WSSL จริง ๆ น้ำหนักตอนลง (Landing Weight) จะเกินข้อจำกัด และ รันเวย์ของ WSSL ก็สั้นเกินไปที่จะรองรับ Global 7500 ที่น้ำหนักสูงสุดได้
2. "Operational Logic" – ไม่มีนักบินหรือนักวางแผนการบินมืออาชีพคนใดที่จะวางแผนให้เครื่องบินบินไปยังสนามบินที่ “รู้ล่วงหน้า” ว่าปิดทำการแล้ว เพราะฝ่ายปฏิบัติการ (Flight Operation) จะต้องตรวจสอบ NOTAM ก่อนทุกครั้ง (จริงมั้ย?)
สรุปได้ว่า การยื่นปลายทาง “สิงคโปร์” นั้น แทบจะ "เป็นไปไม่ได้ในทางปฏิบัติ" ถ้าเครื่องถูกบรรทุกเชื้อเพลิงเต็มสำหรับดูไบ
---
ข้อสงสัยเรื่องสนามบินปิด และการถ่วงเวลา
มีข่าวอ้างว่า “ผู้โดยสารถูกถ่วงเวลาไว้ที่ดอนเมืองกว่า 2 ชั่วโมง จนสนามบินเซเลตาร์ปิด”
แต่หากตรวจสอบตามหลักจริงแล้ว...
- เวลาไทยช้ากว่าสิงคโปร์ 1 ชั่วโมง ฝ่ายปฏิบัติการย่อมรู้ดีว่าเมื่อถึงสิงคโปร์ สนามบินจะปิดตามเวลา
- การ “ดีเลย์” จนรู้ว่าปลายทางปิด ไม่ใช่เรื่องที่เกิดขึ้นง่าย ๆ ในการบินสากล เพราะ "ข้อมูลสนามบินปิด-เปิดจะถูกแจ้งในระบบ NOTAM ล่วงหน้า"
ดังนั้น ข้ออ้างนี้ไม่น่าจะฟังขึ้น และกลับยิ่งตอกย้ำว่า "ปลายทางสิงคโปร์อาจเป็นเพียงแผนหลอกมาตั้งแต่ต้น" (แค่สงสัย)
---
Timeline จำลองเหตุการณ์
- 16:00 น. (เวลาประมาณ) – เครื่อง T7-GTS ยื่น Flight Plan VTBD → WSSL (ดอนเมือง–สิงคโปร์)
- 18:00 น. – ขึ้นบินจากดอนเมือง ล่าช้าไป 2 ชม. จากแผนเดิม
- 20:00 น. – เข้าสู่น่านฟ้าเหนือมาเลเซีย แต่ไม่มุ่งตรงเข้าสู่สิงคโปร์
- 20:30 น. – ขอเปลี่ยนเส้นทางจาก ATC และทำการบินวนรออยู่บริเวณมหาสมุทรอินเดีย ซึ่งคาดว่ารอการอนุญาตจาก Chennai Control (อินเดีย)
- 21:00–23:00 น. – เดินทางข้ามอ่าวเบงกอล อินเดีย ไปตะวันออกกลาง
- 01:00–02:00 น. (เวลาไทย) – ลงจอดที่ดูไบ (OMDB)
---
#วิเคราะห์เชิงวิชาการ
1. Flight Plan เป็นเพียงเอกสารการบริหารจราจร* – ใช้เพื่อแจ้งเส้นทางในความตั้งใจเดินทาง เพื่อให้ ATC ทราบ ไม่ได้ผูกมัดว่าต้องบินไปตามนั้น 100% อาจเปลี่ยนได้เมื่อพบข้อขัดข้อง หรือสภาพอากาศ และเหตุผลอื่นๆ
2. "เชื้อเพลิงคือหลักฐานสำคัญ" – การบรรทุกเชื้อเพลิง (อาจเติมเต็ม) ทำให้มั่นใจได้ว่า จุดหมายจริงต้องไกลกว่าสิงคโปร์
3. สนามบินเซเลตาร์ (WSSL) ไม่เหมาะสมกับเครื่อง Global 7500 – รันเวย์ยาวเพียง ~1,800 เมตร สั้นเกินกว่าที่จะรองรับน้ำหนักลงสูงสุดของเครื่องบินลำนี้
4. ข่าวสนามบินปิดไม่ใช่เหตุผลที่สมเหตุสมผล – การบินไปยังสนามบินที่ “รู้อยู่แล้วว่าปิด” เป็นไปไม่ได้ในหลักวิชาการ
---
อย่างไรก็ตาม...
ทั้งหมดนี้ชี้ให้เห็นว่า เที่ยวบิน T7-GTS อาจถูกวางแผนอย่างแยบยลตั้งแต่ต้น โดยใช้ “สิงคโปร์” เป็นเพียง "ฉากบังหน้า" เพื่อให้ผ่านขั้นตอนเอกสารการบินระหว่างประเทศได้สะดวก ก่อนจะ “เปิดเกมจริง” กลางอากาศ มุ่งหน้าสู่ดูไบ
มันไม่ใช่การ “เปลี่ยนใจกลางทาง” แต่คือ "การเดินหมากที่วางแผนมาล่วงหน้าแล้วทุกขั้นตอน"
---
แหล่งอ้างอิง / กฎหมายที่เกี่ยวข้อง
* ICAO Annex 2 – Rules of the Air
* ICAO Doc 4444 – Procedures for Air Navigation Services (Air Traffic Management)
* Bombardier Global 7500 Aircraft Characteristics Manual
* NOTAM System (ICAO) สำหรับการแจ้งปิด–เปิดสนามบิน
* ข้อมูลรันเวย์สนามบิน Seletar (WSSL) จาก Singapore CAA
---
เป็นการวิเคราะห์ตามข้อเท็จจริง และข้อสงสัยที่เกิดขึ้นของผู้เขียน ซึ่งไม่มีเจตนากล่าวหา หรือพาดพิงผู้ใด หากข้อมูลใดคลาดเคลื่อน ยินดีน้อมรับข้อคิดเห็นที่เป็นประโยชน์ครับ
#Privatejet
#เครื่องบินส่วนตัว
#เปลี่ยนเส้นทางบิน
#การบิน
ภาพเส้นทางบิน จาก Flight Radar 24
ภาพเครื่องบิน รุ่น Bombardier Global 7500 จาก web. - Robb Report Thailand
https://www.facebook.com/athayuth/posts/10237113134025168
·
ปริศนาเที่ยวบิน T7-GTS จากดอนเมืองสู่ดูไบ ผ่านแผนการบินที่ถูกตั้งคำถามค่ำคืนวันหนึ่ง เครื่องบินเจ็ตส่วนตัวหรูหรา Bombardier Global 7500 หมายเลขทะเบียน T7-GTS ทะยานขึ้นจากสนามบินดอนเมือง ปลายทางที่ยื่นแผนการบินไว้คือ สนามบินเซเลตาร์ (WSSL) ประเทศสิงคโปร์ ซึ่งตามปกติใช้เวลาเพียง 2 ชั่วโมงเศษก็ถึง
แต่แล้วสิ่งที่เกิดขึ้น กลับทำให้คนในวงการการบินและผู้สังเกตการณ์ต่างพากันขมวดคิ้ว...
เพราะเครื่องบินลำนี้ไม่ได้ลงสิงคโปร์ แต่เลี้ยวออกสู่มหาสมุทรอินเดีย วนรออยู่ครู่หนึ่ง ก่อนบินตรงไปยัง ดูไบ สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ ใช้เวลาบินรวมกว่า 6–7 ชั่วโมง
คำถามจึงตามมาทันทีว่า...
- เกิดการเปลี่ยนแผนการบินกลางทางจริงหรือ?
- หรือว่าตั้งแต่ต้นแล้ว ปลายทาง “สิงคโปร์” เป็นเพียง แผนหลอก (Decoy Flight Plan) เพื่อปกปิดเส้นทางที่แท้จริง?
---
#หลักการเปลี่ยนแผนการบินกลางอากาศ (In-Flight Re-clearance)
ตามกฎหมายการบินสากล (ICAO Annex 2 + Procedures for Air Navigation Services – Air Traffic Management, PANS-ATM Doc 4444) นักบินสามารถ "ยื่นคำขอเปลี่ยนเส้นทางบิน (Re-routing Request)" ได้ระหว่างทำการบิน โดยมีขั้นตอนดังนี้..
1. "นักบินแจ้งความจำนง" ผ่านคลื่นวิทยุถึงศูนย์ควบคุมการบิน (ATC) ที่รับผิดชอบน่านฟ้านั้น เช่น Singapore FIR หรือ Chennai FIR
2. ATC ตรวจสอบความปลอดภัยและความหนาแน่นการจราจรทางอากาศ ว่าจะอนุญาตให้เปลี่ยนเส้นทางได้หรือไม่ !!
3. หากอนุมัติ นักบินจะได้รับ “Clearance” ใหม่ และต้องปฏิบัติตามเส้นทางใหม่ที่กำหนด
ดังนั้น การเปลี่ยนเส้นทาง “ไม่ใช่เรื่องผิดปกติ” แต่สำหรับเที่ยวบินนี้ สิ่งที่น่าสนใจคือ การเปลี่ยนเส้นทางมีลักษณะเหมือนถูกวางแผนไว้ล่วงหน้า !
---
เชื้อเพลิงที่เป็นตัวบ่งชี้ (Fuel Planning - Smoking Gun)
การวางแผนเชื้อเพลิงคือกุญแจสำคัญที่เปิดโปงเจตนาเที่ยวบินนี้
- ถ้าเครื่องบินตั้งใจจะไปแค่สิงคโปร์จริง ๆ ระยะทางเพียง 2 ชั่วโมงเศษ ก็ไม่จำเป็นต้องเติมเชื้อเพลิงเต็มถัง
- แต่ Global 7500 ลำนี้กลับบินต่อเนื่องไปถึงดูไบได้โดยไม่ต้องแวะเติม แปลว่า "ตั้งแต่ต้น..ต้องมีการบรรทุกเชื้อเพลิงเผื่อเส้นทางเอาไว้ แน่ๆ"
นี่ทำให้เกิดข้อสังเกตสำคัญ 2 ประการ
1. "Landing Weight" – ถ้าเติมเชื้อเพลิงเต็มถังแล้วบินไปลงที่ WSSL จริง ๆ น้ำหนักตอนลง (Landing Weight) จะเกินข้อจำกัด และ รันเวย์ของ WSSL ก็สั้นเกินไปที่จะรองรับ Global 7500 ที่น้ำหนักสูงสุดได้
2. "Operational Logic" – ไม่มีนักบินหรือนักวางแผนการบินมืออาชีพคนใดที่จะวางแผนให้เครื่องบินบินไปยังสนามบินที่ “รู้ล่วงหน้า” ว่าปิดทำการแล้ว เพราะฝ่ายปฏิบัติการ (Flight Operation) จะต้องตรวจสอบ NOTAM ก่อนทุกครั้ง (จริงมั้ย?)
สรุปได้ว่า การยื่นปลายทาง “สิงคโปร์” นั้น แทบจะ "เป็นไปไม่ได้ในทางปฏิบัติ" ถ้าเครื่องถูกบรรทุกเชื้อเพลิงเต็มสำหรับดูไบ
---
ข้อสงสัยเรื่องสนามบินปิด และการถ่วงเวลา
มีข่าวอ้างว่า “ผู้โดยสารถูกถ่วงเวลาไว้ที่ดอนเมืองกว่า 2 ชั่วโมง จนสนามบินเซเลตาร์ปิด”
แต่หากตรวจสอบตามหลักจริงแล้ว...
- เวลาไทยช้ากว่าสิงคโปร์ 1 ชั่วโมง ฝ่ายปฏิบัติการย่อมรู้ดีว่าเมื่อถึงสิงคโปร์ สนามบินจะปิดตามเวลา
- การ “ดีเลย์” จนรู้ว่าปลายทางปิด ไม่ใช่เรื่องที่เกิดขึ้นง่าย ๆ ในการบินสากล เพราะ "ข้อมูลสนามบินปิด-เปิดจะถูกแจ้งในระบบ NOTAM ล่วงหน้า"
ดังนั้น ข้ออ้างนี้ไม่น่าจะฟังขึ้น และกลับยิ่งตอกย้ำว่า "ปลายทางสิงคโปร์อาจเป็นเพียงแผนหลอกมาตั้งแต่ต้น" (แค่สงสัย)
---
Timeline จำลองเหตุการณ์
- 16:00 น. (เวลาประมาณ) – เครื่อง T7-GTS ยื่น Flight Plan VTBD → WSSL (ดอนเมือง–สิงคโปร์)
- 18:00 น. – ขึ้นบินจากดอนเมือง ล่าช้าไป 2 ชม. จากแผนเดิม
- 20:00 น. – เข้าสู่น่านฟ้าเหนือมาเลเซีย แต่ไม่มุ่งตรงเข้าสู่สิงคโปร์
- 20:30 น. – ขอเปลี่ยนเส้นทางจาก ATC และทำการบินวนรออยู่บริเวณมหาสมุทรอินเดีย ซึ่งคาดว่ารอการอนุญาตจาก Chennai Control (อินเดีย)
- 21:00–23:00 น. – เดินทางข้ามอ่าวเบงกอล อินเดีย ไปตะวันออกกลาง
- 01:00–02:00 น. (เวลาไทย) – ลงจอดที่ดูไบ (OMDB)
---
#วิเคราะห์เชิงวิชาการ
1. Flight Plan เป็นเพียงเอกสารการบริหารจราจร* – ใช้เพื่อแจ้งเส้นทางในความตั้งใจเดินทาง เพื่อให้ ATC ทราบ ไม่ได้ผูกมัดว่าต้องบินไปตามนั้น 100% อาจเปลี่ยนได้เมื่อพบข้อขัดข้อง หรือสภาพอากาศ และเหตุผลอื่นๆ
2. "เชื้อเพลิงคือหลักฐานสำคัญ" – การบรรทุกเชื้อเพลิง (อาจเติมเต็ม) ทำให้มั่นใจได้ว่า จุดหมายจริงต้องไกลกว่าสิงคโปร์
3. สนามบินเซเลตาร์ (WSSL) ไม่เหมาะสมกับเครื่อง Global 7500 – รันเวย์ยาวเพียง ~1,800 เมตร สั้นเกินกว่าที่จะรองรับน้ำหนักลงสูงสุดของเครื่องบินลำนี้
4. ข่าวสนามบินปิดไม่ใช่เหตุผลที่สมเหตุสมผล – การบินไปยังสนามบินที่ “รู้อยู่แล้วว่าปิด” เป็นไปไม่ได้ในหลักวิชาการ
---
อย่างไรก็ตาม...
ทั้งหมดนี้ชี้ให้เห็นว่า เที่ยวบิน T7-GTS อาจถูกวางแผนอย่างแยบยลตั้งแต่ต้น โดยใช้ “สิงคโปร์” เป็นเพียง "ฉากบังหน้า" เพื่อให้ผ่านขั้นตอนเอกสารการบินระหว่างประเทศได้สะดวก ก่อนจะ “เปิดเกมจริง” กลางอากาศ มุ่งหน้าสู่ดูไบ
มันไม่ใช่การ “เปลี่ยนใจกลางทาง” แต่คือ "การเดินหมากที่วางแผนมาล่วงหน้าแล้วทุกขั้นตอน"
---
แหล่งอ้างอิง / กฎหมายที่เกี่ยวข้อง* ICAO Annex 2 – Rules of the Air
* ICAO Doc 4444 – Procedures for Air Navigation Services (Air Traffic Management)
* Bombardier Global 7500 Aircraft Characteristics Manual
* NOTAM System (ICAO) สำหรับการแจ้งปิด–เปิดสนามบิน
* ข้อมูลรันเวย์สนามบิน Seletar (WSSL) จาก Singapore CAA
---
เป็นการวิเคราะห์ตามข้อเท็จจริง และข้อสงสัยที่เกิดขึ้นของผู้เขียน ซึ่งไม่มีเจตนากล่าวหา หรือพาดพิงผู้ใด หากข้อมูลใดคลาดเคลื่อน ยินดีน้อมรับข้อคิดเห็นที่เป็นประโยชน์ครับ
#Privatejet
#เครื่องบินส่วนตัว
#เปลี่ยนเส้นทางบิน
#การบิน
ภาพเส้นทางบิน จาก Flight Radar 24
ภาพเครื่องบิน รุ่น Bombardier Global 7500 จาก web. - Robb Report Thailand
https://www.facebook.com/athayuth/posts/10237113134025168