คนต่างจังหวัด มองการเลือกตั้งผู้ว่า กทม. แล้วสมเพชตัวเอง

ตุ๊ดส์review
May 1

เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมา โทร Line Call กับกลุ่มเพื่อนสมัยมหาวิทยาลัย บอยคุยอย่างออกรส เกี่ยวกับเรื่องการเลือกตั้งผู้ว่าฯ กทม. ในขณะที่เพื่อนเล่าระบายความในใจ ขณะที่ตัวเองอยู่ต่างจังหวัด และมีโอกาสทำงานในหน่วยงานราชการช่วงหนึ่ง เพื่อนพูดจบปุ๊บ เราน้ำตาตกในเหมือนกัน
1) ภาพที่เราเห็นในกรุงเทพฯ ในมุมคนจังหวัดอื่นคือความเหลื่อมล้ำทางโอกาส และความไม่เท่าเทียมด้านความเจริญ ด้วยความที่ตัวมันเองเป็นเมืองหลวง ทำให้ทรัพยากร และความสำคัญทุกอย่างพุ่งเป้ามาที่ กทม. และความรู้สึกคนต่างจังหวัดเขามองเห็นความไม่ยุติธรรม และการจัดสรรทรัพยากรที่ไม่เป็นธรรม นำไปสู่เสียงบ่นที่เล่ามาครับ
2) เรื่องเลือกตั้งผู้ว่า ที่กรุงเทพมี แต่ต่างจังหวัดไม่มี มาจากระเบียบบริหารราชการแผ่นดิน ที่เป็นระบบการปกครองคนละรูปแบบกันครับ ในขณะที่กรุงเทพมหานครที่มีความเป็นเมืองโตเดี่ยว เป็นผลพวงมาจากการปกครองส่วนท้องถิ่นรูปแบบพิเศษ ที่มีอำนาจตัดสินใจ เชิงนโยบาย ที่มาของผู้บริหาร และงบประมาณต่างๆ โครงสร้างการบริหารต่างๆเป็นลักษณะเฉพาะที่แตกต่างจากจังหวัดอื่นๆ ที่ใช้การปกครองส่วนภูมิภาค ที่ยังมีการรวมศูนย์อำนาจการตัดสินใจไว้ที่ส่วนกลาง และขาดอิสระ รองบ รอการตัดสินใจ และขาดความคล่องตัว ต้องรอคำสั่งจากเบื้องบน
3) ทุกวันนี้ผู้ว่าตามต่างจังหวัดมาจากการแต่งตั้งไปประจำตำแหน่ง ซึ่งก็ไม่ใช่คนในพื้นที่ ไม่ได้เข้าใจปัญหา รากเหง้าวัฒนธรรม ค่านิยม หรือสิ่งที่ชาวบ้านเผชิญหน้าการใช้ชีวิต และก็ไม่ได้มีอิสระในการปกครองตนเอง ในการใช้งบประมาณ ไม่มีสิทธิ์ตัดสินใจ ดังนั้นจึงไม่มีอำนาจในมือ และเนื่องจากการที่ไม่ใช่คนในพื้นที่ ความใส่ใจ เข้าใจปัญหาไม่มี การพัฒนาเพื่อแก้ปัญหาให้กับพื้นที่จึงมีศักยภาพต่ำ
4) เราคิดว่า ถึงเวลาแล้วที่คนต่างจังหวัด
4.1) ควรมีอำนาจเลือกผู้นำของเขาเอง ทำให้ทุกที่ทุกจังหวัดเป็นการปกครองส่วนท้องถิ่นที่มีสิทธิ์เลือกผู้นำได้ ควรให้คนในพื้นที่มามีอำนาจจัดการท้องถิ่นของตัวเองได้ แบบที่ กทม. ทำได้ และ
4.2) งบประมาณส่วนกลางที่ขาดอิสระ ก็ควรให้ท้องถิ่นจัดการเอง ให้งบประมาณลงมาในพื้นที่ ไม่ใช่อยากได้อะไรก็ต้องขอ ต้องรอเรียกร้องจากส่วนกลาง มันทำให้การพัฒนาประเทศโคตรล่าช้าเลย ถ้าอยากกระจายอำนาจอย่างแท้จริง ต่างจังหวัดควรมีอำนาจในตัวเองในการพัฒนา
5) ทำไมคนต้องวิ่งมาหางานทำในกรุงเทพฯ แสดงว่าต่างจังหวัดไม่มีตลาดงานเงินเดือนดีๆมากพอ เพราะแหล่งธุรกิจไม่มีมากพอจะทำเงิน ฐานเงินเดือนในต่างจังหวัดน้อยมาก ไม่พอส่งเลี้ยงดูคนในบครอบครัว แค่นี้ก็มากพอจะเป็นคำตอบแล้วว่าประเทศของเรา ถูกสร้างมาให้เหลื่อมล้ำทางโอกาส และแต่ละจังหวัดไม่ได้รับโอกาสที่เท่าเทียมกัน เพราะโครงสร้างไม่ได้วางรากฐานให้ทุกเมืองเติบโต แต่เป็นการเติบโตแบบเมืองโตเดี่ยวมาโดยตลอด ถ้าต่างจังหวัดเป็นเมืองแห่งโอกาสจริง ไม่มีทางที่ลูกหลานเรียนจบมา ต้องวิ่งมาหางานทำใน กทม. ทุกที่ต้องมีตลาดงาน และมีโอกาสที่เท่ากันกับ กทม. มีพื้นที่สร้างรายได้มากพอ โดยไม่ต้องดิ้นรน
6) เราเห็นความพยายามผลักดันของคณะก้าวหน้า เชิญชวนรณรงค์การลงชื่อ #ปลดล็อกท้องถิ่น เราเข้าใจเลยว่าทำไมมันต้องปลดล็อก เพราะมันขาดอิสระการพัฒนา และการบริหารจริงๆ ถ้าใครไม่เก็ทภาพปัญหาความเหลื่อมล้ำ ก็แค่มองทรัพยากรในจังหวัดของเรา เมื่อเทียบกับเมืองหลวง เราจะพบว่า สิ่งที่ต่างจังหวัดไม่เคยมีคือคำตอบ เพราะงบประมาณภาษีไปกระจุกที่ส่วนกลางยังไงล่ะ มันไม่เคยถูกกระจายไปยังท้องถิ่นมากพอ
7) พื้นฐานของประชาธิปไตยคือ "ความเสมอภาค" การสร้างเมืองแห่งโอกาสที่คนเข้าถึงทรัพยากรได้อย่างเท่าเทียม จะสะท้อนประเทศที่ปกครองในระบอบประชาธิปไตยโดยแท้จริง แต่เราคิดว่า ประเทศไทยทุกวันนี้ ไม่ใช่แบบนั้น เราไม่ได้เป็นประชาธิปไตย เราไม่ได้ส่งเสริมให้คนเท่ากัน ไม่ได้กระจายอำนาจให้แต่ละพื้นที่ เป็นประเทศที่ทำงานแบบอุ้ยอ้าย เชื่องช้า และพัฒนาลำบากเหลือเกิน
อยากได้คุณภาพชีวิตประชาชนก้าวกระโดด ท้องถิ่นคงต้องมีอิสระการบริหารมากกว่าที่เป็นอยู่ทุกวันนี้ ไม่ใช่แบบที่เราเห็น รวยกระจุก จนกระจาย โอกาสไปไม่ถึงทั่วประเทศเสียที
ทางเพจขอแปะ link ใน comment เพื่อส่งเสริมผลักดันการเปลี่ยนแปลงรูปแบบบริหารราชการแผ่นดินของประเทศให้ฉลาดกว่าที่เป็นอยู่ครับ
IG : Tootsyreview
TW : ThinkTalkLoud
#ตุ๊ดส์review
#ThinkTalkLoud