 |
| “เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์” ภาพจาก สำนักข่าวอิศรา |
“ถ้าเพียงเขาอยู่เฉย ๆ นิ่ง ๆ เสียบ้าง ไม่ต้อง "สำนึกผิด" ก็ได้ แต่ก็ควร "สำนึกพลาด" ว่าสิ่งที่เห็นและเป็นอยู่ภายหลังการเข้ามา "ล้างท่อ" ของทหารเมื่อวันที่ 22 พฤษภาคม 2557 นั้นมันผิดและพลาดทางหลักการ จะอ้างปฎิรูปโน่นปฎิรูปนี่ก่อนเลือกตั้ง มันไม่มีความหมายอะไรเลย มัน nothing come from nothing วัยแก่เฒ่าด้วยกันแล้วเพียงเรื่องแค่นี้น่าจะชัดเจนได้ไม่ยาก”
@สุชาติ สวัสดิ์ศรี
November 5 at 11:07am • Edited •
ผมว่าจะไม่ยุ่งกับบุคคลสาธารณะผู้นี้แล้วเชียว ทั้งเมียและลูกขอร้องไว้ เมียบอกว่า เขามาด่ามาว่าอะไรหรือ ผมก็ตอบไปว่า เปล่า ซึ่งผมก็ไม่อยากจะสาธยายให้ทราบถึงบางเรื่องในอดีต ว่าวิธีของเขานั้นลึกซึ้งในความลวงมาตลอด ผมไม่อยากมีปัญหากับเมียจึงได้แค่ตอบไปว่า ที่ตอดนิดตอดหน่อยเขานั้น เขาก็สามารถเขียนตอบหรือแสดงเหตุผลได้ พื้นที่ก็มีมากมาย บารมีที่สั่งสมมาก็มีอยู่ไม่น้อย เขียนเป็นบทกวีก็ได้ เพราะผมตอบแบบคำคล้องจองเป็นบทกวีไม่ด้ อีกอย่างผมก็ถือว่าเขาเป็นรุ่นเดียวกับผม แม้จะอายุมากกว่า แต่เรามาเรียนจบจากธรรมศาสตร์ปีเดียวกัน
เขาสามรารถให้เหตุผลได้ว่าทำไมจึงต้องไปรับใช้เผด็จการ เขาลืม "เพียงความเคลื่อนไหว"ของเขาไปเสียแล้วหรือ ลืมวรรคทองที่ว่า "การเกิดต้องเจ็บปวด ต้องร้าวรวด ต้องทรมา.." ไปเสียแล้วหรือ เพียงแค่เวลา 40 ปี ประเทศของเรามีการรัฐประหารเกิดขึ้นมาแล้วกี่ครั้ง วนเวียนยํ่าซั้าที่ ถ้าว่าไม่ชอบ"คนอย่างทักษิณ" ว่าเป็นทุนสามานย์ด้วยเหตุผลใดก็ตาม เขาก็ต้องประเมินให้เห็นภาพทั้งหมดด้วยว่ายังมี "คนจำพวกทักษิณ" ที่เป็นพวกจอมลวงโลกอยู่อีกไม่น้อย เพียงแต่พวกเขาไม่ออกมายืนตากฝนให้เปียกเท่านั้น
ผมบอกเมียไปว่า ถ้าเพียงเขาอยู่เฉยๆ นิ่งๆ เสียบ้าง ไม่ต้อง"สำนึกผิด"ก็ได้ แต่ก็ควร"สำนึกพลาด"ว่าสิ่งที่เห็นและเป็นอยู่ภายหลังการเข้ามา"ล้างท่อ"ของทหารเมื่อวันที่ 22 พฤษภาคม 2557 นั้นมันผิดและพลาดทางหลักการ จะอ้างปฎิรูปโน่นปฎิรูปนี่ก่อนเลือกตั้ง มันไม่มีความหมายอะไรเลย มัน nothing come from nothing วัยแก่เฒ่าด้วยกันแล้วเพียงเรื่องแค่นี้น่าจะชัดเจนได้ไม่ยาก ส่วนเรื่องทักษิณ หรือไม่ทักษิณ หรือ"ทุนสามานย์" อะไรแบบไหนนั้น ก็ต้องดูกันในรายละเอียดเป็นเรื่องๆ เป็นคนๆ ตั้งแตบนฐานพีระมิดที่เป็นยอดสุดจนถึงฐานพีระมิดที่อยู่ล่างสุด ไม่มีข้อยกเว้นทั้งนั้น ไม่ว่าไพร่ หรือเจ้า หรือมหาเศรษฐีที่ไหนก็ตามบุคคลชั้นกวีรัตนโกสินทร์ควรต้องมองให้ทะลุปรุโปร่ง เอากันตั้งแต่สำนักงานทรัพย์สินส่วนพระมหากษัตริย์ ( ที่เพื่อนนักเขียนรุ่นน้องคนหนึ่งเข้าไปรับใช้อยู่ทุกวันนี้ ) จนถึงจำพวก"ทุนในชาติ" และ"ทุนข้ามชาติ"ของเราเอง ไม่ว่าจะเป็นกิจกรรมในการหลบใต้ขนตาศัตรูแบบไหน เราควรต้องรับรู้ข้อมูลและมองให้ออก ( "หลบใต้ขนตาศัตรู" สำนวน"สามก๊ก" ) บุคคลเหล่านี้เชี่ยวชาญและมีเครื่องมือมากมายที่จะใช้กิจกรรม"สร้างภาพทางวัฒนธรรม"ได้ร้อยแปดพันเก้า ทั้งประเภทของ เสี่ย จ. เสี่ย ธ. เสี่ย ว. ฯลฯ ( ไม่เกิน 20 ตระกูล ) จนทำให้การสร้างภูมิคุ้มกันของราษฏรตํ่าลงเรื่อยๆ ( ในความหมายทางชนชั้น เช่น "รวยก็รวยขึ้น จนก็จนลง" และเกิดความเห็นทำนอง "คนไม่เท่ากัน"ขึ้นมา ในท่ามกลางความเปลี่ยนแปลงของทุนโลกาภิวัฒน์ )
ผมตอบเมียที่ปรารถนาดีเพราะไม่อยากเห็นผมยุ่งใจไปว่า เมื่อก่อนเขาเป็นเพื่อนมาอย่างไร เดี๋ยวนี้ในทางส่วนตัวก็ยังเป็นเพื่อนกันเช่นนั้น ( ซึ่งก็แล้วแต่เขา ) แต่ที่ผมจำต้องมีความเห็น มีทรรศนะที่แตกต่าง ก็เพราะในฐานะที่เขาเป็น สปช. กินเงินภาษีของราษฎร เพื่อเป็นเงินเดือนค่าปฎิรูปอะไรก็ไม่รู้มากกว่าแสนบาท
ดังนั้น เมื่อกวีรัตนโกสินทร์เต็มใจและยินดีมารับอาสากินเงินเดือน สปช.จากภาษีของราษฎรเพิ่มขึ้น ถือว่าเขาได้โน้มตัวมาเป็น"บุคคลสาธารณะที่เกี่ยวข้องกับการเมือง" ใครต่อใครจึงย่อมสามารถมีความเห็นเกี่ยวกับเขาได้ ซึ่งก็ต้องเป็นความเห็นเกี่ยวกับหลักการและเหตุผล แล้วแต่ว่าใครจะมองในมุมไหน อย่างไร เมื่อผมอ้างคำว่าเขาเป็น "บุคคลสาธารณะ" เมียผมจึงยอมเงียบ แต่ในใจนั้นผมรู้ว่าเธอปรารถนาอย่างยิ่ง และคงไม่อยากให้เราผิดไจกัน
เพื่อให้สาธารณะได้อ่านทรรศนะต่างๆของคุณเนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ ที่มีความเห็นต่อการเข้าไปเป็น"สมาชิกสภาปฎิรูป" ว่าเป็นใด ต้องการอะไร ผมจึงได้แบ่งปันบทสัมภาษณ์นี้มาให้ท่านประเมินกันเอง แน่นอนมีหลายเรื่องที่ผมเห็นคล้อยตาม ถ้าหากเขาจะไมเสียหลักการไปอยู่ใต้อำนาจนิยมของคณะรัฐประหารที่ขณะนี้ยังมีอำนาจเบ็ดเสร็จทั้งในฐานะหัวหน้า คสช.และหัวหน้าคณะรัฐบาล รุ่นเพื่อนและรุ่นน้องของผมอีกหลายคนก็เห็นว่ามีอันเป็นไปแบบเดียวกัน
ผมจึงรู้สึกเศร้าที่เราต่างก็เติบมาจนโตด้วยกันแล้ว แต่ทำไมหนอจึงยังเห็นกงจักรเป็นดอกบัว
ผมว่าจะไม่ยุ่งกับบุคคลสาธารณะผู้นี้แล้วเชียว ทั้งเมียและลูกขอร้องไว้ เมียบอกว่า เขามาด่ามาว่าอะไรหรือ ผมก็ตอบไปว่า เปล่า ซึ่งผมก็ไม่อยากจะสาธยายให้ทราบถึงบางเรื่องในอดีต ว่าวิธีของเขานั้นลึกซึ้งในความลวงมาตลอด ผมไม่อยากมีปัญหากับเมียจึงได้แค่ตอบไปว่า ที่ตอดนิดตอดหน่อยเขานั้น เขาก็สามารถเขียนตอบหรือแสดงเหตุผลได้ พื้นที่ก็มีมากมาย บารมีที่สั่งสมมาก็มีอยู่ไม่น้อย เขียนเป็นบทกวีก็ได้ เพราะผมตอบแบบคำคล้องจองเป็นบทกวีไม่ด้ อีกอย่างผมก็ถือว่าเขาเป็นรุ่นเดียวกับผม แม้จะอายุมากกว่า แต่เรามาเรียนจบจากธรรมศาสตร์ปีเดียวกัน
เขาสามรารถให้เหตุผลได้ว่าทำไมจึงต้องไปรับใช้เผด็จการ เขาลืม "เพียงความเคลื่อนไหว"ของเขาไปเสียแล้วหรือ ลืมวรรคทองที่ว่า "การเกิดต้องเจ็บปวด ต้องร้าวรวด ต้องทรมา.." ไปเสียแล้วหรือ เพียงแค่เวลา 40 ปี ประเทศของเรามีการรัฐประหารเกิดขึ้นมาแล้วกี่ครั้ง วนเวียนยํ่าซั้าที่ ถ้าว่าไม่ชอบ"คนอย่างทักษิณ" ว่าเป็นทุนสามานย์ด้วยเหตุผลใดก็ตาม เขาก็ต้องประเมินให้เห็นภาพทั้งหมดด้วยว่ายังมี "คนจำพวกทักษิณ" ที่เป็นพวกจอมลวงโลกอยู่อีกไม่น้อย เพียงแต่พวกเขาไม่ออกมายืนตากฝนให้เปียกเท่านั้น
ผมบอกเมียไปว่า ถ้าเพียงเขาอยู่เฉยๆ นิ่งๆ เสียบ้าง ไม่ต้อง"สำนึกผิด"ก็ได้ แต่ก็ควร"สำนึกพลาด"ว่าสิ่งที่เห็นและเป็นอยู่ภายหลังการเข้ามา"ล้างท่อ"ของทหารเมื่อวันที่ 22 พฤษภาคม 2557 นั้นมันผิดและพลาดทางหลักการ จะอ้างปฎิรูปโน่นปฎิรูปนี่ก่อนเลือกตั้ง มันไม่มีความหมายอะไรเลย มัน nothing come from nothing วัยแก่เฒ่าด้วยกันแล้วเพียงเรื่องแค่นี้น่าจะชัดเจนได้ไม่ยาก ส่วนเรื่องทักษิณ หรือไม่ทักษิณ หรือ"ทุนสามานย์" อะไรแบบไหนนั้น ก็ต้องดูกันในรายละเอียดเป็นเรื่องๆ เป็นคนๆ ตั้งแตบนฐานพีระมิดที่เป็นยอดสุดจนถึงฐานพีระมิดที่อยู่ล่างสุด ไม่มีข้อยกเว้นทั้งนั้น ไม่ว่าไพร่ หรือเจ้า หรือมหาเศรษฐีที่ไหนก็ตามบุคคลชั้นกวีรัตนโกสินทร์ควรต้องมองให้ทะลุปรุโปร่ง เอากันตั้งแต่สำนักงานทรัพย์สินส่วนพระมหากษัตริย์ ( ที่เพื่อนนักเขียนรุ่นน้องคนหนึ่งเข้าไปรับใช้อยู่ทุกวันนี้ ) จนถึงจำพวก"ทุนในชาติ" และ"ทุนข้ามชาติ"ของเราเอง ไม่ว่าจะเป็นกิจกรรมในการหลบใต้ขนตาศัตรูแบบไหน เราควรต้องรับรู้ข้อมูลและมองให้ออก ( "หลบใต้ขนตาศัตรู" สำนวน"สามก๊ก" ) บุคคลเหล่านี้เชี่ยวชาญและมีเครื่องมือมากมายที่จะใช้กิจกรรม"สร้างภาพทางวัฒนธรรม"ได้ร้อยแปดพันเก้า ทั้งประเภทของ เสี่ย จ. เสี่ย ธ. เสี่ย ว. ฯลฯ ( ไม่เกิน 20 ตระกูล ) จนทำให้การสร้างภูมิคุ้มกันของราษฏรตํ่าลงเรื่อยๆ ( ในความหมายทางชนชั้น เช่น "รวยก็รวยขึ้น จนก็จนลง" และเกิดความเห็นทำนอง "คนไม่เท่ากัน"ขึ้นมา ในท่ามกลางความเปลี่ยนแปลงของทุนโลกาภิวัฒน์ )
ผมตอบเมียที่ปรารถนาดีเพราะไม่อยากเห็นผมยุ่งใจไปว่า เมื่อก่อนเขาเป็นเพื่อนมาอย่างไร เดี๋ยวนี้ในทางส่วนตัวก็ยังเป็นเพื่อนกันเช่นนั้น ( ซึ่งก็แล้วแต่เขา ) แต่ที่ผมจำต้องมีความเห็น มีทรรศนะที่แตกต่าง ก็เพราะในฐานะที่เขาเป็น สปช. กินเงินภาษีของราษฎร เพื่อเป็นเงินเดือนค่าปฎิรูปอะไรก็ไม่รู้มากกว่าแสนบาท
ดังนั้น เมื่อกวีรัตนโกสินทร์เต็มใจและยินดีมารับอาสากินเงินเดือน สปช.จากภาษีของราษฎรเพิ่มขึ้น ถือว่าเขาได้โน้มตัวมาเป็น"บุคคลสาธารณะที่เกี่ยวข้องกับการเมือง" ใครต่อใครจึงย่อมสามารถมีความเห็นเกี่ยวกับเขาได้ ซึ่งก็ต้องเป็นความเห็นเกี่ยวกับหลักการและเหตุผล แล้วแต่ว่าใครจะมองในมุมไหน อย่างไร เมื่อผมอ้างคำว่าเขาเป็น "บุคคลสาธารณะ" เมียผมจึงยอมเงียบ แต่ในใจนั้นผมรู้ว่าเธอปรารถนาอย่างยิ่ง และคงไม่อยากให้เราผิดไจกัน
เพื่อให้สาธารณะได้อ่านทรรศนะต่างๆของคุณเนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ ที่มีความเห็นต่อการเข้าไปเป็น"สมาชิกสภาปฎิรูป" ว่าเป็นใด ต้องการอะไร ผมจึงได้แบ่งปันบทสัมภาษณ์นี้มาให้ท่านประเมินกันเอง แน่นอนมีหลายเรื่องที่ผมเห็นคล้อยตาม ถ้าหากเขาจะไมเสียหลักการไปอยู่ใต้อำนาจนิยมของคณะรัฐประหารที่ขณะนี้ยังมีอำนาจเบ็ดเสร็จทั้งในฐานะหัวหน้า คสช.และหัวหน้าคณะรัฐบาล รุ่นเพื่อนและรุ่นน้องของผมอีกหลายคนก็เห็นว่ามีอันเป็นไปแบบเดียวกัน
ผมจึงรู้สึกเศร้าที่เราต่างก็เติบมาจนโตด้วยกันแล้ว แต่ทำไมหนอจึงยังเห็นกงจักรเป็นดอกบัว
...
Credit
...
บทสัมภาษณ์ที่เกี่ยวเนื่อง...
“เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์” ปฏิรูปศิลปวัฒนธรรมภาคประชาชน
ที่มา สำนักข่าวอิศรา