วันพุธ, ตุลาคม 15, 2557

อนิจจา ความแตกต่างของกาลเวลา... 40 ปี 14 ตุลา กับ 41 ปี 14 ตุลา

41 ปี 14 ตุลา

วันนี้(14ต.ค.)กลุ่มธรรมศาสตร์เสรีเพื่อประชาธิปไตย(LLTD)ได้มีการจัดกิจกรรมเสวนาโดยใช้ชื่อว่า ”ห้องเรียนประชาธิปไตย : บทที่ 2 (คาบชดเชย) จาก 14 ตุลาถึงฮ่องกง ขบวนการนักศึกษากับประชาธิปไตย” ซึ่งมีการนัดรวมตัวกันเวลา 16.30น. ที่บริเวณลานโพธิ์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ท่าพระจันทร์

ล่าสุด เมื่อเวลาประมาณ 14.00 น. เจ้าหน้าที่ ตำรวจ ได้นำกำลังเจ้าที่ควบคุมฝูงชนพร้อมโล่ ประมาณ 10 นาย นั่งมาในรถตู้ตำรวจ และจอดเฝ้าสังเกตการณ์บริเวณลานโพธิ์ ซึ่งจากการติดตามของเราพบว่า จนท. ได้ติดเครื่องยนต์ และยืนยันว่ามีตำรวจนั่งกันอยู่ภายในรถ ส่วนบริเวณใกล้เคียงกันนั้นเช่น ประตูฝั่งท่าพระจันทร์ มีตำรวจสายตรวจ4 นาย ยืนประจำการที่ประตู รวมทั้งทราบว่ามีตำรวจประจำอยู่ทุกประตูเข้าออก มธ.


ที่มา มติชนออนไลน์

ภาพบรรยากาศงานจาก
กลุ่มธรรมศาสตร์เสรีเพื่อประชาธิปไตย (LLTD)

4 วิทยากร + 1 พิธีกร




ooo

กินเหล้า เฝ้าอนุสาวรีย์ฯ เล่าความหลัง
14 ต.ค.57


....
จาตุรนต์ ฉายแสง เล่าความหลัง...


มีคำถาม ถามผมไว้ว่า อยากให้เล่าว่า วันที่ 6 ตุลา 2519 , 14 ตุลา 2516 ผมทำอะไร เมื่อวันที่ 6 ตุลา ที่ผ่านมาผมเล่าไปแล้วว่า วันที่ 6 ตุลา 19 ผมทำอะไร วันนี้ก็เลยต้องเล่าต่อว่าวันที่ 14 ตุลา 2516 ผมทำอะไร ความจริงก็ไม่ใช่เรื่องสลักสำคัญอะไรเลย เพียงแต่มีคนอยากให้เล่าก็เลยคิดว่าน่าจะเล่าได้ การวิเคราะห์แบบเป็นเรื่องเป็นราวมากๆเกี่ยวกับเหตุการณ์ 14 ตุลา ก็ทำมามากแล้ว ปีนี้ก็เลยขอเล่าเรื่องแบบเล็กๆธรรมดาๆ มีเวลาก็อาจจะวิเคราะห์กันได้อีกบ้างด้วย

อารัมภบทเสียนาน ขอโทษด้วยครับ

เดือนตุลาคม ปี 2516 ผมเป็นนักศึกษา ปี 1 คณะแพทย์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ช่วงต้นเดือนตุลา มีการชุมนุมที่กรุงเทพฯ ที่มช.ก็มีการชุมนุมเหมือนกัน แต่เป็นการชุมนุมเล็กๆในมช. มีการตั้งเวทีปราศรัย ผมผ่านไปก็แวะฟังอยู่บ้างด้วยความสนใจ แต่ก็ไม่ถึงกับเข้าร่วมการชุมนุม ประมาณวันที่ 11 หรือ 12 ตุลา ก็ปิดเทอมแรกพอดี

ค่ำวันที่ 12 ตุลา ผมก็นั่งรถทัวร์กลับกรุงเทพฯเพื่อจะกลับแปดริ้ว ถึงกรุงเทพฯเช้าวันที่ 13 ตุลา เจอกับเพื่อนยังไงจำไม่ได้ แทนที่จะเดินทางต่อไปแปดริ้ว ผมก็ไปร่วมชุมนุมอยู่ที่ถนนราชดำเนิน จำได้ว่าจุดที่เจอเพื่อนเป็นจุดแรกที่เรียกได้ว่า เราเข้าไปร่วมการชุมนุมคือบริเวณใกล้ๆอนุสาวรีย์ประชาธิปไตยฝั่งตรง ข้ามกับรร.สตรีวิทย์ฯ

บรรยากาศการชุมนุมวันนั้นเข้มข้น คึกคักมาก ได้เห็นการจัดขบวน การเตรียมการ ฟังการปราศรัยจากรถบัญชาการที่ปลุกเร้าใจอย่างมาก เสียงร้องตะโกน ร้องเพลง สลับกันไป ผู้คนที่แตกต่างหลากหลายมีจุดร่วมกันอยู่ที่ไม่พอใจหรืออาจจะพูดได้ว่า เกลียดชังผู้มีอำนาจในขณะนั้นอย่างมาก

ถึงบ่าย ตกเย็นก็เห็นประชาชนมากมายเต็มไปหมด มีความรู้สึกว่าคนมากจริงๆ มองไปต้นทาง ปลายทางเห็นแต่คนเต็มไปหมด ไม่รู้ว่าขบวนไปสิ้นสุดที่ไหน เป็นความประทับใจไม่เคยลืมถึงความหมายและความยิ่งใหญ่ของคำว่า "พลังประชาชน"

ผมร่วมเดินขบวนไปเรื่อยๆจนค่ำ จนขบวนไปถึงข้างสวนจิตรฯ อยู่กับขบวนไปจนถึงเกือบรุ่งเช้า ผมออกจากขบวนไปนอนพักที่หอพักใกล้ๆนั้น แล้วตอนเช้าก็กลับบ้านที่แปดริ้ว ทราบในเวลาต่อมาว่ามีการปะทะกันระหว่างนักศึกษากับตำรวจ ผมติดตามสถานการณ์ได้บ้างไม่ได้บ้างอยู่ที่บ้าน จำได้ว่า มีเพื่อนบ้านเอาแถลงการณ์มาแบ่งกันดู ทั้งหนังสือพิมพ์ลงข่าวและข่าวลือหรือการพูดคุยของผู้คนเป็นไปในทางเดียวกันคือ เห็นใจนักศึกษาประชาชนที่ถูกปราบ ถูกฆ่า ไม่ชอบ ไม่พอใจผู้มีอำนาจในขณะนั้นอย่างมาก

ผมติดตามข่าวอย่างกระท่อนกระแท่น จนกระทั่งมีประกาศทางโทรทัศน์ว่า ผู้มีอำนาจในขณะนั้นได้ลาออกและเดินทางออกจากประเทศไทยแล้ว อันเป็นฉากสุดท้ายของเหตุการณ์ 14 ตุลา 2516

เหตุการณ์ 14 ตุลา 16 และสภาพเหตุการณ์บ้านเมืองที่เป็นประชาธิปไตยอย่างมาก ชนิดที่ไม่เคยปรากฏมาก่อน มีผลต่อความคิดและการใช้ชีวิตของนักศึกษา ประชาชนจำนวนมาก ซึ่งมีผมเป็นหนึ่งในนั้นด้วย ได้เกิดการเรียนรู้ การทำกิจกรรม การต่อสู้เพื่อประชาธิปไตยและการสร้างสรรค์สังคมที่ดีงาม การเคลื่อนไหวต่อสู้ในช่วงนั้นถ้ามองย้อนหลังไปก็จะพบว่า มีทั้งถูกและผิด ที่ผู้เข้าร่วมก็คงสรุปบทเรียนหรือเรียนรู้ในลักษณะที่ต่างๆกันไป

สังคมไทยอยู่ในสภาพที่เปิดให้ประชาชนมีสิทธิเสรีภาพมากๆ อยู่ได้ไม่ถึง 3 ปีดี ความขัดแย้งแตกต่างทางความคิดก็ทวีความแหลมคมมากยิ่งขึ้น จนในที่สุดผู้มีอำนาจก็ได้ตัดสินใจใช้กำลังความรุนแรงเข้าจัดการกับปัญหาด้วยการเข่นฆ่านักศึกษาประชาชนจำนวนมาก และทำรัฐประหารยึดอำนาจในวันที่ 6 ตุลาคม 2519
--------

อนิจจา ความแตกต่างของกาลเวลา....
40 ปี 14 ตุลา

"คนเราจะบรรลุความเป็นเสรีชนได้อย่างไร? หากไม่สามารถเลือกรัฐบาลที่ตัวเองพอใจ และบอกโลกได้ว่าตัวเองต้องการอะไร?

ความเป็นธรรมก็เช่นกัน ถ้าคนที่เสียเปรียบไม่สามารถพลักดันให้รัฐคุ้มครองได้ ระบอบประชาธิปไตย ไม่ใช่ระบอบที่เลื่อนลอยจับต้องไม่ได้ แต่มีปรัชญาสาระสำคัญ1ประโยคคือ ประชาชนปกครองตัวเอง" !

เสกสรรค์ ประเสริฐกุล
40ปี 14ตุลา
13 ตุลาคม 2556

http://www.youtube.com/watch?v=DNFAth4hdLM