จดหมายจากทนายประเวศ ประภานุกูล ถึงญาติหมายเลข8 (ฉบับที่ 1)

#จดหมายจากประเวศประภานุกูล
#ญาติประเวศหมายเลข8 (ฉบับที่ 1) 

หมายเหตุ :
จดหมายด้านล่าง เป็นการคัดเอาเนื้อความสำคัญของจดหมายที่ทนายประเวศส่งถึงญาติหมายเลข 8 โดยผู้รับได้รับจดหมายในวันที่ 15 มีนาคม ที่ผ่านมา

แดน 3 เรือนจำพิเศษกรุงเทพมหานคร

24 กุมภาพันธ์ 2018

หลานรัก

อาได้รับจดหมายของเราเมื่อวันที่ 21 วันเดียวกับที่กลุ่มนักรบศรีวิชัยแห่งกปปส. เข้ามาแดน 3 จำนวน 12 คน (เข้ามาตั้งแต่คืนวันที่ 21 กุมภาพันธ์) เราคงรู้ข่าวคดีของพวกเขาแล้ว ที่อาเห็นหน้าก็ดูจ๋อยๆ แต่ก็ได้ยินว่ามีการพูดแขวะกับคนเสื้อแดง

รุ่นอาเป็นรุ่นก่อนสภาทนายความ อาเลยไม่มีประสบการณ์การสอบตั๋วทนาย เอาเป็นว่า เราทำข้อสอบตามแนวทางของพวกสภาทนายความแล้วกันครับ ไว้ใช้งานจริง ทำงานจริง อาค่อยขัดเกลาความโหลยโท่ยของพวกสภาทนายความออกให้

เราพูดเหมือนไม่รู้จักทหาร ทหารเป็นอาชีพรับจ้างฆ่าคนอยู่แล้ว เลยไม่ต่างจากโจร

คนไทยไม่ได้เป็นโรคสมาธิสั้นเท่านั้น แต่เป็นโรคความจำสั้นด้วยครับ

เรารู้จักบัวเหล่าที่ 5 มั้ยครับ บัวเหล่าที่ 5 เป็นมุกของเพื่อนเสื้อแดงในนี้ครับ คือ บัวเหล่าที่ 4 เป็นอาหารของปลาและเต่า แต่เหล่าที่ 5 เต่ากัดกินแล้วถุยทิ้ง (แม้แต่เต่ายังถุยทิ้ง เลยเรียกว่า บัวเหล่าเต่าถุย)

จดหมายของเราใช้กระดาษ A4 Print จากคอมฯ แต่อาจะต้องเขียนด้วยมือบนกระดาษฉีกจากสมุดเด็กนักเรียน เหมือนยุคคอมฯ กับยุคหินเก่าเลยครับ

คนที่อยู่ในนี้เหมือนจำลองมาจากสังคมข้างนอก คนส่วนใหญ่ฐานะยากจน ที่จัดว่าฐานะดีอยู่ มีราว 5-10% ยิ่งพูดถึงการศึกษายิ่งแย่ สังคมในนี้ผลักดันให้คนเห็นแก่ตัว

คุกไทยห้ามสัตว์เลี้ยงเข้า แต่ในนี้มีแมวเยอะ เดือนที่แล้วเพิ่งระดมจับไปฉีดวัคซีนโรคกลัวน้ำกับทำหมัน แต่คงแค่ไม่ให้มันเพิ่มจำนวนเร็วเท่านั้น เพราะตอนนี้ยังมีลูกแมวที่ทำหมันไม่ได้ แมวในคุกเนี่ย เจ๋ง ดอกจิก เคยเอาไปเล่นมุกว่าเป็นแมวขโมย แมวเป็นสัตว์เลี้ยงเพียงอย่างเดียวในนี้ (นอกเหนือจากสัตว์ที่ไม่พึงปราถนาอย่างแมลงสาบ, มด ฯลฯ) มีเรื่องให้เล่าเกี่ยวกับแมวเยอะ โดยเฉพาะแมวดำใส่ถุงเท้าขาวที่เราชอบ (มีอยู่ตัวหนึ่ง) มันแสบ ทั้งปีนต้นไม้ (เพื่อจะจับลูกนกรังนก) ทั้งการปีนกำแพง แต่ไว้เล่าทีหลังแล้วกันครับ

วันก่อน (22 กุมภาพันธ์) มีของฝากเข้ามาถึงอา เป็นบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปนิสชิน 1 ลัง ไม่รู้ใครซื้อให้ วันก่อน (วันที่ 21 กุมภาพันธ์) ไม่มีใครมาเยี่ยม ใบสั่งซื้อก็ไม่เขียนชื่อคนซื้อ เราพอหาได้มั้ยครับว่าใครมาซื้อให้อา

คดีของอา แท้จริงแล้วเป็นการฟ้องศาลไทยต่อชาวโลก เป็นการโจมตีไม่ใช่ป้องกัน หรือต่อสู้คดี มันเลยยากที่คนทั่วไปจะเข้าใจ ไม่ว่าผลคดีของอาจะเป็นยังไง ประวัติศาสตร์โลกจะตัดสินศาลไทยในอนาคต และที่ว่าคนทั่วไปยากจะเข้าใจ ยังไงก็คงมีหลายคนเข้าใจ ชาญวิทย์บอกว่ามีการพูดคุยกันมานานแล้วกับการใช้การปฏิเสธอำนาจศาลในการต่อสู้คดี เขาเลยตื่นเต้นและอยากเห็นคำตอบของศาลไทยต่อคดีของอา แต่ก็อีกตอนนี้คดีของอายังไม่มีเจ้าของสำนวน ยังไม่มีคนรับผิดชอบ คงต้องรอดูท่าทีของศาลในวันที่ 8 พฤษภาคม

อ้อ...ตอนนี้มีข่าวลือว่าศาลหยุดการพิจารณาคดี 112 ทั้งหมดเอาไว้ก่อน ไม่ทราบเราพอเช็คข่าวได้มั้ยครับว่าจริงหรือเปล่า

ยุคนี้การสื่อสารไร้พรมแดน เดือนหน้าอาก็อายุ 58 แล้ว ถือว่าเข้าสู่นับถอยหลังวันตายได้ ซึ่งก็คงไม่นาน แต่ชื่อและคดีนี้จะคงอยู่เป็นคนแรกที่ปฏิเสธอำนาจอธรรมของศาลไทย สิ่งที่อยากรู้ที่สุด แต่ไม่มีโอกาสรู้ คือ ประวัติศาสตร์โลกจะพูดถึงคดีนี้กับศาลไทยว่าอย่างไร?

อาขอจบจดหมายนี้ด้วยข้อความจากกระดาษที่ชาญวิทย์ เจอสอดในหนังสือเล่มหนึ่ง

อหังการณ์แห่งเสรีชน (ต้นฉบับบนกระดาษเขียนว่า – อหังการณ์)

เพราะเราไม่ผิด ไม่คิดยอมแพ้
จากวันที่อ่อนแอ แม้นลำบาก
ต่อให้สิ้นสูญทุกสิ้น ต้องพลัดพราก
ก็พร้อมจะเดิน ต่อไป
ขอเพียงโอกาส จะสู้อีกครั้ง

คุกตะรางที่เคยอยู่ พบสหายที่เคยร่วม แม้กายถูกจองจำ แต่ใจยิ่งใหญ่ เปี่ยมอุดมการณ์

ด้วยรักและชื่นชม

ประเวศ ประภานุกูล


Free Prawet Prapanukul