อย่าเพิ่งถอดใจ

สงกรานต์ ๖๐ ในทางปฏิบัติเริ่มแล้วตั้งแต่เมื่อวานซืน ผู้คนทะยอยกันกลับภูมิลำเนาด้วยอัตราความถี่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ดังจะเห็นสภาพที่สถานีขนส่งเมื่อวาน และบรรยากาศอ้างว้างบนท้องถนนกรุงเทพฯ วันนี้





เถลิงศกของไทยใน พ.ศ.นี้ เกือบอดเล่นสาดน้ำจากท้ายกระบะรถกันแล้ว

มิใย Chamnan Pengpark added 2 new photos พร้อมคอมเม้นต์
“พระสังฆราชรับสั่ง สงกรานต์ผิดเพี้ยน แค่รดน้ำขอพรผู้ใหญ่ รื่นเริงสักนิด ไม่ใช้กระบอกฉีดน้ำ???”

http://www.matichon.co.th/news/525234
https://www.facebook.com/WassanaJournalist/videos/1413128048745649/





ก่อนสงกรานต์ก็ตรงกับฤดูเกณฑ์ทหาร ฮือฮากันใหญ่เมื่อดาราหน้ามนจับได้ใบแดงสมใจลุงตู่ ขณะที่ ‘จ่านิว’ สิรวิชญ์ เสรีธิวัฒน์ ไปหน่วยคัดเลือกแจ้งสละสิทธิผ่อนผัน กลับ

“ไม่ต้องจับใบดำใบแดง ไม่ต้องเข้ากรมเกณฑ์ทหาร เนื่องจากผลตรวจร่างกายออกมาเป็นคนจำพวก ประเภท ‘อ้วนพี’ คือค่าดัชนีมวลกายไม่ได้มาตรฐานเกิน ๓๕ ระหว่างน้ำหนัก-ส่วนสูง” (ดังรายงานของ สำนักข่าวตรงประเด็น)

หากแต่พอมาถึงกรณี ‘ไผ่ ดาวดิน’ นายจตุภัทร์ บุญภัทรรักษา ผู้ที่ศาลปฏิเสธให้ประกันปล่อยตัวชั่วคราวมาร้อยกว่าวัน ยังถูกคุมขังอยู่เรือนจำขอนแก่น ปรากฏว่าโดน ‘วิชามาร’

“ทหารกล่าวหาผ่านสื่อด้วยข้อมูลเท็จว่าไผ่ ดาวดิน หนีทหาร-ประกาศจะออกหมายจับ ทั้งที่ได้รับการยกเว้นเพราะเรียน ร.ด.” (Sunai@sunaibkk)‏

“ทหารค้นหาเอกสารบอกไม่เจอ แม่หยิบเอกสารที่เตรียมไปแสดง ทีนี้เจอและออกตัวเป็นการใหญ่” นายวิบูลย์ บุญภัทรรักษา พ่อไผ่โพสต์





หากแต่ว่า ก่อนจะถึงวันที่ ๑๓ เมษา มันมีวันที่ ๑๐ (ของปี ๕๓) อันกลายเป็นวัน ‘เหยื่ออธรรม’ Les Misérables สำหรับคนไทยจำนวนมาก ดังที่ สุชาติ สวัสดิ์ศรี รำพึง

“มองย้อนกลับไปในปี ๒๕๕๓ ที่ ‘คนตายทุกคนมีใบหน้า’ ไม่ว่าเป็นฝ่ายสีไหนก็ตาม ในอนาคต ‘แม้ว่าจะมีการเลือกตั้งตามการออกแบบของ ‘รัฐธรรมนูญ คสช.’ แล้ว แต่คำว่า ‘ปรองดอง’ ก็ยังคงห่างไกล”

ไฉนจึงอย่างนั้น ต้องไปดูและฟังว้อยซ์ทีวีสัมภาษณ์ มุทิตา เชื้อช่าง หนึ่งในผู้เขียน ‘วีรชน ๑๐ เมษา : คนที่ตายมีใบหน้า คนที่ถูกฆ่ามีชีวิต’

“นับจากปี ๒๕๕๓ มันก็น่าเศร้านะ เป็นความรุนแรงทางการเมืองที่เราไม่รู้ว่าเกิดความผิดพลาดที่จุดไหน แต่มันทำให้ เป็นจุดตั้งต้นของความรุนแรงทางการเมืองต่อๆ มา” เธอพ้อ

“ต้นทุนของคนที่ออกมาสู้ฝั่งหนึ่งมันเยอะมาก และมีคดีต่อเนื่องตั้งแต่ปี ๒๕๕๓ ยังมีคนอยู่ในคุกเพียบเลย ยาวนานตั้งแต่ตอนนั้น...

เราก็รู้สึกว่าเป็นความบอบช้ำ ในขณะที่บทเรียนก็ไม่เคยถอดกันจริงจังในทุกฝ่าย ฝ่ายเคลื่อนไหวก็เห็นแต่ทะเลาะกันตลอด ไม่มีการถอดบทเรียน แล้วก็แตกกัน ประชาชนก็เหนื่อยอ่อน อ่อนล้า”

(http://news.voicetv.co.th/thailand/479148.html)




ได้แต่ภาวนา ฝ่ายประชาธิปไตยอย่าเพิ่งถอดใจ