วันพุธ, เมษายน 12, 2560

#10AprilWhereAreYou ย้อนไป 7 ปีที่แล้ว ในวันที่เกิดอาชญากรรมรัฐอำมหิต





ย้อนไป 7 ปีที่แล้ว ในวันที่เกิดอาชญากรรมรัฐอำมหิต

ข้าพเจ้าและพี่เบิร์ด ในวันวัยที่เรา 2 คนยังเป็นนักข่าววิ่งกวดทำข่าวกันอยู่นอกสำนักงานเสียเป็นส่วนใหญ่

ปี 2553 ไมีมีข่าวไหนใหญ่ไปกว่าการชุมนุมของกลุ่ม "แนวร่วมประชาธิปไตยต่อต้านเผด็จการแห่งชาติ (นปช.)" หรือที่คนส่วนใหญ่เรียกกันในชื่อ "เสื้อแดง"

10 เมษายน 2553 ข้าพเจ้าและพี่เบิร์ดเข้าเวรตรงกัน ขณะที่กำลังจะออกจากโรงพิมพ์ย่านประชาชื่น ตกลงกันว่าใครจะไปประจำยังจุดไหน

ระหว่าง "เวทีชุมนุมที่สะพานผ่านฟ้า" กับ "เวทีชุมนุมที่แยกราชประสงค์"

"พี่เลือกก่อนเลย ผมยังไงก็ได้..." ผมบอกพี่เบิร์ด

สุดท้าย อาจเพราะเห็นผมเป็นเด็กบ้านนอกคอกนา น่าจะมีโอกาสได้ไปเดินสำรวจตรวจตราย่านธุรกิจอย่างราชประสงค์ พี่เบิร์ดจึงเลือกไปสะพานผ่านฟ้า

ราว 10.00 น. หลังเวทีการชุมนุมที่แยกราชประสงค์ ข่าวลือเรื่องการ "สลายชุมนุม" ทั้ง 2 จุด เริ่มอึกทึกกึกก้อง หลังการแถลงข่าวตอน 11.00 น.บรรดาแกนนำมีอาการกระสับกระส่าย โทร.เช็คข่าวเป็นการใหญ่ การ์ดหลังเวทีเริ่มเพิ่มมาตรการเข้มงวด

รัฐบาลจะสลายการชุมนุมทั้งสองเวที / สลายเวทีราชประสงค์ก่อน / สลายเวทีผ่านฟ้าก่อน ฯลฯ เหล่านี้คือความปั่นป่วน ไม่รู้แน่ แต่ที่แน่ๆ คือ เสียงตูม เสียงปัง ที่ดังแต่ละครั้งทำเอาทุกคนต้องเตรียมทางหนีทีไล่

การ์ด นปช.แจกผ้าคนละผืน น้ำคนละขวดให้นักข่าวและผู้ชุมนุม เผื่อมีการยินแก๊สน้ำตาเข้าใส่อาจจะพอช่วยบรรเทา ตอนนั้นข้าพเจ้าเอาผ้าปิดจมูก น้ำอยู่ในเป้ มัดเชือกรองเท้าอย่างแน่หนา มีข่าวฮือ เฮ ทางไหนก็วิ่งเข้าไปเกาะติดเพื่อที่จะรายงานเหตุการณ์

แต่จนแล้วจนรอด ที่แยกราชประสงค์ก็ยังคงเป็นข่าวลือ ขณะที่สะพานผ่านฟ้า ชัดเจนแล้วว่าทหารเคลื่อนกำลังลัง "ขอคืนพื้นที่"

"เป็นไงบ้างพี่ สถานการณ์ทางนั้น" ผมโทร.ถามเพื่อนร่วมงาน "ให้ไปช่วยมั้ย ทางนี้ไม่มีอะไร..."

"ทหารเข้ามาแล้ว แต่ไม่เป็นไร... ได้ ได้ ไหวอยู่..." พี่เบิร์ดตอบกลับ สำหรับการรับมือกับข่าวที่กำลังจะเกิด

ผมนั่งเช็คข่าวการ "ขอคืนพื้นที่" เวทีชุมนุมสะพานผ่านฟ้า แกนนำบางคนขึ้นปราศรัย รายงานให้ผู้ชุมนุมที่แยกราชประสงค์ทราบเป็นระยะ บางตอนก็ขอกำลังเสริมเข้าไปสนับสนุนเวทีทางโน้น

"เป็นไงบ้างพี่..." ผมโทร.หาพี่เบิร์ดอีกครั้ง

"แย่... มีคนตายแล้ว...วุ่นวายมาก แก๊สน้ำตาเต็มไปหมด เดี๋ยวแค่นี้ก่อนนะ มีอะไรเดี๋ยวพี่โทร.หา" พี่เบิร์ดตอบกลับมา เสียงที่ดังเข้ามาในโทรศัพท์ปลายสายคือเสียงปืน เสียงระเบิดแทรกเป็นระยะ

บ่ายแก่ๆ แกนนำคนหนึ่งขึ้นเวทีแยกราชประสงค์ พูดเรื่อง "มีคนตายที่สะพานผ่านฟ้า"

เสียงผู้ชุมนุมด่าขรม บางคนร้องไห้ตาแดงก่ำ จาก 1 ศพ แกนนำขึ้นรายงานจำนวนผู้เสียชีวิตเพิ่มเป็น 2 3 4 5 6 และอีกเรื่อยๆ อย่างไม่มีทีท่าว่าจะหยุด ซึ่งทั้งหมด เสียชีวิตด้วยกระสุนปืนความเร็วสูง

"คนไทยโชคดีที่มีอภิสิทธิ์เป็นายก" คำของ พล.อ.เปรม ติณสูลลานนท์ ที่กล่าวไว้เมื่อครั้ง อภิสิทธิ์ได้เป็นนายกฯ จากการยกกำลังย้ายค่ายของกลุ่มก๊วนการเมืองหนึ่งแวบเข้ามาในหัว

ก่อนพระอาทิตย์ตก พี่เบิร์ดโทร.มาหา บอกว่าแกนนำที่เวทีผ่านฟ้าประกาศยุบเวที แล้วให้ผู้ชุมนุมมารวมกันที่แยกราชประสงค์

เวทีชุมนุมยุบแล้ว แต่การปะทะกันระหว่างทหารกับผู้ชุมนุม รวมถึงยอดผู้เสียชีวิตยังไม่หมด

ณัฐวุฒิ ใสยเกื้อ ซึ่งดูแลเวทีที่แยกราชประสงค์ ประกาศขอกำลังมวลชนทางนี้ไปช่วยเหลือเพื่อนพี่น้อง ได้คนตามที่ต้องการก็เคลื่อนไปรับผู้ชุมนุมอีกฝั่ง หวังจะให้มารวมกับที่เวทีราชประสงค์ ให้เหลือเพียงที่เดียว

"แผ่นดินร่ำร้องระงม ผู้คนทับถมสะอื้น ผ่านวันและคืน ลบเลือนจางหาย ไหม้มอดเป็นเถ้าธุลี คนกล้ากว่านี้มีไหม ถึงวันที่สุดท้าย พร้อมตายเคียงกัน..." จิ้น กรรมาชน ขึ้นรองเพลง "นักสู้ธุลีดิน" น้ำตาของผู้ชุมนุมที่แยกราชประสงค์ตอนนั้นไหลรวมกันมากมายมหาศาล

"เกียรติภูมิอยู่กลางสนาม นักสู้นิรนามไม่สิ้น ผองธุลีดิน จักพลิกชะตา"

เพลงจบ ... เสียงด่าประณามการกระทำของเจ้าหน้าที่บ้านเมือง ผู้ชุมนุมบางส่วนที่มาจากเวทีผ่านฟ้าขึ้นเล่าเหตุการณ์อำมหิตที่เกิดขึ้น

ตลอดทั้งคืนวันที่ 10 เมษายน บริเวณแยกผ่านฟ้า ถ.ราชดำเนิน แยกคอกวัว กลายเป็นดินแดนมิคสัญญี

รุ่งขึ้น ร่องรอยความเสียหาย กระสุนจริงเจาะกำแพง เสาไฟฟ้า รถราของผู้คน แต่เหนืออื่นใดคือในเนื้อเลือดจิตวิญญาณของผู้ที่ออกมาชุมนุมสองมือเปล่า เรียกร้องขอแค่ให้รัฐบาลที่ไม่ได้มาจากการเลือกตั้ง ยุบสภา คืนอำนาจให้ประชาชน

#10AprilWhereAreYou


Chetawan Thuaprakhon