ทศวรรษที่ผ่านมา ประเทศ ได้อะไรขึ้นมาบ้าง นอกจากเสียโอกาสและเวลา ไปอีกทศวรรษหน้า เราก็ยังล้าหลังเพื่อนบ้านอยู่ดี เพราะคนเก่งๆ ถอดใจหมด - ชัชชาติ บรรยาย เวลาและอนาคตประเทศไทย เปิดใจ ไม่อยากกลับมาเป็นรมต.อีกแล้ว

ชัชชาติ บรรยาย เวลาและอนาคตประเทศไทย เปิดใจ ไม่อยากกลับมาเป็นรมต.อีกแล้ว


ที่มา มติชนสุดสัปดาห์
2 พฤศจิกายน พ.ศ.2559


ที่มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ศูนย์รังสิต นายชัชชาติ สิทธิพันธุ์ อดีตรัฐมนตรีว่าการกระทรวงคมนาคมบรรยายในหัวข้อ “การพัฒนาเศรษฐกิจ สังคมไทยผ่าน การสร้างรถไฟฟ้าความเร็วสูง ต้นทุนที่สูญเสียไประหว่างรถไฟฟ้ายังไม่ได้สร้าง” ในวิชา มธ.101 โลก อาเซียน และไทย (TU101) มีนักศึกษาผู้ลงทะเบียนเรียนวิชานี้เข้าฟังบรรยาย ประมาณ 800 คน

นายชัชชาติ กล่าวว่า สิ่งที่ฆ่าทุกอย่าง อย่างไม่ละเว้น ก็คือ เวลา เราทุกคนกำลังถูกฆ่าโดยเวลา แต่เราไม่รู้สึก เพราะเราคิดว่ามันฟรี “Times Kill Indiscriminately” ทศวรรษที่สูญหาย ก่อน คสช. จะเข้ามาบริหารประเทศ 2547-2556 ในช่วง 10 ปีเราต้องสูญเสียเป็นตัวเลข จำนวนมาก ในขณะที่ประเทศอื่นๆในอาเซียน และ โลก มีการขยับการพัฒนาตัวเองไปอย่างต่อเนื่อง







นายชัชชาติ ได้ยกตัวอย่าง ประเทศสิงคโปร์ ที่สามารถพัฒนาจากประเทศโลกที่สาม มาเป็นประเทศที่พัฒนาแล้ว “ผมชอบศึกษาประเทศนี้ เพราะ สามารถขับเคลื่อนพัฒนาไปได้ในช่วงชีวิตเรา เขาใช้เวลาพัฒนาอย่างคุ้มค่า ในช่วง10 ปี ของทศวรรษที่สูญหายไปของเรา เขาพัฒนาไปอย่างรวดเร็ว แต่ไทยทำอะไร นี่คือคำถาม?” และ ประเทศไทยในอนาคต เรามีแน่นอน ถ้าเราตั้งใจทำ

ขณะที่หากโฟกัสไปยังโครงการรถไฟความเร็วสูง ประเทศไทยก็มีแผนเกี่ยวกับการลงทุนเรื่องนี้มาเป็นเวลานาน ประเทศเรามีถนนเยอะมาก ประมาณกว่า 2 แสนกิโลเมตร ขณะที่ทางรถไฟมีอยู่เพียงประมาณ 4 พันกิโลเมตร ซึ่งจะสอดคล้องกับการเลือกการลงทุนในเเง่ต้นทุนการส่ง เพราะ เป็นข้อมูลที่นักลงทุนใช้พิจารณาตัดสินใจว่าจะลงทุนในประเทศนั้นๆ และโครงสร้างพื้นฐานเป็นการลงทุนที่จะเป็นปัจจัยขับเคลื่อนเศรษฐกิจของประเทศ

สำหรับปัญหาการจราจรในเมืองหลวงนั้น สิ่งสำคัญคือต้องแก้ที่ระบบขนส่งสาธารณะ โดยเริ่มต้นจาก รถเมล์ เนื่องจากเป็นขนส่งสาธารณะที่ประชาชนส่วนใหญ่สามารถใช้บริการร่วมกันได้ เนื่องจากราคาไม่แพง และจะช่วยผลักให้เกิดมาตรการในการจัดการกับปัญหาการใช้รถยนต์ต่อไปในอนาคต เพราะ หากสามารถจัดบริการขนส่งสาธารณะได้อย่างมีคุณภาพแล้ว รัฐ ก็จะสามารถดำเนินมาตรการต่อไปได้ เช่น การจำกัดรถยนต์ การลดภาวะเหลื่อมล้ำ และการสร้างถนนเพิ่มเพื่อแก้ปัญหาปริมาณรถ ไม่ตอบโจทย์ การแก้ไขที่ตรงจุด ส่วนปัญหาอื่นๆนั้น เป็นโครงสร้างพื้นฐานที่ต้องแก้ไขอยู่แล้ว แต่เวลา ทำให้ล่าช้า อุบัติเหตุที่ทำให้มีคนตาย ส่วนหนึ่งก็มาจากความล่าช้าในการแก้ไขปัญหาโครงสร้างเหล่านั้น อาทิ ถนน สะพานที่ชำรุด เป็นต้น เพราะการไม่ยอมลงทุน ไม่ยอมจ่าย อนาคตอาจต้องจ่ายในราคาที่แพงกว่า หลายคนมักบอกว่าห้ามทำ นู่นนี่นั่น เพราะ มีรายจ่ายที่แพง แต่หากคิดในทางกลับกัน ราคาในอนาคตที่จะต้องจ่ายแพงกว่า และสูญเสียมากกว่า จากการไม่ทำจะมากขนาดไหน และท้ายที่สุดแล้ว อนาคตและโอกาสของประเทศนี้อยู่ที่ พวกเราทุกคน

ขณะที่ช่วงท้ายก่อนจบการบรรยาย ได้เปิดโอกาสให้นักศึกษา ได้ถามคำถามที่สนใจ มีนักศึกษาคนหนึ่ง ลุกขึ้นถามชัชชาติว่า หากสถานการณ์บ้านเมืองกลับมาเป็นปกติแล้ว คิดว่าจะกลับมาทำงานการเมืองในฐานะรัฐมนตรีอีกหรือไม่ แล้วเหตุใดก่อนหน้านี้จึงตัดสินใจรับตำแหน่ง นายชัชชาติตอบว่า ไม่อยากกลับมาเป็นรัฐมนตรีอีกแล้ว เหตุที่ตัดสินใจรับตำแหน่ง เพราะคิดว่าเป็นเรื่องของโอกาส เมื่อมีความรู้ ความสามารถก็อยากใช้ให้เกิดประโยชน์กลับประเทศ ผมไม่ใช่คนที่เก่งที่สุด และในประเทศนี้ยังมีคนเก่งอีกมากมาย แต่เมื่อคุณอยู่ในวังวนของอำนาจ ต้องจัดการความรู้สึกให้ดี ก่อนที่ผมจะรับตำแหน่งรัฐมนตรี คุณแม่ผมร้องไห้ ขอว่าอย่ารับ เพราะกลัวลูกติดคุก วันที่มีการรัฐประหารผมอยู่ในวงเจรจา และถูกควบคุมตัวเป็นเวลา 7 วัน เมื่อกลับมาบ้านคุณแม่ก็ร้องไห้ ผมก็เข้าใจว่านี่คือหัวอกคนเป็นแม่

ขณะที่ก่อนเริ่มการบรรยาย นายชัชชาติ ได้ตั้งคำถามว่า ภาพที่ปรากฏบนจอ นั้น คือสถานที่แห่งใด คำตอบคือ จุดจอดรถไฟธรรมศาสตร์ ซึ่งผ่านมากี่ปีก็ยังเป็นแบบเดิม มีนักศึกษาที่ตอบถูก นายชัชชาติ ได้มอบค่าบรรยายทั้งหมดให้กับนักศึกษาเพื่อไปดำเนินกิจกรรมในคณะต่อไป