เผด็จการ และ รัฐสภาของเผด็จการ

ประชาธิปไตยไม่ใช่เป้าหมาย
ของเผด็จการแต่การสืบสานอำนาจ
และการรักษาสถานภาพของพวกเขา
ต่างหากที่สำคัญ ดังนั้น อย่ามโนมากนักว่าประชาธิปไตย
จะเดินทางมาหาเราแบบสำเร็จรูป

การรักษาอำนาจของเผด็จการ
นั้นเป็นเรื่องที่สำคัญโดยเฉพาะลักษณะ
พิเศษที่เผด็จการเรียนรู้มาตลอดว่า การอยู่ในลักษณะเผชิญหน้ากับ
ประชาธิปไตยและประชาชนนั้น
เป็นเรื่องที่มีต้นทุนสูงมาก ดังนั้นในอดีตหนทางหนึ่งที่เผด็จการ
จะใช้ก็คือการสร้างสถาบันที่มีลักษณะ
หน้าตาเป็นประชาธิปไตยมากขึ้น เพื่อทำให้เกิดลักษณะการดึงดูดและรวม
เอาพลังฝ่ายตรงข้ามเข้ามาอยู่ใน
วงอำนาจเดียวกันให้ได้มากที่สุด

พูดง่ายๆก็คือการไล่ล่าศัตรูทางการเมืองหรือการเที่ยวไปประกาศว่าคนโน้น
คนนี้เป็นศัตรูเป็นผู้ที่ไม่ให้ความร่วมมือนั้น รังแต่จะทำให้เผด็จการ เดือดร้อนสิ้นเปลืองพลังและทรัพยากร เมื่อเทียบกับการพยายามสร้างกลไก
รัฐสภาที่ดึงเอาฝ่ายตรงข้ามเข้ามาอยู่ หรือการหยิบยื่นผลประโยชน์
ทางเศรษฐกิจและลดแลกแจกแถมต่างๆ เพื่อทำให้คนรู้สึกว่าอยู่ต่อไปในระบอบนี้
ก็ไม่เลวร้ายมากนัก

พูดอีกอย่างก็คือ การสร้างสถาบันทางการเมืองในสังคม
เผด็จการที่ดูมีลักษณะของการมีส่วนร่วมและมีตัวแทนของคนที่หลากหลาย
เข้าไปนั้นเป็นเรื่องสำคัญอย่างยิ่งยวด

ไม่ใช่เป็นเพียงนั่งร้าน หรือลักษณะการโกหกหลอกลวง
ที่บางรายกล่าวหาเผด็จการ ทั้งนี้ เพราะการสร้างสถาบันทางการเมือง
ที่ดูจะมีลักษณะการมีส่วนร่วมและ
ประสานประโยชน์กันหลายฝ่ายนั้น จะทำให้เกิดการสร้างความร่วมมือกัน
ในระบอบและทำให้เผด็จการ
ยังอยู่ในลักษณะที่เหนือกว่า 

และที่สำคัญก็จะทำให้เผด็จการนั้น
อยู่ในอำนาจได้ยาวนานขึ้น แทนที่จะลงจากตำแหน่งอย่างรวดเร็ว หรือไม่มีแผ่นดินจะอยู่ในท้ายที่สุด

ที่มา เพจ

Sawitree Sangplang